/از نهضت حسینی تا جامعه مهدوی: «یاد خدا»/

تفاوت مهم حماسه‌سازان عاشورا با جنایتکاران در کربلا

یک کارشناس مسائل دینی گفت: کسانی که در مقابل امام ایستادگی کردند خدا را فراموش کرده‌ بودند و لذا شیطان بر آنان مسلط شده بود و به سوی گمراهی و ظلمت رفتند. به یاد خدا بودن و فراموش نکردن پروردگار تفاوت مهم حماسه‌سازان عاشورا با جنایتکاران کربلا است. سیدالشهداء علیه السلام و یاران باوفایش نه تنها قبل از واقعه کربلا، بلکه در کربلا و در شب و روز عاشورا نیز از یاد معبود خویش غافل نبودند.

حجت الاسلام تاتلاری - کارشناس مسائل دینی و مذهبی- در گفت‌وگو با ایسنا در مورد اهمیت واقعه عاشورا و زمینه‌سازی آن برای ظهور گفت: یکی از خصلت‌های زیبای یاران سیدالشهداء علیه السلام که رمز موفقیت آنان در کربلا و در تمامی عرصه‌های زندگی محسوب می‌شود، یاد خدا در سراسر لحظات عمر است. آنان اگر تحت هر شرایطی دست از یاری امام‌شان برنمی‌دارند و تا آخرین نفس در راه آن حضرت ایستادگی می‌کنند به این دلیل است که یک لحظه از خدا جدا نیستند و به یاد پروردگار و در راه او قدم برمی‌دارند.

وی ادامه داد: در نقطه مقابل، اگر عده‌ای در برابر امام حسین علیه السلام صف آرایی کرده و دست به هر جنایتی می‌‍زنند و هیچ چیزی بر روی آنان تأثیرگذار نیست، دلیل اصلی‌اش نبود یک خصلت است. اباعبدالله علیه السلام صبح عاشورا در خطبه ای فرمود «فأنساکم ذکرالله العظیم» (1) (شیطان) خدای بزرگ را از یاد شما برده است.

این کارشناس مسائل دینی خاطرنشان کرد: کسانی که در مقابل امام ایستادگی کردند خدا را فراموش کرده‌ بودند و لذا شیطان بر آنان مسلط شده بود و به سوی گمراهی و ظلمت رفتند. به یاد خدا بودن و فراموش نکردن پروردگار تفاوت مهم حماسه‌سازان عاشورا با جنایتکاران کربلا است. سیدالشهداء علیه السلام و یاران باوفایش نه تنها قبل از واقعه کربلا بلکه در کربلا و در شب و روز عاشورا نیز از یاد معبود خویش غافل نبودند.

شب عاشورا جلوه‌ای از یاد خدا

حجت‌الاسلام تاتلاری بیان کرد: عصر تاسوعا لشکر کوفه به دستور عمر سعد آماده جنگ با سیدالشهداء علیه السلام و یارانش شد. . زینب کبری سلام الله علیها وقتی سر و صدای لشکر کوفه را شنید نگران خدمت برادرش آمد و عرض کرد «حسین جان لشکر کوفه به سمت خیمه‌ها در حرکت است». اباعبدالله علیه السلام قمر بنی‌هاشم را صدا زد و فرمود «ارکب بنفسی انت یا اخی حتی تلقاهم فتقول لهم مالکم و ما بدا لکم و تسألهم عما جاء بهم» جانم به قربانت سوار شو و با این‌ها ملاقات کن و بگو چه می‌خواهید؟ و انگیزه و هدف آمدنشان را بپرس.

وی یادآور شد: اباالفضل العباس علیه السلام به همراه جمعی از یاران امام به سمت کوفیان آمد و با آن‌ها صحبت کرد. لشکر عمر سعد گفتند: از سوی ابن زیاد دستور رسیده که یا بیعت کنید و یا همین الان بجنگید. حضرت اباالفضل علیه السلام وقتی سخن کوفیان را به امام منتقل کرد، اباعبدالله الحسین علیه السلام فرمود: عباس جان برگرد و اگر توانستی امشب را مهلت بگیر.

این کارشناس مسائل دینی افزود: چرا امام حسین علیه السلام از دشمنش یک شب را مهلت می‌گیرد؟ چرا یک شب شهادت و ملاقات با پیامبر صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه السلام و مادرش زهرا علیها السلام را به تأخیر می‌اندازد؟ حضرت فرمودند«لعلنا نصلی لربنا اللیله و ندعوه و نستغفره فهو یعلم انی اُحب الصلوه و تلاوه کتابه و کثره الدعا و الاستغفار» (2) برای اینکه ما امشب را به نماز و استغفار و مناجات با پروردگارمان بپردازیم زیرا خدا می‌داند که من نماز و تلاوت قرآن و دعا و استغفار را دوست دارم.

به گفته حجت الاسلام تاتلاری شب عاشورا، شبی که فردایش جنگ و شهادت است،‌ یاد خدا در لشکر امام حسین علیه السلام موج می‌زند و در حساس‌ترین مواقع و سخت ترین شرایط هم ارتباطی عمیق با خدای خویش دارند.

یاد خدا راه رستگاری

وی در ادامه با بیان اینکه یاد و ذکر خداوند از صفات بسیار مهم و ضروری برای موفقیت در زندگی دنیا و آخرت است، گفت: قرآن کریم مرتب به این امر سفارش می‌کند «یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکراً کثیراً» (3) ای کسانی که ایمان آورده اید خدا را بسیار یاد کنید. «و اذکروا الله کثیراً لعلکم تُفلحون» (4) و خدا را بسیار یاد کنید شاید که رستگار شوید. امیرالمؤمنین علی علیه السلام هم در مناجات شعبانیه از خداوند یاد او را درخواست می‌کند «الهی و الهمنی ولهاً بذکرک الی ذکرک» (5) خدایا مرا شیفته و سرگشته یاد خودت فرما.

آگاهی یا غفلت نسبت به پروردگار

این کارشناس مسائل مذهبی ابراز کرد: امام سجاد علیه السلام در صحیفه سجادیه عرض می‌کند «نبهنی لذکرک فی اوقات غفلة» (6) در مواقع غفلت به من آگاهی و توجه فرما تا همواره به یاد تو باشم. انسان باید در تمامی لحظات زندگی، در شادی و غم، در نشاط و کسالت، در سلامتی و بیماری، در فقر و غنا، در رنج و رفاه خدا را فراموش نکند و همیشه و در همه حال به یاد پروردگار باشد. «ألا بذکرالله تطمئن القلوب» (7) آگاه باشید تنها با یاد خدا دل ها آرامش می‌یابد.

حجت‌الاسلام تاتلاری افزود: یاران سیدالشهداء علیه السلام اگر ثابت قدم و استوار در راه امام خویش می ایستند و از هیچ چیزی هراس ندارند و به موفقیت و پیروزی نهایی دست می یابند چون همواره به یاد خدا هستند و دلگرم به پشتوانه الهی می‌باشند. قرآن کریم می‌فرماید مردم در این دنیا از دو حال خارج نیستند، گروهی به یاد خدایند و عده‌ای او را فراموش کرده‌اند.

وی بیان کرد: در قرآن کریم خداوند می‌فرماید «فاذکرونی اذکُرکم» (8) پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم. همانطوری که آنان در همه حال خدا را در نظر گرفته‌اند، خداوند هم آنان را فراموش نمی‌کند و در کنارشان قرار می‌گیرد و مورد عنایت خویش قرارشان می‌دهد. موسی بن عمران علیه السلام عرض کرد «یا رب ابعید انت من فأنادیک اُم قریب فأناجیک» (9) پروردگارا آیا تو از من دوری تا صدایت کنم یا به من نزدیکی تا با تو نجوا کنم؟ خداوند باری تعالی فرمود «انا جلیس من ذکرنی» من همنشین کسی هستم که مرا یاد کند.

این کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: ما دعای معروف سیدالشهداء علیه السلام را در روز عرفه می‌خوانیم. در چند جای دعای عرفه که اوج بندگی و مناجات با پروردگار است راوی می‌گوید امام حسین علیه السلام وقتی این جملات را بر زبان می‌آورد اشک از گونه‌های شریفش جاری می‌گشت؛ «اللهم اجعلنی اخشاک کانی اراک و اسعدنی بتقواک» بارالها مرا چنان کن که از تو بترسم گویا تو را می‌بینم و به پرهیزکاری مرا سعادتمند گردان. سیدالشهداء علیه السلام مثل دو مشک آب اشک می‌ریخت و عرض می‌کرد «یا اسمع السامعین یا ابصرالناظرین یا اسرع الحاسبین یا ارحم الراحمین» ای شنواترین شنوندگان و ای بیناترین بینایان و ای سریع ترین حساب رسان و ای مهربانترین مهربانان.

حجت‌الاسلام تاتلاری تاکید کرد: اباعبدالله علیه السلام در صحرای عرفات با خدا مناجات می‌کند و به یاد او و برای او اشک می‌ریزد، خداوند هم تا دنیا دنیاست چشم همه عالمیان را گریان حسین علیه السلام می‌کند، «انا قتیل العبرة، لا یذکرنی مؤمن الا بکی» (10) من کشته شده‌ای خواهم بود که یاد نمی‌کند مرا مؤمنی مگر اینکه می‌گرید.

یاد خدا راز ماندگاری کربلا

این کارشناس مسائل مذهبی عوان کرد: یاران سیدالشهداء علیه السلام برای کسب رضای الهی به یاری آن حضرت شتافتند و در راه خدا و امام زمان‌شان جانفشانی کردند. در شب و روز عاشورا به ذکر و یاد خدا مشغول بودند که سید بن طاووس می‌گوید «لهم دوی کدوی النحل ما بین راکع و ساجد و قائم و قاعد» (11) زمزمه آن‌ها در حال رکوع و سجده و قیام و نشستن مانند زمزمه زنبوران عسل شنیده می‌شد.

حجت الاسلام تاتلاری اضافه کرد: آن‌ها آخرین شب عمر خود را به دعا و مناجات با معبود خویش سپری کردند، خدا هم یاد و نام آنان را در طول تاریخ زنده نگه داشت و بلند آوازه کرد. امیرالمؤمنین علی علیه السلام در همین راستا می‌فرماید «من اشتغل بذکرالله طیب الله ذکره» (12) هرکه به یاد خدا سرگرم باشد، خداوند او را خوش نام می‌گرداند.

وی یادآور شد: شما کدام واقعه تاریخی را سراغ دارید که پس از حدود هزار و چهارصد سال به جای فراموش شدن و یا حداقل کم رنگ گردیدن هرساله پرشورتر و بهتر و فراتر برای زنده نگه داشتن آن تلاش شود و زن و مرد، پیر و جوان برای برگزاری مراسم سعی و کوشش، هزینه، وقت و انرژی صرف کنند.

این کارشناس مسائل مذهبی در پایان گفت: ما در غم از دست دادن نزدیک‌ترین عزیزانمان یک هفته، چهل روز،یک سال عزاداری می‌کنیم و بعد از گذشت مدتی با ذکر فاتحه‌ای از آنان یاد خواهیم کرد. اما هر سال شب اول محرم برای عزای پسر فاطمه علیها السلام لباس سیاه به تن می‌کنیم و اشک می‌ریزیم. این جایگاه در قلب و دل مردم و نسل‌های گوناگون از کجا بدست آمده است؟، در پاسخ به این سوال باید گفت «فاذکرونی اذکُرکم» (13) پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم.

انتهای پیام

  • یکشنبه/ ۲۳ مرداد ۱۴۰۱ / ۱۶:۰۱
  • دسته‌بندی: دین و اندیشه
  • کد خبر: 1401052316748
  • خبرنگار : 71461