دکتر الهه عزتی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: عمل سزارین دارای عوارض مختلفی بوده که میزان خونریزی دو برابری پس از سزارین به نسبت زایمان طبیعی، عفونت‌های رحمی، چسبندگی‌های جفت، پارگی مثانه، لخته شدن خون در رگ، باز شدن محل عمل و نارس بودن نوزاد را می‌توان از جمله عوارض زایمان به روش سزارین دانست.
وی با اشاره به دیگر عوارض زایمان سزارین ادامه داد: در زایمان سزارین ریکاوری بعد از زایمان آسان نبوده و مادر علاوه بر درد و نیاز به استراحت بعد از جراحی سنگین سزارین، مجبور به مراقبت از کودک خود نیز خواهد بود.
عزتی بیان کرد: در روزهای نخست مادر پس از زایمان سزارین در هنگام انجام فعالیت‌های مختلف از جمله بلند شدن از رختخواب، لباس پوشیدن و هر فعالیت دیگری درد بسیاری را تحمل خواهد کرد که در برخی موارد به ناچار مجبور به استفاده از مسکن‌های تجویز شده توسط پزشک خود می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: اکثر مادرانی که تحت عمل سزارین قرار می‌گیرند معمولاً بعد از گذشت شش هفته می‌توانند به روال عادی زندگی خود از جمله رانندگی، انجام امورات منزل، رابطه جنسی، فعالیت‌های سبک کاری و سایر فعالیت های روزمره خود بازگردند این در حالیست که در نوع زایمان طبیعی هم آغوشی مادر و نوزاد در همان لحظه امکان‌پذیر بوده و مادر بلافاصله پس از زایمان می‌تواند نوزاد خود را شیر دهد.
عزتی در ادامه با اشاره به اینکه در برخی از موارد با تشخیص پزشک انجام عمل سزارین نسبت به زایمان طبیعی بی‌خطرتر بوده و ارجحیت دارد، گفت: عدم پیشرفت زایمان شایع‌ترین علت برای انجام سزارین بوده که در این مورد ممکن است این مشکل به باز نشدن کافی دهانه رحم یا بزرگ بودن سر نوزاد مربوط باشد.
وی افزود: در برخی از موارد نیز ممکن است در حین زایمان نوزاد با کمبود اکسیژن مواجه شود یا پزشک در مورد تغییرات ضربان قلب نوزاد نگرانی داشته باشد که در این حالت نیز پزشک معمولاً سزارین فوری را توصیه خواهد کرد.
عضو هیأت علمی دانشکده علوم پزشکی اسدآباد اظهار کرد: نوزادی که به جای سر با باسن یا پا وارد کانال زایمانی شود، در وضعیت «بریچ» قرار دارد و در این حالت نیز پزشک مربوطه برای کاهش خطر عوارض زایمان ممکن است زایمان سزارین را توصیه داشته باشد ضمن اینکه در مواردی که جنین به صورت افقی در رحم قرار دارد نیز باید عمل سزارین انجام شود.
وی بارداری‌های دوقلو، سه قلو یا چندقلو را نیز از دیگری موارد ارجحیت سزارین به زایمان طبیعی دانست و یادآور شد: اگر پیش از آغاز زایمان، جفت شروع به جدا شدن از دیواره رحم کند یا جفت دهانه رحم را پوشانده باشد، انجام عمل سزارین معمولاً گزینه بی خطرتری خواهد بود.
عزتی خاطرنشان کرد: در مواردی نیز برخی از جنین‌ها آنقدر بزرگ هستند که نمی‌توان آنها را با زایمان طبیعی خارج کرد و معمولاً در این حالت ممکن است در مواردی مادر مبتلا به دیابت باشد و گزینه سزارین بهترین و بی‌خطرترین روش زایمان برای مادر و سلامتی نوزاد می‌تواند باشد.
وی با بیان اینکه زایمان، اوج بارداری یک زن بوده و زایمان طبیعی شامل خارج شدن جنین از رحم با عبور از کانال واژن است، تصریح کرد: شروع دردهای زایمانی تا باز شدن کامل دهانه رحم، خروج جنین و در مرحله سوم خروج جفت و ترمیم مسیر کانال زایمان مراحل و فرآیند زایمان طبیعی به شمار می‌رود.
انتهای پیام