«سحابی شعله» که با نام علمیNGC 2024 شناخته می‌شود یک زایشگاه ستاره‌ای در صورت فلکی شکارچی و در فاصله‌ای نزدیک به ۱۴۰۰ سال نوری از زمین واقع شده است. به عبارتی، این سحابی بخشی از مجموعه ابر مولکولی شکارچی را که شامل سحابی‌های معروف از جمله سحابی «کله اسبی» و «سحابی شکارچی» می‌شود را تشکیل می‌دهد.
در جدیدترین عکس گرفته شده، تمرکز روی قلب تاریک و غبارآلود در سحابی است، جایی که یک خوشه ستاره‌ای در آن جای گرفته و عمدتاً از دید پنهان است. جایی در نزدیکی این تصویر (که البته در این تصویر مشخص نیست) ستاره پرنور Alnitak، که شرقی‌ترین ستاره در کمربند شکارچی است وجود دارد. تشعشعات Alnitak، گاز هیدروژن سحابی شعله را یونیزه می‌کند و زمانی که گاز از حالت پرانرژی خود به حالت کم انرژی شروع به خنک شدن می‌کند، انرژی به شکل نور را ساطع و باعث درخشش قابل مشاهده‌ای در پشت چرخه‌ای از غبار می‌شود.
محققان از هابل برای اندازه‌گیری جرم ستاره‌ها در این خوشه استفاده می‌کنند و به علاوه از این طریق، آنها در جستجوی کوتوله‌های قهوه‌ای نیز هستند. کوتوله‌های قهوه‌ای اجرامی کم نور و بسیار داغ با جرم بالا هستند که نمی‌توان آنها را به‌عنوان یک سیاره شناخت و در عین حال بسیار کوچک و خنک هستند و مانند یک ستاره می‌درخشند.
به گزارش بخش ترجمه ایسنا، مجموعه ابرهای مولکولی شکارچی(مجموعه شکارچی)، منطقه‌ای از زایشگاه ستاره‌ای است که سن ستاره‌ای آن تا ۱۲ میلیون سال نوری می‌رسد. دو ابر عظیم الجثه مولکولی بخشی از آن را که به نام‌های شکارچی A و شکارچی B، مشخص شده‌اند، تشکیل می‌دهند. به گفته پژوهشگران و اخترشناسان، ستاره‌هایی که در حال حاضر در حال شکل‌گیری در این مجموعه هستند درون این دو ابر واقع شده‌اند.
«مجموعه شکارچی» که یکی از نزدیک‌ترین مناطق به زایشگاه ستاره‌ها است، در آسمان شب قابل مشاهده است. این منطقه خانه ستاره‌های بسیار جوان و همچنین خانه قرص‌های پیش سیاره‌ای است. به دلیل گرمای زیادی که در حین تشکیل ستاره‌ها ایجاد می‌شود، بیشتر درخشش «مجموعه شکارچی» در طول موج فروسرخ قرار دارد. با این حال، این مجموعه شامل سحابی‌های تاریک، بازتابی، انعکاسی و همچنین مناطق H II می‌شود.
تلسکوپ فضایی هابل، با نام اختصاری HST، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تلسکوپ‌های فضایی برای اولین بار در سال ۱۹۹۰ در مدار گردش قرار گرفت. تا پیش از پرتاب هابل به فضا، اخترشناسان از عمر دقیق جهان مطلع نبودند، با اطلاعات ارسال شده توسط هابل برای نخستین بار عمر جهان ۱۳.۸ میلیارد سال تخمین زده شد. این تلسکوپ فضایی همچنین موفق به کشف سیاه‌چاله‌های بزرگ در مرکز کهکشان شده است که به موجب این کشف برای پژوهشگران جایزه نوبل را به ارمغان آورده است.
مالکیت تصاویر: (NASA, ESA, and N. Da Rio (University of Virginia
منبع: https://scitechdaily.com
ترجمه از الهه جلالی
انتهای پیام