به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ناسا در روز ششم دسامبر در مورد ماموریت کاوشگر جدید خود نوشت: تلسکوپ فضایی پیمایشگر اجرام نزدیک به زمین(NEO) یک نقطه عطف مهم به نام «KDP-C» را پشت سر گذاشته است. عبور از این نقطه عطف، ناسا را متعهد به فراهم کردن بودجه ۱.۲ میلیارد دلاری توسعه این کاوشگر می‌کند و ماه ژوئن سال ۲۰۲۸ برای پرتاب آن برگزیده شده است.

در بیانیه ناسا آمده است: تکمیل موفقیت‌آمیز این مرحله توسط پیمایشگر اجرام نزدیک به زمین، تعهد ناسا به دفاع سیاره‌ای و جستجوی اجرام نزدیک به زمینی را که روزی می‌توانند تهدیدی برای سیاره ما باشند، تقویت می‌کند.

قابل ذکر است، پیش از این برآورد شده بود که این فضاپیما بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار یا تقریباً نیمی از برآوردهای جدید، هزینه داشته باشد. اوایل سال جاری، پرتاب این ماموریت به دلیل نگرانی‌های مربوط به بودجه‌ی این آژانس فضایی، به مدت دو سال به تعویق افتاد. قرار بود این ماموریت در سال ۲۰۲۶ انجام شود.

این مأموریت برای کشف ۹۰ درصد از سیارک‌ها و دنباله دارهای بالقوه خطرناک برای زمین طراحی شده است. سیارک‌هایی که ۴۶۰ فوت(۱۴۰ متر) یا بیش از آن قطر دارند و در فاصله ۳۰ میلیون مایلی(۴۸ میلیون کیلومتری) از مدار زمین قرار گرفته‌اند، بالقوه خطرناک در نظر گرفته می‌شوند. این فضاپیما بررسی‌های خود را در حالی انجام خواهد داد که در نقطه لاگرانژ ۱ زمین-خورشید قرار دارد. نقطه‌ی لاگرانژ منطقه‌ای پایدار از نظر گرانشی است که در فاصله حدودی ۹۳۰ هزار مایل(۱.۵ میلیون کیلومتر) از زمین در مدار خورشید قرار گرفته است.

دانشمندان تخمین می‌زنند که سیارک‌هایی با عرض حدود ۰.۶ مایل یا یک کیلومتر می‌توانند، تمدن بشری را تهدید کنند. با این حال، این سیارک‌ها نسبتا نادر هستند و دانشمندان اکثر آنها را شناسایی کرده‌اند. اما تعداد زیادی سیارک با اندازه متوسط از این نوع وجود دارد که کاوشگر اجرام نزدیک ناسا آن‌ها را شناسایی خواهد کرد. این اجرام در صورت برخورد با زمین می‌توانند باعث نابودی شهرها شوند و ستاره‌شناسان بر این باورند که تاکنون فقط نیمی از این سنگ‌های فضایی را یافته‌اند.

ماموریت پیمایشگر اجرام نزدیک به زمین توسط آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کالیفرنیا هدایت می‌شود و تحقیقات بر روی کاوش‌های آن توسط دانشگاه آریزونا پیگیری شده و نظارت بر برنامه نیز از سوی دفتر هماهنگی حفاظت از سیاره‌(PDCO) دنبال می‌شود.

دفتر هماهنگی حفاظت از سیاره در سال ۲۰۱۶ برای مدیریت تلاش‌های مداوم ناسا در دفاع سیاره‌ای، که شامل ماموریت دارت (DART) نیز می‌شود، تاسیس شد.

انتهای پیام