به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، کپسول "اوریون"(Orion) ناسا، یکی از مانورهای کلیدی نخستین سفر خود را با موفقیت به پایان رساند. این مانور مهم، پرواز از نزدیکی ماه بود که طی آن، اوریون تا فاصله ۸۱ مایلی سطح ماه نزدیک شد. این عملیات به چند دلیل مهم بود که مهم‌ترین آنها یک آزمایش حیاتی برای سیستم پیشرانه است.

مقامات ناسا می‌گویند که اعضای گروه ماموریت "آرتمیس۱"(Artemis 1) پس از مشاهده عملکرد کپسول اوریون در مسیر خود به سمت مدار ماه، شگفت‌زده شده‌اند.

آرتمیس۱ روز ۱۶ نوامبر در ساعت ۱:۴۷ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی به فضا پرتاب شد و از "مرکز فضایی کندی"(KSC) در فلوریدا پرتاب شد و نمایشی دیدنی از قدرت محض موشک "سامانه پرتاب فضایی"(SLS) ناسا بود. کپسول اوریون اندکی پس از آن به مدار زمین رسید و سپس ۸۷ دقیقه پس از پرتاب، عملیات موسوم به "ورود به مدار انتقال ماه"(TLI) را انجام داد تا به سمت ماه پرتاب شود.

اوریون روز دوشنبه ۲۱ نوامبر، به اندازه کافی به سطح ماه نزدیک شد و از گرانش ماه استفاده کرد تا بتواند در اطراف ماه بچرخد. این پرواز، یکی از دو مانور ضروری برای ورود اوریون به "مدار رتروگراد"(retrograde orbit) خود در اطراف ماه بود. مرحله بعدی قرار است روز جمعه در ساعت ۱۶:۵۲ به وقت منطقه زمانی شرقی انجام شود.

اوریون حدود یک هفته در این مدار باقی خواهد ماند تا سیستم‌های مختلف از جمله هدایت، ناوبری، ارتباطات، قدرت و کنترل حرارتی را آزمایش کند.

پس از جمع‌آوری داده‌ها، مقامات ناسا عصر دوشنبه ۲۱ نوامبر یک جلسه توجیهی برگزار کردند تا در مورد پرواز اوریون از نزدیکی ماه صحبت کنند. "جود فریلینگ"(Judd Frieling)، مدیر پرواز در "مرکز فضایی جانسون"(JSC) ناسا گفت که اعضای گروه ماموریت آرتمیس۱ از عملکرد کنونی اوریون پس از پرتاب، شگفت‌زده شده‌اند.

وی افزود: کنترل‌کننده‌های پرواز از این ویدئوهای فوق‌العاده‌ای که می‌توانند از کپسول اوریون دریافت کنند، کاملا شگفت‌زده هستند. علاوه بر این، آنها خوشحال هستند که تمام تلاش و فداکاری که سالهای بسیاری صرف کرده‌اند، نتیجه داده است.

"هاوارد هو"(Howard Hu)، مدیر برنامه اوریون گفت: این گروه، عملکرد واقعا خوبی را در تمام زیرسیستم‌ها و سیستم‌های ما دیده‌اند و ما مطمئنا تاکنون از عملکرد کپسول راضی هستیم.

وی افزود: امروز روز فوق‌العاده‌ و شگفت‌انگیزی بود. من می‌خواهم اطلاعات مربوط به کپسول را بشنوم، درباره آن یاد بگیرم و درباره کاری که انجام می‌دهیم، هیجان‌زده باشم.

در این نشست، درباره پرتاب موشک سامانه پرتاب فضایی ماموریت آرتمیس۱ در ۱۶ نوامبر نیز صحبت شد. "مایک سارافین"(Mike Sarafin)، مدیر ماموریت آرتمیس۱ در مقر ناسا گفت که سامانه پرتاب فضایی در حین پرتاب، بی‌عیب و نقص عمل کرد.

وی افزود: نتایج چشم‌گیر بودند و عملکرد موشک فراتر از انتظارات بود. روش سوخت‌رسانی ملایم‌تر که در سومین تلاش موفقیت‌آمیز پرتاب انجام شد، نتایجی را که مدیران مأموریت انتظار داشتند، به همراه داشت و برخی از مشکلات مربوط به تلاش‌های پیشین را دور زد.

سارافین در مورد آسیبی که سکوی پرتاب "B 39" در مرکز فضایی کندی هنگام پرتاب متحمل شد نیز صحبت کرد. اگرچه بسیاری از آسیب‌ها انتظار می‌رفتند و مشابه پرتاب‌های دیگر بودند اما ۸.۸ میلیون پوند نیروی رانش تولیدشده توسط مرحله هسته‌ای سامانه پرتاب فضایی و دو تقویت‌کننده موشک جامد به درستی عمل کردند.

سارافین گفت که بخشی از درزبندی عایق اطراف پایه کپسول که توسط طوفان نیکول آسیب دیده بود، در میدان داخلی اطراف موشک پیدا شد. هنوز مشخص نیست که آیا این قسمت از درزبندی هنگام پرتاب از آن جدا شده یا قبلا توسط طوفان نیکول جدا شده است. یک نوار از آن درزبندی که در اثر طوفان آسیب دیده بود، پیش از پرتاب یک منبع نگرانی بود اما مدیران ماموریت تشخیص دادند که خطری وجود نخواهد داشت.

در ماموریت آرتمیس۱، اوریون برای یک سفر ۲۶ روزه به سمت ماه فرستاده شده است که طی آن، در نزدیکترین گذرگاه خود تا ۸۰ مایلی سطح ماه و در دورترین فاصله تا حدود ۴۰ هزار مایلی سطح ماه قرار خواهد گرفت. این ماموریت به عنوان آزمایش پرواز سامانه پرتاب فضایی، اوریون و سیستم‌های کنترل زمینی مرتبط پیش از ماموریت‌های آرتمیس۲ و آرتمیس۳ طراحی شده است که به ترتیب برای سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده‌اند.

اوریون پس از دور شدن از ماه، سفر بازگشت خود را به سوی زمین آغاز می‌کند و در ۱۱ دسامبر در اقیانوس آرام فرود می‌آید.

انتهای پیام