فدراسیون ورزش‌های دانشگاهی یک فدراسیون جهانی است که برای پیشبرد اهداف خود، احتیاج به حمایت‌های لازم دارد. این امر نیازمند یک بازتعریف جدیدی از ورزش دانشجویی است تا ورزش دانشگاهی را به شان و منزلت واقعی خود نزدیک کند، زیرا ورزش دانشگاهی با توجه به پتانسیل بالایی که دارد می‌تواند ورزش کشور را تغذیه و شکوفا ساخته و از سوی دیگر با استفاده از انرژی شور و جوانی دانشجو، او را برای رسیدن به قله‌های کشوری ترغیب کند.
هاشم داداش‌پور، معاون وزیر علوم و رئیس سازمان امور دانشجویان در این خصوص تصریح می‌کند: سه مجموعه فدراسیون ورزش‌های دانشگاهی، اداره کل تربیت بدنی سازمان امور دانشجویان و پژوهشگاه علوم ورزشی به مثابه سه بعد یک مثلث هستند که با استفاده از ساختار آن‌ها می‌توانیم تحرک جدی را در بخش ورزش دانشگاهی شاهد باشیم و نیازمند همت همگان است.
او همچنین تاکید می‌کند: باید تحرک بیشتری به ورزش دانشجویان بویژه دختران ببخشیم و دانشجویان بیشتری به ورزش اقبال نشان دهند تا به موجب آن سهم ورزش دانشجویان در کل کشور افزایش یافته و مشکلات جسمی حرکتی دانشجویان بخصوص در دختران بهبود پیدا کند، با توجه به امکانات ورزشی خوبی که در دانشگاه‌های کشور وجود دارد، باید تلاش کنیم همه دانشجویان به ورزش روی بیاورند و ورزش دانشجویان کشور به معنی واقعی احیا شود.
برای بررسی بیشتر این موضوع و رابطه تنگاتنگ و اثرگذار میان ورزش و دانشگاه، ایسنا میزگردی با دو دانشجو قهرمان و یک استاد فعال در حوزه ورزش دانشگاهی و تربیت‌بدنی برگزار کرده است.
ابوذر فتحی به‌عنوان فردی که خود عضو تیم‌ملی طناب‌زنی، مربی فوتسال و مربی بدنساز باشگاه سپاهان در حوزه ورزش فعالیت می‌کند و از سوی دیگر به واسطه مسئولیت در معاونت پرورشی و ورزش اداره کل آموزش و پرورش و همچنین تدریس با چالش‌های این حوزه آشنا است.
فاطمه و زینب شکاری نیز خواهران دوقلو قهرمان در رشته تیراندازی با تپانچه هستند که حدود ۳ سال است که این رشته را آغاز به فعالیت کرده و سابقه عضویت ۲ ساله در تیم ملی را دارند. این دو دانشجو دانشگاه فرهنگیان در سطح کشور مقام‌آور بودند.
این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
ایسنا: شرایط ورزش‌های دانشجویی چگونه است؟ تا چه حد به آن پرداخته می‌شود؟
فتحی: تا قبل از کرونا شرایط ورزش در دانشگاه بد نبود و میتوان گفت استقبال خوبی انجام می‌شد. البته مشکلاتی هم مطرح بود، اما در کرونا با مجازی کردن مسابقات صرفا چراغ رشته‌ها را روشن نگه داشتند. همین وقفه حدود دو ساله ضربه بسیار سنگینی را به ورزش کشور به خصوص ورزش دانشگاهی وارد کرد. اکنون دانشجو تنها فکرش مشغول درس شده و امسال تعداد دانشجویان ورزشکار به طور حداکثری ۲۰ درصد سالیان قبل شده است.
ایسنا: به نظر شما به ورزش دانشگاهی باید چه طور پرداخته شود؟
فتحی: به ورزش باید در دو بعد پرداخته شود. یکی موضوع قهرمانی است که طبیعتا خود ورزشکاران به دنبال آن به طور حرفه‌ای می‌روند. از سوی دیگر یکی از مباحثی که ما بیشتر با دانشگاه در آن خصوص تعامل می‌کنیم، ورزش همگانی است. متأسفانه در بعد همگانی ورزش به‌طوری که باید کار نشده و مشکلات بسیار است.
ایسنا: این مشکلات در حوزه ورزش همگانی به علت کم‌توجهی به این حوزه است؟
فتحی: از اتفاق به این حوزه پرداخته می‌شود و ساختار نسبتاً خوبی دارد. درست است از لحاظ امکانات دچار ضعف هستیم، اما از همان میزان اندکی هم که موجود است، توسط دانشجویان استفاده نمی‌شود. پس نیاز به انگیزه و برنامه خاصی برای توسعه ورزش و ترغیب دانشجویان داریم.
ایسنا: به عقیده شما چه مسائلی برای ترغیب دانشجویان به ورزش در محیط علمی دانشگاه نیاز است؟
فتحی: در ابتدا باید به سراغ خودمان به‌عنوان اساتید تربیت بدنی برویم. سیستم آموزشی این حوزه قدری نامنظم عمل کرده و باید به طور هماهنگ همه دانشجویان مجبورا در ۳ ترم نخست واحدهای تربیت بدنی را بگذرانند تا برای پیوستن به تیم‌ها زمان داشته باشند. از سوی دیگر متاسفانه از اساتیدی استفاده می‌شود که ترغیب و انگیزه ورزشی دانشجو اهمیتی برایشان ندارد. دانشجویان نیز با بهانه مختلف نمره خود را پروژه‌ای کسب می‌کنند. ارائه استاد در کلاس تربیت بدنی برای رسیدن به سلامتی و کمک به ضعف‌ها، می‌تواند از مشوق‌های دانشجویان باشد. به عقده من تا زمانی که از ظرفیت کامل امکانات و تجهیزات استفاده نشود، ساختن مجدد اولویت نیست. اولویت اول ترغیب دانشجو به ورزش است.
ایسنا: در مدارس بیشتر شاهد هستیم که زنگ ورزش، یک زمان برای تفریح یا جبران دیگر درس‌ها می‌شود. فکر نمی‌کنید این ضعف‌ها در ورزش دانشجویی و انگیزه کمتر دانشجو برای پرداختن به موضوعات ورزشی در محیط علمی دانشگاه ریشه در پایه دارد؟
فتحی: قطعا همینطور است. ورزش ابتدایی پایه و زیربنا است. زمانی که در ورزش دانش‌آموزی خللی به وجود بیاید و دانش‌آموز از ابتدا پایه ضعیفی داشته باشد، قطعا در دانشگاهی نیز ضعیف‌تر عمل خواهد کرد. در دانشگاه به یکباره با یک تست دو میدانی بسیار سخت مواجه می‌شویم. در حالی که در مدارس باید آموزش داده شود که به این مورد کمتر پرداخته می‌شود. حتی اگر دانش‌آموز ۱۲ سال تحصیلی خود را نیز به ورزش مشغول باشد، با این سیستم ورزش دانشجویی برای ادامه ورزش ترغیب نمی‌شود.
ایسنا: المپیادهای دانشجویی که دو سال یکبار برگزار می‌شوند، تا چه حد می‌توانند برای بسترسازی و کشف استعدادهای ورزشی کمک‌کننده باشند؟
فتحی: پیش از این مسابقات در سطح قهرمانی برگزار می‌شد، اما اکنون رشته‌ها را افزایش داده و به سطح ورزش همگانی رساندند. ورزش‌هایی مانند فوتبال دستی، طناب‌کشی و دارت به رشته‌های دیگر اضافه شد تا تعداد بیشتری از دانشجویان را همراه کنند این از اقدامات بسیار خوب و مثبت انجام شده است. البته باز هم به عقیده من مسابقات بین دانشگاهی همچنان نیاز به توسعه دارد. فکر می‌کنم اگر از لحاظ جوایز مالی توجه بیشتری شود، جنبه تشویقی بهتری نیز داشته باشد.
ایسنا: ورزش و فعالیت‌های ورزشی چه تاثیراتی در روحیه دانشجو برای اثرگذاری در جامعه دارد؟
فتحی: قطعا با افزایش امکانات و ترغیب به سمت ورزش، اثرگذاری دانشجو در جامعه بیشتر خواهد شد.
از آنجا که دانشجو یک فعال سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است، با توجه به اخلاق ورزشی می تواند اثرگذارترین در جامعه باشد. افسردگی جوانان کمتر و اعتماد به نفس آن‌ها بالا خواهد رفت.
ایسنا: چالش‌های اصلی ورزش دانشجویی به خصوص برای شما در بعد قهرمانی چیست؟ چه نیازهایی باید برطرف شود؟
زینب شکاری: ما در رشته تپانچه هزینه تجهیزات بسیار بالا است. در دانشگاه نیز هیچ سالنی برای تمرین این رشته وجود ندارد. اگر بخواهیم از دانشگاه دیگری امانت بگیریم هم مشکلات خود را دارد که باز هم دانشگاه مبدا زیر بار نمی‌رود. به همین دلیل دانشگاه فرهنگیان در چند سال اخیر تیم نداشته است.
فاطمه شکاری: تپانچه یک رشته تجهیزات محور و پرهزینه است. دانشگاه‌ها عموما تجهیزات و امکانات آن را فراهم نکرده‌اند. این در حالی است که تپانچه رشته‌ای مدال‌آور است که نخستین سهمیه المپیک پاریس را کسب کرده است. همچنین نخستین طلا المپیک قبل را نیز گرفتیم، اما اصلاً حمایت نمی‌شود.
ایسنا: از لحاظ تعاملات بین دانشگاهی در حوزه ورزش چگونه عمل می‌شود؟ به‌عنوان مثال سالن به اشتراک بگذارند؟
زینب شکاری: صحبت‌هایی انجام شده، اما باید پیگیری شود. مثلاً دانشگاه فرهنگیان باید برای دانشگاه اصفهان که تیر و سالن دارد بازی کند. چون در دانشگاه ما کسی دیگر در این رشته فعالیت نمی‌کند و فعالیت برای دانشگاه اصفهان نیز نیاز به پیگیری دارد.
ایسنا: با توجه به نظر آقای فتحی مبنی بر تاثیرگذاری اساتید در کمک به ورزش دانشگاهی، چقدر این موضوع رو تایید می‌کنید و به نظر شما چه اقداماتی لازم است؟
فاطمه شکاری: زمان‌هایی که ما احتیاج به تمرین داریم، برخی از اساتید اجازه غیبت در کلاسشان را نمی‌دهند. فکر می‌کنم باید بیشتر حمایت کنند تا غیبت‌های ما باعث حذف درس نشود.
فتحی: همه چیز به استاد برمی‌گردد و فکر می‌کنم اکنون روند تعاملی خوبی بین دانشگاه‌ها، اساتید و دانشجویان شکل گرفته است که باید از آن به خصوص در حیطه قهرمانی بیشتر استفاده کرد. در بخش حوزه همگی و تربیت‌بدنی‌های ۱و۲ که عموم دانشجویان با آن در ارتباط هستند، فکر می‌کنید از دانشگاه چه انتظاری می‌رود؟
زینب شکاری: در ورزش عمومی دانشگاه یک‌سری تست‌هایی چون انعطاف، دو ۸۰۰ متر و پرش گرفته می‌شود و از به سبب وجود میزان نمره‌دهی، باعث می‌شود دانشجویان رقبتی به این واحدها نداشته باشد، فکر می‌کنم اگر معیار نمره‌دهی در تربیت‌بدنی نباشد، میزان انگیزه برای این درس بیشتر خواهد شد.
فتحی: این موضوع برمی‌گردد به اینکه برخی اساتید تمام دانشجویان را با یک خط‌کش سنجیده و جثه فیزیکی و شرایط بدنی را در نظر نمی‌گیرند. امیدوارم به‌صورت نظام‌مند تست‌گیری رها شده و به سمت آموزش حرکت کنیم و تفاوتی میان قدرتی و استقامت قلبی و عروقی قائل شویم.
ایسنا: اگر ورزش دانشگاهی از فضای نمره‌دهی خارج شده و سلامت و آموزش اولویت شوند، از لحاظ روحی و روانی هم جامعه را شاداب خواهد کرد.
فتحی: صد در صد همینطور است. همه افراد به ورزش روی می‌آورند و در کنار آن افرادی که در حوزه قهرمانی فعالیت می‌کنند، یک امتیاز مثبت به آن‌ها افزوده می‌شود. ما به ورزشکاران کشوری حتی میتوان اجازه عدم حضور در کلاس تربیت بدنی داد، زیرا اون خود به دنبال ورزش رفته، ما باید دانشجویی که علاقه ندارد را به سمت ورزش بیاوریم و این هنر استاد است.
ایسنا: به‌عنوان یک دانشجوی قهرمان چه انتظاراتی از دانشگاه دارید؟
فاطمه شکاری: فراهم کردن یک سالن و تجهیزات در آن در درجه اول اصلی‌ترین نیاز ما است. همچنین اساتید همکاری بیشتری با دانشجویان داشته باشند.
ایسنا: المپیاد دانشجویان هم در توجه و توسعه بیشتر ورزش درون دانشگاه اثر داشت؟
فاطمه شکاری: کاملا. دانشگاه‌های زیر نظر وزارت علوم یک المپیاد یکپارچه دارند و دانشگاه‌های فرهنگیان کل کشور نیز المپیادی جداگانه برگزار می‌کند.
فتحی: یعنی هم المپیادی میان دانشگاه‌های فرهنگیان برگزار می‌شود و هم المپیاد میان تمام دانشگاه‌های کشور. هر دانشگاهی برای خود به طور درون دانشگاهی نیز مسابقاتی برگزار می‌کند. فضای رقابت و مسابقات بسیار بهتر شده و شرایط بهتر است. البته پاداش این مسابقات موضوع مهمی در ایجاد انگیزه است.
ایسنا: اما اکثر دانشجویان حاضر در مسابقات از رشته تربیت‌بدنی بوده‌اند و آنطور که باید دیگر رشته‌ها جذب ورزش نشدند.
فتحی: متاسفانه این خود یک نقص است. قبلاً قهرمانان ورزشی در رشته‌های غیر تربیت‌بدنی نیز به مسابقات می‌آمدند، اما اکنون به خوبی شناسایی نمی‌شوند.
ایسنا: شما تاکنون با هیئت ورزش‌های دانشجویی صحبتی داشته‌اید؟ به عنوان هیئتی که مخصوصا برای این موضوع تشکیل شده چه مواردی باید انجام دهد؟
زینب شکاری: اطلاع زیادی از این هیئت نداشتیم. فکر می‌کنم در ابتدا باید تعاملات بین دانشگاهی را رصد کرده و گسترش دهند. همچنین سالن، امکانات و مربیان را نیز در اختیار قرار دهند.
فتحی: وقتی هیئت دانشجویی قوی عمل کند، باید مستقلا وارد کار شود و قطعا خیلی کار می‌تواند بکند. نگاهی به تمام رشته‌ها داشته و فضا را فراهم کنند.
انتهای پیام