مریم غفوریآثار در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به اینکه یادگیری مهارتهای زندگی برای والدین و فرزندان آنها امری لازم و ضروری است، افزود: این مهارتها ابتدا باید در بستر خانواده آموزش داده شود.
وی با اشاره به اینکه اولین مبحث در حوزه مهارتهای زندگی، خودآگاهی است، اظهار کرد: به عنوان مثال هر فرد ابتدا باید بداند چه نکات و ویژگیهای مثبت و منفی دارد، احساسات خود و نحوه ابراز آنها را بشناسد، مدیریت خشم و استرس، تصمیمگیری و حل مسئله را بیاموزد.
غفوریآثار با بیان اینکه خودآگاهی در دل خانواده ها مغفول مانده است، تصریح کرد: در واقع بچهها باید ویژگیهای درونی خود را بشناسند اما متاسفانه در رابطه با سلامت روانی هیچگونه اطلاعاتی ندارند چرا که خانوادهها اطلاعاتی به آنها ندادهاند.
وی با اشاره به اینکه لازمه آموزش مهارتهای زندگی به نسل امروز، آگاهی خانوادهها است، مطرح کرد: بیشتر والدین ایرانی به دورهها یا کارگاههایی نیاز دارند که در آن مهارتهای زندگی را نه به صورت شعاری بلکه به شکل کاربردی آموزش ببینند.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه تنها با آموزش کاربردی میتوان انتظار نتیجه مطلوب از دورههای آموزشی داشت، عنوان کرد: وقتی که مهارتهای زندگی به صورت عملیاتی به والدین آموزش داده شود آنها نیز به راحتی قادر به انتقال مهارتها به فرزندان خود هستند اما تا زمانی که والدین نمیتوانند چگونه باید خشم خود را کنترل کرده و مسئله را حل کنند کودکان نیز با این چالش ها مواجهاند.
غفوریآثار با اشاره به اینکه پیشنهاد میشود کارگاههای فوق به صورت هفتگی و توسط آموزش و پرورش برگزار شود، گفت: برگزاری مستمر به شیوه درست میتواند نتایج بسیار مثبتی در زندگی خانوادهها به ویژه نسل جدید داشته باشد.
وی با بیان اینکه در حالت خوشبینانه تنها ۱۰ درصد جامعه با مهارتهای زندگی آشنایی دارند، بیان کرد: این افراد تعریف درستی از مهارتهایی مانند احساسات، کنترل احساسات، خشم، مدیریت خشم، حل مسئله و... دارند.
این روانشناس ادامه داد: وقتی والدین نمیتوانند با مسائل درست برخورد کرده و آنها را حل کنند نمیتوان از کودکان آنها چنین انتظاری داشت، گاهی دیده میشود بچهها در ابتداییترین مسائل خود مانند پیدا کردن مداد دچار مشکل هستند و نمیتوانند برخورد درستی با مسئله داشته باشند.
غفوریآثار اضافه کرد: این بچهها در زمان بزرگسالی دچار مشکلات فراوانی میشوند چرا که هنوز به خودآگاهی نرسیدهاند، به عبارت دیگر وقتی افراد خود را آنگونه که باید نمیشناسند نمیتوانند برخورد درستی در جامعه داشته باشند.
وی با بیان اینکه ریشه اصلی آموزش مهارتهای زندگی در بستر خانواده است که متاسفانه وجود ندارد، تاکید کرد: خودآگاهی، شیوههای برقراری ارتباط، مدیریت خشم، حل مسئله و تصمیمگیری از جمله مهمترین مهارتهای زندگی محسوب میشوند.
غفوریآثار با اشاره به اینکه امروزه بسیار مشاهده میکنیم که بچهها و به ویژه جوانان نمیتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند، مطرح کرد: از دانشجویانی که طریقه ارتباط برقرار کردن با افراد جامعه را بلد نیستند نمیتوان انتظارات دیگری داشت و این یک واقعیت تلخ است.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه اولین نکته در ارتباط، اصل پذیرش است، افزود: این اصل جامعه کنونی ما با چالشهای جدی مواجه است، وقتی یک فرد نمیتواند دیگران را آنگونه که هستند بپذیرد قطعا نمیتواند ارتباط درستی برقرار کند.
انتهای پیام