به گزارش ایسنا، استاندار قزوین در تیرماه سال جاری از راه‌اندازی بازار آب در استان قزوین برای اولین بار در کشور خبر داد و معتقد بود که طرح بازار آب، طرحی مؤثر برای تعامل و فروش آب است که سبب بهره‌وری اقتصادی صنعت خواهد شد.
بر اساس گفته استاندار قزوین از آمارهای به‌دست‌آمده در سال ۹۹ از تولید ناخالص داخلی ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی در سطح استان، بالغ‌بر ۴۰ هزار میلیارد تومان به بخش صنعت و ۱۰ هزار میلیارد تومان به بخش کشاورزی اختصاص دارد اما بخش صنعت چهار درصد و بخش کشاورزی ۸۸ درصد آب استان را مصرف می‌کند.
طبق گفته حامد مازندرانی زاده، دکترای منابع آب، جمعیت ایران طی ۱۰۰ سال اخیر از ۲۰ میلیون به ۸۰ میلیون نفر افزایش‌یافته است درحالی‌که شرایط اقلیمی از این افزایش جمعیت جا مانده و در اثر تغییرات محیطی بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری دچار انقراض شده‌اند و اگر شرایط بهبود نیابد در آینده شاهد انقراض نسل انسان‌ها خواهیم بود. مدیریت به روش سنتی و مقاومت در برابر تغییر نگرش سنتی مدیریت آب سبب شده در حوزه آب از شرایط بحران عبور کنیم و به مرحله ورشکستگی آبی برسیم.
به گزارش ایسنا، امروزه مدیریت منابع چالشی جدی در حوزه آب است، مدیریت منابع آب در کشور نیمه خشکی که میانگین بارش سالانه آن از ۲۵۰ میلی‌متر به ۲۲۰ میلی‌متر کاهش‌یافته باید موردتوجه ویژه قرار گیرد.
محمد محجوب، مدیر پروژه «بازار آب» در قزوین، تحقق بازار آب در قزوین را پایانی بر سوداگری آب می‌داند و به ایسنا می‌گوید: برای رونق بازار آب باید نقش دولت در آن کم‌رنگ شود تا ناظرین ذی‌نفعی که در مناطق مختلف دارای منافع مشترک هستند، وارد عمل شوند و به کنترل شرایط و بهبود روند کار کمک کنند زیرا ناظری که ذی‌نفع نباشد جز ایجاد فساد ثمر دیگری ندارد.
وی تأکید می‌کند: توسعه صنعت کشاورزی برای استان و کشور بسیار مهم است اما تأمین منابع و داشتن آب مهم‌تر از آن است. زنگ خطر کمبود آب و هدر رفت بی‌رویه آن در استان به صدا درآمده است و فرصت زیادی برای اصلاح الگوی کشت باقی نیست، در شرایط فعلی منابع آب همچون مُرده‌ای است که نمی‌توان کاری برای او انجام داد.
مرتضی قلیچ، دکترای جامعه‌شناسی نیز در گفت‌وگو با ایسنا اظهار می‌کند: در اجرای طرح‌هایی که برای محیط‌زیست تبعات دارد باید علاوه بر ارزیابی‌های زیست‌محیطی ارزیابی‌های اجتماعی را هم مدنظر قرار دهیم. برخی پروژه‌های آب، برق و گاز که تاکنون در سطح وسیع اجراشده، بدون پیوست ارزیابی اجتماعی بوده و متأسفانه بهانه بروز برخی آسیب‌های اجتماعی ازجمله فقر و طلاق شده است.
وی می‌گوید: امروز در موضوع پاسداری از منابع آبی دچار بی‌تفاوتی هستیم، مصرف بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی عوارض زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی برای جامعه دارد که نیاز است برای حل آن برنامه‌ریزی دقیق با در نظر گرفتن پیوست فرهنگی و جامعه‌شناسی صورت گیرد.
انتهای پیام