به گزارش ایسنا، در حالی که این دارو برای یک میلیون و ۶۶۱ هزار و ۱۷۸ مرد تجویز شده است در همین مدت پزشکان انگلیسی داروی فوق را برای دو میلیون و ۶۴۱ هزار و ۶۵۶ زن تجویز کرده‌اند.

بنزودیازپین‌ها معمولاً برای اضطراب و بی‌خوابی تجویز می‌شوند و به گفته کارشناسان، ترک آن می‌تواند حتی دشوارتر از ترک هروئین باشد. علائم ترک این داروهای قوی ضداضطراب شامل افسردگی، اضطراب حاد، بی‌خوابی، کابوس‌، سردرد، استفراغ، لرزش، گرفتگی عضلات و در بدترین حالت، تشنج است که حتی می‌تواند منجر به مرگ شود.

متخصصان در بسیاری از کشورها اعلام کرده اند که بنزودیازپین ها نباید بیش از چهار هفته مصرف شوند و این در حالیست که تحقیقات نشان داده بنزودیازپین ها می توانند باعث از دست دادن حافظه و آلزایمر نیز شوند.

همچنین یکی از متخصصان در انگلیس نیز هشدار داد که بنزودیازپین‌ها می‌توانند اعتیادآور باشند و ترک آن ها نیز تاثیرات شدید روی افراد داشته باشد به‌ویژه برای کسانی که برای مدت طولانی این دارو را مصرف می‌کنند.

یکی از این زنان که "ویونا فرینچ" نام دارد و ۶۸ ساله است می‌گوید، داروی مذکور را از سال ۱۹۷۵ مصرف می‌کند. او این دارو را به عنوان شل‌کننده عضلات مصرف می‌کند و تاکید دارد از خطرات آن اطلاعی نداشته، این در حالی است که تمام این مدت تا سال ۲۰۱۲ با تجویز پزشک این دارو را مصرف می‌کرده است.

او بازگو می‌کند: بعد از قطع کردن دارو دچار مشکلات بسیار شدید جسمی و روانی شدم، همه وقتم در رختخواب می‌گذشت، نمی‌توانستم نور یا صدا را تحمل کنم، دیگر تلویزیون تماشا نمی‌کردم و حتی دیگر نمی‌توانستم به رادیو گوش دهم. کارم به جایی رسید که حتی قدرت پاسخ دادن به تلفن را هم نداشتم چون قادر به تحمل صدای مردم نبودم، تا اینکه بعد از سه سال دیگر بیش از پنج دقیقه نمی‌توانستم روی پای خود بایستم، حتی حمام کردن هم برایم به کاری سخت تبدیل شد زیرا پوستم تحمل آب را نداشت و علائم آلزایمر در من پدیدار شد.

به گزارش روزنامه ایندیپندنت، او ادامه می‌دهد: سه سال از زندگی‌ام به این شکل گذشت تا اینکه پزشک اعصاب به من گفت دلیل مشکلاتم قطع ناگهانی استفاده از داروی benzodiazepines بوده است. بعد از آن یک روز فیلم مستندی تماشا کردم که مردی می‌گفت، ترک کردن این دارو برای من از دوره‌ای که در جنگ جهانی دوم شرکت کرده بودم هم سخت‌تر بود.

انتهای پیام