به گزارش ایسنا و به نقل از نیو ساینتیست، هوش مصنوعی که برای شناسایی پشه‌های زنده و مرده آموزش دیده است، می‌تواند به ردیابی سه گونه پشه کمک کند که مسئول انتقال بیماری هستند.
پشه‌ها بیش از هر حیوان دیگری، انسان را از بین می‌برند زیرا می‌توانند بیماری‌هایی مانند تب دنگی، مالاریا و تب زیکا را منتقل کنند. استفاده از هوش مصنوعی برای شناسایی خودکار گونه‌های مختلف پشه می‌تواند ردیابی حضور آنها در سراسر جهان را آسان‌تر کند اما هوش مصنوعی برای رسیدن به چنین قابلیتی، به تصاویر زیادی از پشه‌ها و یادگیری در مورد آنها نیاز دارد.
"سونگ کوان اونگ"(Song-Quan Ong)، پژوهشگر "موسسه زیست‌شناسی و حفاظت از مناطق استوایی"(ITBC) مالزی و همکارانش، سه داوطلب را برای کمک به تصویربرداری از "پشه‌های عامل تب زرد"(Aedes aegypti)، "پشه‌های ببری"(Aedes albopictus) و پشه‌های "ﻛﻮﻟﻜﺲ ﻛﻮﺋﻴﻨﻜﻔﺎﺳﻴﺎﺗﻮس"(Culex quinquefasciatus) استخدام کردند. پژوهشگران، دو عکس از هر پشه‌ای گرفتند که روی دستان داوطلبان فرود می‌آمد؛ یکی درست پس از فرود آمدن و دیگری پس از کشته شدن.
برخی از پشه‌ها داوطلبان را پیش از کشته شدن، نیش زدند اما برخی دیگر پیش از اینکه فرصت نیش زدن پیدا کنند، کشته شدند. اونگ گفت: هدف ما ایجاد تصاویری شبیه به زندگی واقعی است.
پژوهشگران در مجموع، ۱۵۰۰ عکس گرفتند که نیمی از آنها، پشه‌های زنده و نیمی دیگر، پشه‌های کشته‌شده را نشان می‌دادند.
سپس پژوهشگران، از این مجموعه داده برای آموزش دادن دو مدل هوش مصنوعی مختلف استفاده کردند تا پشه‌ها را روی پوست انسان تشخیص دهند. هوش مصنوعی پس از بهبود عملکرد خود توانست گونه‌ها را در حدود ۸۰ درصد از مواقع به درستی حدس بزند. در نهایت، این هوش مصنوعی آموزش‌دیده را می‌توان روی یک اپلیکیشن تلفن همراه هوشمند به کار گرفت تا مردم از آن برای شناسایی پشه‌ها استفاده کنند و پژوهشگران را برای ردیابی این حشره‌ها یاری دهند.
همچنین، تلاش‌های دیگری نیز برای شناسایی خودکار پشه‌ها انجام شده است. یک گروه پژوهشی پیشتر یک مدل هوش مصنوعی را آموزش دادند تا پشه‌ها را براساس جنسیت و گونه آنها طبقه‌بندی کند. گروه دیگری، یک مدل هوش مصنوعی را برای شناسایی ۶۷ گونه مختلف پشه آموزش دادند.
"جانل کورت"(Jannelle Couret)، پژوهشگر "دانشگاه رود آیلند"(University of Rhode Island) آمریکا گفت: هرچه تصاویر بیشتری از پشه‌ها در دسترس باشد، بهتر است.
این پژوهش، در مجله "Scientific Data" به چاپ رسید.
انتهای پیام