به نقل از نیوز، اگر توپ فوتبال در خانه خود دارید، به احتمال زیاد از سیالکوت، شهری در شمال شرقی پاکستان در نزدیکی مرز کشمیر، آمده است. بیش از دوسوم توپ‌های فوتبال جهان در یکی از ۱۰۰۰ کارخانه این شهر ساخته می‌شود.
در سیالکوت، حدود ۶۰ هزار نفر در کسب و کار تولید توپ فوتبال کار می‌کنند که حدود هشت درصد از جمعیت این شهر را شامل می‌شود. اغلب آنان ساعت‌های طولانی مشغول به کار هستند و پنل‌های توپ‌ها را با دست به هم می‌دوزند.
بیش از ۸۰ درصد از توپ‌های فوتبال ساخته شده در سیالکوت دوخت دستی است؛ فرآیندی پر زحمت که باعث دوام بیشتر توپ و پایداری آیرودینامیکی بیشتری به آن می‌شود. درزها عمیق‌تر است و بخیه‌ها کشش بیشتری نسبت به دوخت‌های ماشینی دارد.
در تولیدکننده صنایع انور خواجه(Anwar Khawaja)، تقریباً ۱۶۰ روپیه(حدود ۰.۷۵) برای دوخت هر توپ دستمزد می‌گیرند و تکمیل هر کدام سه ساعت طول می‌کشد. با سه توپ در روز، یک دوخت می‌تواند حدود ۹۶۰۰ روپیه در ماه درآمد ایجاد کند. حتی برای یک منطقه فقیر دستمزدها پایین محسوب می‌شود و طبق برآوردهای محققان، دستمزد زندگی سیالکوت حدود ۲۰ هزار روپیه در ماه است.
اکثر کسانی که توپ‌ها را می‌دوزند، زن هستند. در یک روز معمولی در صنایع انورخواجه، آنان ممکن است ۲ توپ بخیه بزنند؛ به خانه بازگردند تا برای فرزندانشان غذا بپزند و سپس بعد از ظهر به کار خود در روستای مجاور ادامه دهند.
مردان معمولا در مراحل مختلف فرآیند تولید، تهیه مواد یا آزمایش کیفیت کار می‌کنند. تا زمانی که مقررات کار در سال ۱۹۹۷ وضع شد، کارخانه‌های سیالکوت کودکان پنج ساله را در کنار والدین آنان به کار می‌گرفتند. در گزارشی که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، ممنوعیت کار کودکان به عنوان تهدیدی برای صنعت در سیالکوت ذکر شد زیرا «یک بخش از نسل بالقوه ماهر را از بین برد» و به کمبود مداوم کارگر منجر شد.
کارگران روی مواد نساجی چسب می‌زنند و بخشی از چرم مصنوعی توپ فوتبال را تشکیل می‌دهند. پنبه، پلی‌استر و پلی اورتان اجزاء چرم مصنوعی از کشورهای مختلف می‌آید. از مواد چینی برای ارزان‌ترین توپ‌ها استفاده می‌شود؛ در حالی که از مواد کره جنوبی برای توپ‌های با کیفیت بالاتر استفاده می‌شود. برای هر توپی به مقصد بوندسلیگا آلمان یا سایر لیگ‌های اروپایی است، از قطعات ژاپنی استفاده می‌شود.
کارگران پنل‌های توپ فوتبال را در صنایع انورخواجه بررسی می‌کنند. هر توپ سنتی از ۲۰ ۶ ضلعی و ۱۲ پنج ضلعی تشکیل شده که با ۶۹۰ بخیه به هم وصل شده‌اند؛ با این حال در حال حاضر تعداد فزاینده‌ای از توپ‌های فوتبال با چسب داغ کنار هم قرار می‌گیرد؛ فرآیندی که پیوند حرارتی نامیده می‌شود. این توپ‌ها هنوز هم کیفیت بالایی دارد و تولید آن ارزان‌تر اما حمل و نقلش گران‌تر است و بر خلاف توپ‌های دوخته شده، نمی‌توان آن را تخلیه یا تعمیر کرد.
توپ‌های فوتبال بعد از اتمام ساخت برای مطابقت با استانداردهای فیفا، آزمایش‌های دقیقی را پشت سر می‌گذارد. در اینجا یک توپ تحت آزمایش کرویت قرار می‌گیرد تا از گرد بودن کامل آن برای پرواز، جهش و حرکت واقعی اطمینان حاصل شود.
مردم در سراسر جهان سالانه ۴۰ میلیون توپ فوتبال خریداری می‌کنند و انتظار می‌رود که فروش آن در طول جام جهانی افزایش یابد.
انتهای پیام