در همین ارتباط به گفت‌وگو با حسین اکبری نسب، منتقد هنری پرداختیم تا علت و ابعاد مختلف ماجرا را از زبان این منتقد بشنویم.
گنجینه موزه در معرضِ دیدِ عموم قرار نمی‌گیرد
اکبری نسب در ابتدا با انتقاد از عملکرد موزه هنرهای معاصر تهران در نحوه ی به نمایش گذاشتن آثار گنجینه‌یِ این مکان فرهنگی و هنری به ایسنا می‌گوید: «موزه یک اساسنامه دارد. اگر در اساسنامه موزه موردی وجود داشته باشد که باید از گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران ویدیو تهیه شود و در معرض دید عموم قرار گیرد، مدیران موزه موظف اند به اساسنامه عمل کنند.»
او ادامه می‌دهد: «گنجینه‌ی موزه جزو بخش نمایشگاهی نیست و دارایی خاصِ موزه محسوب می‌شود که نهایتا هر بار بخشی از آن در معرضِ دیدِ عموم مردم قرار می‌گیرد و موقعی که در معرضِ دید عموم مردم گذاشته می‌شود، خبرنگاران از آثار به نمایش درآمده ویدیو تهیه می‌کنند یا گزارش‌هایی به اشکال متنوع تهیه می‌شود و روال معمول در تمام دنیا هم همین است. منتها مسأله این است که در این چهار دهه با آثار موجود در گنجینه به شکل و شمایلی خاص و عموما سلیقه‌ای برخورد شده است و خیلی از اشیاء موجود در گنجینه هرگز در معرض دید عموم قرار نگرفته‌اند. اکنون هم که نماشگاه هنر مینیمال و هنر مفهومی در حال برگزاری است، آثاری که به نمایش گذاشته شده‌اند، بیشترشان برای اولین بار است که از گنجینه به قصد نمایش عمومی خارج می‌شوند. از آنجا که کل گنجینه در معرض دید عموم قرار نمی‌گیرد و شفافیت کامل در مورد فهرست آثار موجود در گنجینه وجود ندارد، افکار عمومی نگران این ثروت ملی است و مردم راه دیگری هم برای آگاه شدن از وضعیت گنجینه‌ی این موزه که در دنیا هم کم نظیر است، ندارند. بهتر است یک مطالبه عمومی جهت ایجاد شفافیت کامل در مورد آثار هنری موجود در گنجینه و نحوه‌ی نگهداری از آن به کمک خبرنگاران شکل بگیرد.»
باید صورت کاملی از اشیای موجود در گنجینه موزه تهیه شود
این منتقد هنری در پاسخ به این سوال که با توجه به حاشیه های پیش آمده در سال های اخیر، بازدید اهالی رسانه از گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران به برخی از شبهه پایان می دهد؟ می‌گوید: «این مورد ممکن است اتفاق نیافتد اما می توان این درخواست را داشت که صورت کاملی از اشیای موجود در گنجینه موزه هنرهای معاصر به اطلاع عموم برسد و مردم نسبت به این دارایی ملی اطلاعات شفاف و کاملی داشته باشند. درباره محافظت از این آثار اگر به عموم مردم اطلاع رسانی نمی‌کنند، خودشان باید ویدیو تهیه کرده و امکانی در اختیار مردم قرار دهند تا بدانند که آیا از دارایی ملی‌شان محافظت می‌شود؟ بنابراین به نظر من به جای درخواست بازدید از گنجینه، باید خواسته شفاف سازی در مورد صورت اموال گنجینه، شیوه نگهداری از آثار و مواردی از این قبیل داشته باشیم. چون اگر جزو اساسنامه موزه باشد که گنجینه در اختیار کسی قرار نگیرد، رییس موزه با صدور حکمِ بازدید از گنجینه خلاف قانون عمل می‌کند و می‌تواند تحت تعقیب سازمان بازرسی یا سایر سازمان‌های نظارتی قرار گیرد.»
او ادامه می‌دهد: «فکر می‌کنم خواسته به جای اینکه به این سمت برود که خبرنگاران از گنجینه موزه هنرهای معاصر بازدید داشته باشند، بهتر است به این سمت معطوف شود که عموم مردم از صورت اموال موجود در گنجینه مطلع شوند، شیوه نگهداری آثار و به هر حال مدیریت درست گنجینه موزه به نظر من باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.»
آیا از سرمایه ملی ممکلت به درستی محافظت می شود؟
اکبری نسب در پاسخ به این سوال که مهمترین مسأله که درباره موزه هنرهای معاصر تهران باید مورد توجه قرار بگیرد، چیست؟ اظهار می‌کند: «اطلاعاتی که در طول سال‌ها به ما رسیده، شبهه آمیز بوده است. شیوه نگهداری باتوجه به اینکه دسترسی عمومی و اطلاعات کافی وجود ندارد، مهمترین دغدغه ای که برای ما به عنوان کنش‌گران و فعالان این حوزه وجود دارد این است که آیا از این آثاری که سرمایه ملی ممکلت محسوب می شوند، به درستی محافظت می شود؟ گزارش مستندی درباره این موضوع وجود ندارد و به همین دلیل شک و شبهه همیشه درباره گنجینه وجود داشته است.»
انتهای پیام