به گزارش ایسنا، دو روز پیش در آزمایشگاه مدرسه غیر دولتی طراوت بجنورد به خاطر ترکیبات محلولهای اسیدی، آتشسوزی اتفاق افتاد که مسئول آزمایشگاه و یک دانشآموز پایه چهارم دچار سوختگی شدند.
در این حادثه، سوختگی مسئول آزمایشگاه سطحی و سوختگی دانشآموز جدیتر بود که به خاطر سوختگی ۲۵ درصدی منجر به اعزام وی به خراسان رضوی شد.
این اتفاق علاوه بر آسیب هایی که به یک دانش آموز و مسئول آزمایشگاه وارد کرد، سبب ترس دانش آموزان کم سن و سالی شد که شاهد این اتفاق بودند و آثار روانی بعضا غیر قابل جبرانی به آن ها وارد شد.
تعدادی از خانواده های این دانش آموزان طی ۲ روز گذشته تماس هایی را با خبرگزاری ایسنا خراسان شمالی داشته و اعلام کردند دخترانشان به خاطر ترس ناشی از حضور در صحنه حادثه با بی خوابی و کابوس روبه رو بوده اند و تاثیراتش در رفتارشان نیز نمایان است.
به همین دلیل، خبرگزاری ایسنا در این خصوص با دکتر پروین همتافزا، روانشناس و استاد دانشگاههای خراسان شمالی درباره حمایت هایی که باید از این دانش آموزان صورت بگیرد، گفتوگو کرده است که در ادامه میخوانید:
دکتر همتافزا، با اشاره به اینکه دانشآموزان در سنین ۱۱ تا ۱۷ سال یکسری ترس رایج دارند، اظهار کرد: ترس از نبود امنیت، ترس از بیماری، ترس از شکست تحصیلی و ترس از قضاوت شدن، رایجترین ترس بین دانش آموزان است که در حادثه آتشسوزی آزمایشگاه مدرسه دو ترس اتفاق افتاده است و واکنشهای دانش آموزان نیز کاملا طبیعی است.
وی با تأکید براینکه خانوادهها و کادر مدرسه باید ترسهای دانش آموزان را جدی بگیرند، اضافه کرد: ترسهای دانش آموزان بستگی به شخصیت دانش آموز، میزان اضطراب روزمره دانش آموز، پس زمینههای ذهنی دانش آموز و... دارد که شدت و ضعف میزان ترس، براساس این موضوعات سنجیده میشود.
همتافزا با بیان اینکه ما نمیتوانیم برای همه دانش آموزان با شخصیتهای مختلف فقط یک نسخه واحد معرفی کنیم، تصریح کرد: ترسهایی که دانش آموزان دارند اختلال استرسی پس از سانحه است که خانوادهها، کادر مدرسه و... برای بهبود وضعیت روحی و روانی دانش آموزان یک وظیفه خاصی را دارند.
وی با تأکید براینکه اگر خانوادهها شاهد تشدید ترس در فرزند خود بودند حتما باید به روانشناس مراجعه کنند تا تبدیل به فوبیا نشود، افزود: اما اگر دانش آموزان را در حال مقابله با موضوع دیدند باید فقط حمایت روانی داشته باشند و رفتارشان به گونهای باشد که دانش آموز احساس کند درک میشود.
به گفته این روانشناس و استاد دانشگاههای خراسان شمالی، خانوادهها و کادر مدرسه باید بدانند که برای دانشآموزان یک موضوع واقعی اتفاق افتاده است و گاهی اوقات با دانشآموزان در رابطه با حادثهای که رخ داده، صحبت کنند.
وی با اشاره به اینکه باید به دانشآموزان اجازه تخلیه هیجانات داده شود، ادامه داد: در این دوران، کادر مدرسه باید اسباب ترس را از دانشآموزان دور کنند و تلاش نکنند که دانش آموزان با اسباب ترس مواجه شوند.
همتافزا با بیان اینکه شرایط ترس در مدرسه باید کنترل شود تا دانشآموزان بتوانند حس امنیت را در خود تقویت کنند، ادامه داد: در لحظاتی که دانشآموزان نمیترسند باید مورد تشویق قرار گیرند و تلقین مثبت اتفاق بیافتد.
وی در پایان تصریح کرد: خانوادهها و کادر مدرسه از پند و نصیحت، مقایسه و... به هیچ عنوان استفاده نکنند و احتیاط را به دانشآموزان آموزش دهند.
انتهای پیام