مجید جعفرپور استاد و پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت قم و مدیر مؤسسه فرهنگی دارالعقائد در گفت‌وگو با ایسنا، عنوان کرد: یکی از راه‌های دعوت مردم به حق و حقیقت، دادن الگوهای صحیح و کامل به جامعه است و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از بین زنان، بهترین الگوی زندگی برای زنان، (حتی در بسیاری از موارد برای مردان) تا روز قیامت است، تا آن جا که امام زمان(ع) می‌فرماید: «من از دختر رسول خداصلی الله علیه و آله، اُسوه و الگوی نیکویی دارم».
وی با بیان اینکه این الگوی برتر و عالم‌تاب، حقیقتی است که زندگانی با برکتِ او آیینه‌ای برای هر دختر و زن و مادری در عبادت و بندگی خدا، در اخلاق و عفّت و پاکی، در همسرداری و فرزندآوری و تربیت فرزند است، افزود: چگونه چنین نباشد در حالی که صدیقۀ طاهره‌سلام الله علیها، معصومه‌ای است که از هر بدی و پلیدی جدا شده و پرتویی از نور چشم رسول خداست که در مدرسۀ نبوت تربیت یافته و بر اخلاقی رشد کرده که در اوج بزرگی بالا رفته است.
جعفرپور بیان کرد: زهرای مرضیه‌سلام الله علیها در تمام هستی، مادری نمونه و نمونۀ اعلای مادری است؛ زنان و دختران مسلمان باید آن حضرت را اسوه و الگوی زندگی خود قرار دهند.
وی با بیان اینکه تأثیر مادر در شخصیّت انسان‌ها به لحاظ ظاهری و باطنی غیرقابل انکار است، ابراز کرد: اگر شخصیّت پیشوایان هدایتگر، سرآمد همگان است، باید ریشه‌ای از آن را در وجود نازنین این مادر ملکوتی جست و جو کرد، اگر تمام کارهای خیر فرزند، برای پدر و مادر نیز اجر و پاداشی را به دنبال دارد؛ حضرت زهراسلام الله علیها که مادر امامان معصوم علیهم السلام است، به طور طبیعی از تمام برکات وجود فرزندان امام خویش بهره دارد.
جعفرپور ادامه داد: کربلای حسینی جلوهای از برکات وجود فاطمۀ زهراسلام الله علیها است، دانشگاه عظیم تربیتی امام باقر و امام صادق سلام الله علیهما گوشه‌ای از برکات وجودی آن حضرت است و همینطور بقیۀ پیشوایان هدایتگر، پس تمامی صلواتی که بر امامان معصوم علیهم السلام نثار می‌شود، سهمی برای این مادر بی‌قرینه در بر دارد.
پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت قم تصریح کرد: حضرت فاطمه‌سلام الله علیها در موارد گوناگون، الگوی بسیار نیکویی است که دوستداران آن بانوی کریمه با تأسی به سیرۀ عملی آن حضرت، می‌توانند حیاتی طیبه تجربه کنند، همچنین خدمات شایسته‌ای به مکتب تشیع داشته باشند.
الگوی اول: فرزندآوری
جعفرپور عنوان کرد: با تتبّع در تعالیم حیات‌بخش اسلام، اینگونه برداشت می‌شود که از منظر آموزه‌های دینی، فرزندآوری، تکثیر نسل و افزایش جمعیت، بسیار مطلوب است؛ چرا که افزایش موالید، زمینه‌ساز تحقق آرمان دین خدا و سنّت‌های رسول خدا صلی الله علیه و آله و پُر شدن زمین از یکتاپرستی و عدالت می‌شود.
وی ادامه داد: با نیم نگاهی به برخی از روایات، جایگاه و اهمّیت فرزندآوری در تعالیم مکتب اسلام را می‌توان دریافت، به عنوان نمونه پیامبر(ص) می‌فرماید: «ازدواج کنید؛ زیرا من در فردای قیامت به فزونی شما بر امّت‌ها افتخار می‌کنم تا جایی که فرزند سقط شده با انتظار بر در بهشت می‌آید، به او گفته می‌شود: وارد بهشت شو، در پاسخ می‌گوید: نه، وارد نمی‌شوم مگر اینکه پدر و مادرم پیش از من وارد شوند».
نویسنده کتاب درسنامه فاطمی اظهار کرد: علاوه بر کلمات نورانی اهلبیت(ع)، توجه به سیرۀ عملی آن بزرگواران در فرزندآوری نیز دلیل روشنی بر پسندیده بودن ازدیاد نسل از منظر این الگوهای جاودانی برای زندگانی سعادتمندانه است، برای نمونه با مراجعه به منابع تاریخی، مشاهده می‌نماییم که ثمرۀ زندگی کوتاه اما بسیار پربرکت حضرت زهراسلام الله علیها با امیرالمؤمنین علیه السلام، پنج فرزند مبارک است.
پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت قم، ادامه داد: مقام معظم رهبری فرمود: «فرزندآوری یکی از مهم‌ترین مجاهدت‌های زنان و وظایف زنان است؛ چون فرزندآوری در حقیقت هنر زن است؛ اوست که زحماتش را تحمل می‌کند، اوست که رنج هایش را می‌برد، اوست که خدای متعال ابزار پرورش فرزند را به او داده است. خدای متعال ابزار پرورش فرزند را به مردها نداده، در اختیار بانوان قرار داده است؛ صبرش را به آنها داده، عاطفه اش را به آنها داده، احساساتش را به آنها داده، اندام‌های جسمانی اش را به آنها داده؛ در واقع این هنر زن‌ها است. اگر چنانچه ما اینها را در جامعه به دست فراموشی نسپریم، آن وقت پیشرفت خواهیم کرد».
جعفرپور افزود: بسیاری از اولیای الهی، فرزندان زیادی داشتند که این موضوع، نه تنها مانع از معنویات و کارهای روزانۀ آنها نشد، بلکه از نظر معنویات به قله‌های سعادت رسیدند و از نظر تألیفات هم، گوی سبقت از دیگران ربودند؛ به عنوان مثال، بانو مجتهدۀ امین با اینکه هشت فرزند داشت، ولی از نظر معنویت در اوج بود و کلاس‌ها و جلسات متعدد داشت و نُه عنوان کتاب از ایشان چاپ شده است و یکی از آثار این بانوی فرهیخته، مَخزَنُ العِرفان در تفسیر قرآن در پانزده جلد است که به شیوۀ استدلالی، کلامی و روایی نگاشته شده است.
الگوی دوم: تربیت فرزند
وی با اشاره به اینکه بر اساس تحقیقات علوم تربیتی، پنچ عامل وراثت، محیط، معلم، دوست و نوع تربیت، عواملی هستند که در تربیت صحیح فرزندان نقش اساسی دارند، متذکر شد: نوع تربیت، به عنوان یکی از عوامل مهم در تربیت فرزندان، به آن روش‌هایی گفته می‌شود که مادر یا پدر یا هر دو می‌توانند برای رساندن یک ارزش به فرزندان به کار گیرند تا آنها به صورت صحیح تربیت شوند.
مقدم داشتن دیگران بر خود
پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت قم برای آشنایی بیشتر با "نوع تربیت" حضرت فاطمه‌سلام الله علیها، به دو نمونۀ تربیت عملی ایشان اشاره کرد و گفت: اولین نمونه تربیت عملی حضرت مقدم داشتن دیگران بر خود است.
وی اضافه کرد: مقدم داشتن دیگران بر خود، اصلی بسیار ارزشمند و انسانی است که هر کس، نمی‌تواند دارندۀ آن باشد، حضرت زهرا(س) فرزندانش را با چنین روحیه‌ای پرورش داده بود.
جعفرپور یادآور شد: آنجا که پس از یک روز گرسنگی، وقت افطار، در به صدا در می‌آید و گرسنۀ بی‌سرپرستی درخواست طعام می‌کند، پس از آنکه امیرمؤمنان و حضرت فاطمه (س) طعامشان را که قرص نانی بود تقدیم آن مسکین و فقیر می‌کنند، فرزندان آنها نیز که پرورش یافتۀ چنین پدر و مادری هستند، دیگران را بر خود مقدم می‌شمارند و قرص نان خود را به فقیر می‌دهند و این عمل تا سه شب تکرار می‌شود لذا نتیجۀ این روحیۀ ایثار و از خود گذشتگی، آن می‌شود که فرزندان بزرگوار آن حضرت، تمام هستی خود را برای پیشرفت و تکامل انسانیت فدا می‌کنند.
مقاومت و مبارزه با مشکلات
نویسنده کتاب معارف فاطمی دومین نمونه تربیت عملی حضرت زهرا(س) را مقاومت و مبارزه با مشکلات معرفی کرد و افزود: فرزندان حضرت فاطمه(س)، مقاومت و مبارزه با مشکلات را از مادر آموخته بودند، پس از رحلت پیامبر خدا (ص) زمانی که فاطمۀ زهرا(س) برای بازپس گرفتن حق همسر مظلومش، به احتجاج با خلفا پرداخت و در این راه سختی‌های روحی و جسمی فراوانی را به جان خرید؛ کودکان ایشان شاهد این ماجرا بودند.
وی ادامه داد: آنها نیز به دلیل موقعیت‌های ویژه و خاص خود، دشمنان و مشکلات زیادی در زندگی خود داشتند، اما هرگز در برابر سختی‌ها و ناکامی‌ها سر تسلیم فرود نیاوردند و تا پای جان به مقاومت پرداختند.
جعفرپور با بیان اینکه بسیاری از این رفتارها در زندگی فرزندان زهرای مرضیه(س)، برگرفته از شیوه‌های تربیتی مادر بزرگوارشان بود، اظهار کرد: چنانکه حضرت زینب(س) با کرامت و شجاعتی که از مادر فراگرفته بود، بعد از عاشورا پیام شهیدان را زنده نگاه داشت و در مجلس یزیدیان با شکوه و اُبهت به پاسداری از خون شهدا پرداخت، با وجودی که عزادار و مصیبت زده بود، هرگز در جایگاه ضعف قرار نگرفت و در بیان حوادث کربلا فرمود: «مَا رَأَیتُ إلّا جَمِیلاً؛ [۱] جز زیبایی چیزی ندیدم».
پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت قم تأکید کرد: مادرانی که اخلاق اسلامی را رعایت می‌کنند، مادرانی که از وقار و سنگینی و ادب برخوردارند، مادرانی که کانون مهر و محبت و عاطفه و عشقند، فرزندان آنها تا وقتی در رَحِم هستند از این خصوصیات مایه می‌گیرند و پس از به دنیا آمدن با نگاهی که دائم به مادر دارند و گوشی که تا مدتی وقف صدای مادر است، از مادر بدون تردید شکل می‌گیرند لذا مادر برای تربیت و تحویل دادنِ فرزندانی ایثارگر، شجاع و دلیر، مؤدب، پاک، با صلابت و خردمند، باید دارای وجودی پاک، فکری سالم و اخلاقی انسانی باشد.
انتهای پیام