حجت‌الاسلام محمدرضا عابدینی شامگاه گذشته، سوم اردیبهشت ماه، در نخستین روز از اردوی سوم نهمین دوره آموزشی شعر انقلاب اسلامی(آفتابگردان‌ها) که به همت موسسه فرهنگی شهرستان ادب برگزار شد، اظهار کرد: کار شاعر زبان دادن به هستی است و اگر حقیقتی باطنی به صورت ظاهر درآمد، خلق و صورت‌دهی رخ داده و خلق با خالق می‌ماند و از او جدا نیست و نمایانگر او است. بر این اساس باید به شاعران توصیه کرد اثری خلق کنند که حقیقت انسان را نشان دهد.
وی با بیان اینکه اساس عالم هستی بر مدار نیاز می‌چرخد، افزود: برخلاف نیاز به نیازمند که ضعف است، نیاز به غنی مطلق که پرودگار است، مایه قوت است. هر نیازی باعث ارتباط با رافع نیاز است و هرچه ادراک نیاز در انسان بیشتر باشد، باعث ارتباط بیشتر او با رافع نیاز می‌شود.
این کارشناس مذهبی با طبقه‌بندی نیازها به ۲ دسته نیاز جسمی مانند تشنگی و نیاز روحی مانند عدالت‌طلبی عنوان کرد: نیازهای روحی نیازهایی است که شاعر باید در اولویت کار خود قرار دهد و به دنبالش برود زیرا در حالت عادی این نیازها برای او ایجاد نمی‌شود. هر چقدر شاعر دردمندتر باشد، افق نگاهش گسترده‌تر از خود باشد و منِ توسعه‌یافته‌تری داشته باشد، ادراک نیازش بیشتر خواهد شد و شعرش دستاوردهای شگفت‌تری خواهد داشت.
عابدینی در پاسخ به سوال یکی از اعضای دوره آفتابگردان با تاکید بر اینکه شعر باید مانند «در» باشد و نه «دیوار» بیان کرد: شاعر باید در پی این باشد که مردم را به سوی کمال بالاتر ببرد نه اینکه بخواهد ایشان را جذب خود کند تا مقابل او زانو بزنند. اگر انسان باور داشته باشد که هر نیازی که برای او ایجاد شود، خداوند قدرت عبور از آن را به او داده، آن نیاز به جای اینکه باعث ایجاد نامیدی در شاعر شود، موجب حرکتش خواهد شد.
انتهای پیام