به گزارش ایسنا دکتر یوسف ثبوتی، عضو پیوسته فرهنگستان علوم امروز در گردهمایی موزه‌های علوم و دانشگاهی و تغییرات اقلیمی که به صورت آنلاین از سوی موزه علوم و فناوری برگزار شد، اولین توجه جهانیان به پدیده تغییر اقلیم را مربوط به سال ۱۹۹۲ در کنفرانس Rio+20 Policy Briefs دانست و افزود: آنچه که در این کنفرانس بیان شد، این بود که وضع بحرانی است و چاره در داشتن توسعه پایدار است و اقدام فوری می‌طلبد. لازمه توسعه پایدار نیز تغییر در ارزش‌ها و رفتار اجتماعی و نیز راه حل‌های تکنولوژیکی است.

وی با بیان اینکه در این کنفرانس دو عامل "جمعیت فزاینده دنیا" و "الگوی مصرف مسرفانه" به عنوان عوامل اصلی فشار به زمین عنوان شده است، اظهار کرد: اعضای حاضر در این کنفرانس تاکید کردند که استفاده بی حد و مرز از زمین و اکوسیستم آن با این حساب که منابع زمین پایان ناپذیر است و جا برای ضایعات بی حد و مرز ما وجود دارد، زمین را به سوی ناتوانی می‌راند و این در حالی است که هنوز بسیاری از مردم دنیا در فقر مطلق به سر می‌برند.

ثبوتی‌ با اشاره به تغییر الگوی زندگی مردم در دنیا از ۲۰۰ سال پیش تاکنون، ادامه داد: در ۲۰۰ سال قبل برق، ماشین، حمل و نقل،‌ هواپیما و بسیاری از اقلام رفاهی در دنیا نبود، مسکن کم و منابع غذایی اندک بوده و محدود به هر آنچه که محیط می‌توانست فراهم کند، می‌شد و مصرف آب از حد ۲ تا ۳ لیتر برای هر فرد در روز تجاوز نمی‌کرد.

وی اضافه کرد: این در حالی است که در حال حاضر یک ماشین به ازای هر ۳ تا ۴ نفر و مسکن مستقل برای هر ۲ تا ۳ نفر مهیا است و همچنین مصرف سرانه انرژی ۱۰۰ برابر یکصد سال قبل است و این وضعیت در حالی است که تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد جمعیت در حد یک ایرانی یا اروپایی متوسط الحال به این مواهب دسترسی دارند.

رئیس پژوهشکده تغییر اقلیم و گرمایش زمین دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان به وضعیت رشد جمعیت در دنیا اشاره کرد و گفت: در سال ۱۹۶۰ جمعیت جهان ۳ میلیارد نفر بود که این میزان در سال ۲۰۱۰ به بیش از ۶ میلیارد نفر رسید و در سال ۲۰۲۰ از مرز ۸ میلیارد نفر گذشته است.

وی تاکید کرد: بر اساس پیش‌بینی‌ها برآورد می‌شود میزان جمعیت در سال ۲۰۵۰ به بیش از ۹ میلیارد نفر بالغ شود.

ثبوتی منابع انرژی را از دیگر عوامل تغییر اقلیم نام برد و افزود: در زمان انقلاب صنعتی انرژی مورد نیاز کشورها از طریق منابع سنتی چون سوزاندن چوب و زیست توده و انرژی آب و باد تامین می‌شد، ولی از سال ۱۸۶۰ با توسعه صنعت، آهنگ مصرف انرژی افزایش یافت و نفت و در دهه‌های اخیر گاز جایگزین سوخت‌های سنتی شدند.

عضو پیوسته فرهنگستان علوم، سهم مصرف انرژی‌های فسیلی (زغال سنگ، نفت و گاز)در سال ۲۰۰۷ را ۸۲ درصد ذکر کرد و یادآور شد: با افزایش مصرف سوخت‌های فسیلی، انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز افزایش یافت.

انتهای پیام