مریم جلالی شامگاه دیروز (۲۱ مهرماه) در مراسم تجلیل از صنعت‌گران دارای نشان ملی و غرفه‌های برتر جشنواره ملی آش ایرانی و نمایشگاه ملی صنایع‌دستی در زنجان، اظهار کرد: برگزاری جشنواره ملی آش ایرانی و نمایشگاه ملی صنایع‌دستی طی ۱۵ و ۱۶ دوره در سطح بالا، نشان‌دهنده نگاه عمیق به فرهنگ و همت مسئولان مربوطه است.
وی با اشاره به اهمیت تجلی خانواده، افزود: شعار «زنجان، میزبان مهربان» کاملاً برازنده این استان و جشنواره بود. آنچه در کوچه و پس‌کوچه‌های زنجان و همه مردم این استان دیده‌ایم، جز خلق مهربانی نبود.
جلالی با یادآوری نام‌گذاری زنجان به عنوان شهر جهانی ملیله، تاکید کرد: از هیچ، همه چیز ساختن، هنر زنجانی‌ها بوده و خلق زیبایی با دستان هنرمندان این استان، ستودنی و باعث شگفتی است.
وی با بیان اینکه آش و چاقوی زنجان نیز باید جهانی شود، اذعان کرد: پخت آش با طعم، بو و رنگ متفاوت، تجلی زیبایی هنر زنان ایرانی است که در هر نقشی بهترین عملکرد را دارند.
این مسئول با اشاره به ۱۱۸ اثر دریافتی در شورای عالی جهانی صنایع‌دستی، اعلام کرد: بیش از ۳۵ اثر از این تعداد به ایران اختصاص داشت که ۳ اثر برای هنرمندان و صنایع‌دستی استان زنجان بود.
معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، با اشاره به هنر زنجانی‌ها در ملیله، چاروق، چاقو و درگیری همه حواس برای این هنرها، خاطرنشان کرد: نشان توفیق، نشان‌دهنده این است که طی روزگاران هیچ شکافی بین زن و مرد نبوده و در اصل نشان از اقتدار زن ایرانی دارد.
به گزارش ایسنا، نشان توفیق علاوه بر معنای لغوی و مفهوم معنوی، برگرفته از عنوان سازنده رختشویخانه استان زنجان است.
گفتنی است رختشویخانه زنجان توسط دو برادر به نام‌های مشهدی اکبر معمار و مشهدی اسماعیل ساخته شد و به طور عام‌المنفعه و شبانه‌روزی کار می‌کرد.
زمین آن را علی‌اکبر خان توفیقی، اولین شهردار وقت زنجان در سال ۱۳۰۷ از باقرخان امجدنظام به قیمت ۱۸۵ تومان خریداری کرد و به دستور وی رختشویخانه ساخته شد. این محل قبل از احداث رختشویخانه با هرزآب‌های سطحی مملو و به بابا جامال چوقوری (گودال باباجمال) معروف بود.
رختشویخانه زنجان در گذشته مکانی بود که زنان شهر، لباس و رخت خود را در آن محل می‌شستند و برای تأمین امنیت و آسایش آن‌ها در یک مکان سرپوشیده ساخته شده بود. چنین کاربری برای یک بنای عمومی در جهان مشابه نداشته و یا کم‌نظیر است.
انتهای پیام