به گزارش ایسنا، پیروز حناچی که در زمان وقوع زلزله بم، معاون شهرسازی و معماری وزارت مسکن و شهرسازی بود، در نشست بازخوانی مدیریت بحران زلزله بم که عصر دیروز برگزار شد، به تجربه بازسازی شهر بم پس از زلزله با شعار «هویت، مشارکت و پایداری» پرداخت و گفت: در موضوع هویت، روزهای اولیه که زمزمههای جابجایی شهر مطرح شد، دبیرخانه شورای عالی معماری و شهرسازی با این موضوع مخالفت کرد و تجربههای لار و طبس تکرار نشد. در موضوع مشارکت، طراحی واحدهای مسکونی با مشارکت و نظرسنجی از مردم صورت گرفت؛ اما متاسفانه در ادامه و پس از مرحله طراحی، به دلیل فشار مضاعف برای سرعت بالا و تحویل واحدها و تغییر دولت در سال ۸۴ نظام مهندسی صرفاً توانست که در موضوع پایداری سازهها مقاومت داشته باشد.
این استاد دانشگاه تهران زلزله بم را از زلزلههای مهم شهری در ایران برشمرد و گفت: زلزلهای که سالها پیش در کوبه ژاپن رخ داد یک زلزله شهری مهم و معاصر است و به عنوان نقطه عطف در تاریخ زلزلههای ژاپن شناخته میشود. این موضوع در مورد زلزله بم و کشور ما نیز وجود دارد. زلزله کوبه از مرگبارترین زمین لرزهها در ژاپن بود که بیش از شش هزار کشته برجای گذاشت و دومین بندر بزرگ این کشور را به کلی نابود کرد. بزرگراههای این شهر از بین رفت و بسیاری از ساختمانها فرو ریخت و پلهای زیادی منهدم شد، در کل شوک بزرگی در کشور ژاپن و در پی این زلزله ایجاد شد، در این زلزله، در اثر بسته شدن مسیر، امکان امدادرسانی دچار اختلال شده و صد میلیارد دلار خسارت وارد شد، اما این زلزله با وجود تمامی هزینههای مالی و انسانیاش، کاستیهای موجود در یک ساختار شهری امروزی در برابر زمینلرزه را نیز به خوبی آشکار کرد؛ به همین دلیل کارشناسان زلزله از این رویداد به عنوان یک مدل حقیقی و ارزشمند مطالعاتی در زمینه شناخت زمینلرزه و آثار تخریبی آن در جوامع شهری و صنعتی امروزی استفاده کردند.
شهردار سابق تهران با بیان اینکه ما هم باید با زلزله بم مانند زلزله کوبه رفتار کرده و از آن تجربیات و درسهایی را به دست بیاوریم، گفت: از جمله درسها و تجربیات زلزله کوبه که از سوی دولت ژاپن مورد استفاده قرار گرفت میتوان به ضرورت افزایش سطح استانداردهای ایمنی در ساختمانها و زیرساختهای شهری حتی در مناطقی که احتمال زمینلرزه در آنها کمتر است، توجه و برنامهریزی برای کاهش سطح آسیبپذیری ساختمانهای قدیمی در مقایسه با ساختمانهای جدید، تقویت و ایمنسازی شبکههای حیاتی شهری مانند خطوط ارتباطاتی، شبکههای برق، آب و گاز در شهرهای بزرگ، اتخاذ تمهیدات لازم برای کمکرسانی به ساختمانهای بلندمرتبه آسیبدیده، افزایش سطح هماهنگی میان نیروهای کمکی و دستگاههای شهری، توجه علمی و سازمانیافته به ناهنجاریهای اجتماعی و مشکلات روانی و استفاده از مصالح سبک و در عین حال مقاوم در ساختمانسازی و افزایش سطح آموزش عمومی اشاره کرد.
حناچی با بیان اینکه موسسه جایکا در ژاپن از این تجربیات به خوبی استفاده کرده است،گفت: پروژه جایکا در تهران نیز استفاده از دستاوردهای زلزله کوبه بود که در این خصوص اقداماتی هم انجام شد.
وی وجود فرودگاه در شهر بم را عاملی مهم در ارتقا سرعت امدادرسانی در این شهر دانست و گفت: یکی دیگر از تجارب بم وجود فرودگاه در این شهر بود. این فرودگاه علاوه بر امدادرسانی در مراحل و روند بازسازی هم بسیار موثر بود.
بیشتر بخوانید:
این استاد دانشگاه تهران تاکید کرد که بهتر است درحال حاضر ودر شرایطی که هنوز زلزلهای رخ نداده برای کاهش خسارات ناشی از آن اقدام کنیم، تا در هنگام زلزله چرخه مدیریت بحران با فشار کمتری مواجه شود.
انتهای پیام