به گزارش ایسنا و به نقل از فوربس، ناسا در نظر دارد مأموریتی را برای کاوش در منطقه‌ای از ماه آغاز کند که پیشتر هرگز از آن بازدید نکرده بود. ناسا با این ماموریت سعی دارد تا به درک یک معمای زمین‌شناسی بپردازد و به ساکنان آینده ماه کمک کند.

ماموریت فرودگر رباتیک "لونار وایز"(Lunar-VISE)، ۳۵ میلیون دلار هزینه خواهد داشت و در سال ۲۰۲۶ پرتاب خواهد شد تا به بررسی ترکیبات شیمیایی "گنبدهای گرویتهویسن"(Gruithuisen Domes) بپردازد. این گنبدها، دو ساختار مرموز آتشفشانی هستند که به نظر می‌رسد از سنگی ساخته شده‌اند که از سخت شدن ماگمای سرد شده تشکیل شده باشد. احتمال می‌رود که ساختار آنها مانند "کوه سنت هلن"(Mount St. Helens) در ایالت واشنگتن باشد.

با وجود این، ساختارهایی مانند گنبدهای گرویتهویسن، روی زمین به اقیانوس‌ها و تکتونیک صفحه‌ای نیاز دارند که ماه هیچ کدام را نداشته است یا ندارد. با وجود شکل‌گیری و تکامل، تصور می‌شود این گنبدها که به نظر گرم هستند، می‌توانند یک منبع گرما برای اکتشاف بلندمدت در ماه باشند. سطح ماه در اطراف گنبدهای گرویتهویسن، چیزی است که پیشتر توسط ناسا دیده نشده بود.

گنبدهای گرویتهویسن در حاشیه "دریای رگبارها"(Mare Imbrium) در شمال غربی ماه قرار دارند که ما آن را از زمین می‌بینیم.

لونار وایز دارای پنج دستگاه علمی خواهد بود؛ دو دستگاه در یک فرودگر ثابت و سه دستگاه در یک فرودگر متحرک. لونار وایز، ۱۰ روز را صرف کاوش در قله یکی از گنبدها، تجزیه و تحلیل سنگ ماه و همچنین بررسی نحوه تعامل غبار با فضاپیما و فرودگر خواهد کرد.

"دونالدسون هانا"(Donaldson Hanna)، پژوهشگر "دانشگاه مرکز فلوریدا"(UCF) و پژوهشگر ارشد پروژه لونار وایز گفت: به طور بالقوه، گنجینه‌ای از دانش در انتظار کشف شدن وجود دارد که نه تنها به ما کمک می‌کند تا اکتشافات رباتیک و انسانی آینده را را در ماه انجام دهیم، بلکه ممکن است به ما در درک بهتر تاریخچه سیاره خودمان و همچنین سایر سیارات منظومه شمسی کمک کند.

این ماموریت، یکی از دو ماموریتی است که از طریق برنامه موسوم به "PRISM" ناسا انجام می‌شود و بخشی از برنامه این آژانس فضایی در مورد استفاده از شرکت‌های تجاری بیشتری برای حمل محموله‌ها به ماه پیش از برنامه ماموریت‌های سرنشین‌دار "آرتمیس"(Artemis) به شمار می‌رود که قرار است دو فضانورد را در سال ۲۰۲۴ روی ماه فرد آورند.

ماموریت دیگری که اکنون قرار است به ماه برود، یک مجموعه از "تجهیزات کاوشگر ماه برای کاربردهای زیست‌شناسی فضایی"(LEIA) خواهد بود. این تجهیزات، یک دستگاه کوچک مبتنی بر "کیوب‌ست"(CubeSat) را شامل می‌شوند که مخمری را به سطح ماه می‌رساند و سپس واکنش آن را نسبت به تشعشعات بررسی می‌کند. جاذبه قمری به دانشمندان کمک می‌کند تا بفهمند که DNA انسان‌ها روی ماه چگونه در درازمدت ممکن است تحت تاثیر گرانش جزئی و تشعشعات اعماق فضا آسیب ببیند.

انتهای پیام