حسن بهشتی‌پور در گفت‌وگو با ایسنا در ارزیابی خود از تحولات اخیر قفقاز جنوبی و تاکید مسئولان کشورمان بر عدم تغییر مرزهای ژئوپلیتیکی اظهار داشت: باید تحلیل درستی از وضعیت فعلی داشته باشیم که دچار افراط و تفریط نشویم و در نهایت بتوانیم تصمیم صحیحی اتخاذ کنیم. توافقی که میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان در نوامبر ۲۰۲۰ با وساطت روسیه انجام شد دارای ۱۱ ماده است که مفاد این توافق آتش بس را مشخص می کند، این توافق تنها از ادامه جنگ جلوگیری کرد و برای این که طرفین به توافق برسند تنها کلیاتی را در متن توافق ذکر کردند اما اگر وارد جزییات می شدند احتمالا اختلافات بیشتر می شد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: در بند دوم این توافق به مساله راه ارتباطی قره باغ به ارمنستان از دالان شوشا-لاچین اشاره دارد و در بند ۹ توافق نیز درباره دسترسی راه ارتباطی آذربایجان به نخجوان است. اما مشخص نکردند که این دسترسی از کجا به کجا می رود. آیا مساله حاکمیتی است یا صرفا استفاده از راه مواصلاتی ارمنستان وترانزیتی را مد نظر دارد . در واقع این جزییات در توافق نوامبر مشخص نشد.
بهشتی پور تصریح کرد: اما آنچه به ایران مربوط می شود اینجاست که دولت آذربایجان توانست مناطق اشغالی خودش را آزاد کند و اکنون به این صرافت افتاده که جنوب ارمنستان و مرز مشترک ایران و ارمنستان را اشغال کند آن هم به بهانه این که دسترسی آذربایجان به نخجوان فراهم شود.
وی ادامه داد: رئیس جمهور آذربایجان رسما به نام منطقه مغری یا استان سیونیک ارمنستان ادعاهای ارضی را مطرح کرده است و این منطقه از نظر تاریخی جزوی از آذربایجان بوده در حالی که اگر بحث تاریخی و ادعاهای تاریخی باشد خیلی از مباحثات ژئوپلیتیکی بر هم می خورد، ما ۴۰ کیلومتر مرز مشترک ایران و ارمنستان داریم که در ۲۰۰ سال اخیر هم وجود داشته است.
این کارشناس مسائل اوراسیا همچنین بیان کرد: در واقع ما وارد موضوعات ادعاهای تاریخی نمی شویم آنچه واقعیت دارد این است که مرز تاریخی بسیار مهم است و از طریق مرز ایران و ارمنستان دسترسی به جنوب و خلیج فارس فراهم می شود ضمن این که برای ایران مهم است که به قفقاز جنوبی و گرجستان دسترسی داشته باشد. کما این که طی این سال ها برای دسترسی آذربایجان به نخجوان کوچک‌ترین ممانعتی به عمل نیامده است.
وی اظهار داشت: این که دسترسی موجب از بین رفتن مرز ایران و ارمنستان شود موضوع حساسی است و مسئولین ما به هیچ وجه قبول نمی کنند زیرا این اتفاق موجب اختلال در همکاری های میان ایران و ارمنستان می شود. از سوی دیگر سال های سال ترکیه به دنبال این بوده که از طریق ۱۰ کیلومتر مرز مشترک به نخجوان مسیری را در جهت دسترسی آذربایجان به نخجوان و سپس آسیای مرکزی و سین کیانگ چین ایجاد کند.
بهشتی پور تاکید کرد: آنچه ترکیه دنبال می کند در تعارض با منافع ایران، ارمنستان و روسیه است همچنین با حاکمیت منافع ملی ارمنستان هم تعارض دارد اگر چنین مساله به وجود آید همان اشتباهی خواهد بود که در سال ۱۹۹۱ رخ داد و بخشی از خاک آذربایجان اشغال شد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با طرح این پرسش که ایران در چنین شرایطی باید چه کاری انجام دهد؟ گفت: همان طور که رهبری در جریان سفر اردوغان به تهران تاکید کردند مخالف از بین بردن مرزهای تاریخی هستیم، مسئولان کشور نیز طی روزهای اخیر بارها به این مساله تاکید کرده اند ، این موضوع به نفع آذربایجان هم نیست مشکلات جدیدی را ایجاد می کند بهترین راه این است که آذربایجان و ارمنستان بند ۹ توافق نامه نوامبر مربوط به دسترسی آذربایجان و ارمنستان را از طریق مذاکره بررسی و حل کنند.
وی ابراز کرد: بعید است طرف ارمنی هم نقض حاکمیت ملی اش را بپذیرد، از طرفی برای ایران دسترسی به قفقاز جنوبی هم مهم است و این اتفاق روابط ایران و ارمنستان را به هم می زند. هم ایران نیاز به راه ارتباطی از طریق ارمنستان دارد البته از طریق آذربایجان با روسیه می تواند ارتباط داشته باشد هم از طریق ترکیه با کشورهای اروپایی بنابراین با توجه به این که کشورها به دنبال تنوع در راه ارتباطی از طریق مرزهایشان هستند این موضوع حائز اهمیت می باشد.
انتهای پیام