او درباره ایده این نمایشگاه که به گفته خودش از شعرهای فریبا شش‌بلوکی و سارا سیامکی وام گرفته است، به ایسنا می‌گوید: ایده نمایشگاه از این اشعار گرفته شد. البته سوژه اکثر تابلوها درباره زنان، معضلات، مشکلات و تجربیاتی است که آنها در سنین مختلف تجربه می‌کنند.

آن‌طور که آمنه بدرالسماء روایت می‌کند او این زنان را یا از نزدیک دیدار کرده و یا زنانی بوده‌اند که روایت آنان در جامعه وجود داشته است. پس ادامه می‌دهد: من در مواجهه با جامعه به وسیله قلمم حرف می‌زنم. به نظرم این یک هدیه خدادادی است که هر کسی به نوعی می‌تواند وظیفه خودش را انجام دهد و من نیز در مقابل اتفاقاتی که در جامعه‌ام رخ می‌دهد و یا تجربه‌های شخصی‌ام، می‌توانم حس و دغدغه‌ام را به تصویر بکشم، ثبت کنم و به دیگران نشان دهم.  

آثار نمایشگاه «زنی را می‌شناسم من» اغلب با تکنیک نگارگری آبرنگ و اکرولیک کار شده و چند اثر این مجموعه نیز با تکنیک میکس‌مدیا و به‌صورت کلاژ و کلاژ به وسیله چای کیسه‌ای یا تی‌بگ خلق شده که حاصل احساسات، تجربیات و زیست این هنرمند در شهر اصفهان است.

او درباره اینکه چرا از چای کیسه‌ای استفاده کرده است، می‌گوید: تی‌بگ را انتخاب کردم به این دلیل که همیشه می‌دیدم در اطرافم فرزندی پدر و مادرش یا دوستی، دوستش را در روابط مختلف و پس از اینکه از کار افتاده می‌شود و یا از جنبه مادی و معنوی برای او مصلحتی ندارد، دور می‌اندازد  همچون یک چای کیسه‌ای که استفاده می‌کنیم و زمانی که به رنگ دلخواهمان رسید آن را دور می‌اندازیم. پس من تلاش کردم از این چای دورانداختنی در اثرم استفاده و آن را به یک اثر هنری گویا تبدیل کنم و به نوعی توانستم به وسیله آن حرف بزنم.

 تابلوی «فریاد سکوت» این مجموعه تصویر زنی است که نگاهش به درون خود و یک کفگیر روی دهانش قرار گرفته است. تی‌بگ‌ها که هر کدام دانه دانه  حس‌های مختلفی را بازگو می‌کنند نیز گویی بیانگر زنانی با شکل و شمایل مختلف‌اند؛ اینطور که یک نفر لبخند دارد یک نفر جوان، دیگری پیر، کسی عصبانی و به طور کلی تمام این زنان یک زن را تشکیل می‌دهند.  

 مجموعه دیگر این نمایشگاه درباره دغدغه‌های اجتماعی‌ است که در جامعه این نقاش پیش آمده، به‌عنوان مثال زنی که قربانی اسیدپاشی شده و صورت، چشم و دستش را از دست داده، اما همچنان محکم ایستاده است. وی می‌گوید: این تابلو تازه‌ترین اثر من است که در این نمایشگاه رونمایی شد و آن را با عشق به مرضیه ابراهیمی تقدیم کرده‌ام، چراکه احساس می‌کنم او با وجود چنین اتفاقی که برایش رقم خورد چه خوب توانست محکم بایستد و مسیر زندگی‌اش را محکم قدم بردارد.  

این تابلو عمودی و ایستاده و با سایز ۶۰ در ۱۳۰ است که از تی‌بگ‌های مختلفی که هر کدام یک پرتره زن در آن دیده و آنها هم نصف صورت ندارند تشکیل می‌شود و همه در کنار یکدیگر پرتره مرضیه ابراهیمی را نشان می‌دهد. بدرالسماء ادامه می‌دهد: در این اثر رد شعر سارا سیامکی نیز وجود دارد که می‌گوید «آغوش من کوه می‌زاید». و این شعر اشاره به مادری دارد که توانسته چنین دختری را پرورش دهد. در واقع این حس درونی من نیز است که نمی‌توانم به راحتی از آن عبور کنم، پس آن را به تصویر درمی‌آوردم.

 تابلو دیگر او کلاژ داس روی تخته گوشت است و زنی با لباس سنتی بر روی لبه این داس آکروبات‌بازی می‌کند. بدرالسماء درباره این تابلو اینطور نقل می‌کند: این اثر، بیانگر حس من درباره دختری است که چند سال پیش توسط پدرش با داس کشته شد و از آنجایی که من هم دختری نوجوان دارم، بسیار متأثر و ناراحت شدم که چرا این اتفاق در جامعه من رخ داده است. پس روی تخته گوشت که همیشه برای آشپزی از آن استفاده می‌شود داسی قرار دادم که این داس گاه برای تکه تکه کردن است و همچنان که با آن می‌توانی گندم درو کنی و هم سر دختری نوجوان را که از ساقه گندم تردتر است ببری. همچنین المانی سنتی که در قالب زنی با لباس سنتی تصویر شده و بر روی لبه تیغ این داس آکروبات‌بازی می‌کند و هر لحظه ممکن است بیفتد و از بین برود را به تصویر کشیدم.

به زعم او در جامعه امروز ما که گذار از دنیای سنتی به دنیای مدرن، سریع رخ داده، میانه این دو دنیا پر نشده است و در ادامه نیز به ما آموزشی ندادند که چه طور باید با وجود شرایط فعلی، مسیرمان را طی کنیم. او می‌افزاید: پدران و مادران ما نمی‌دانند با این وضعیت چه برخوردی داشته باشند، همچنین نوجوانان هم به یک‌باره به این دنیای مجازی پرش کردند و در نتیجه نیاموختند از آن چگونه استفاده کنند پس ممکن است در این راه از بین بروند و اینها دغدغه‌های اجتماعی و زندگی من است که باعث شدند این مجموعه آثار شکل بگیرد.

او با بیان اینکه مجموعه حاضر حاصل کار او بین ۳۰ تا ۴۰ سالگی‌اش بوده، امیدوارم است این آثار بتوانند به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار کند و مسیری را بگشاید تا در ادامه قانون‌هایی تعدیل و شرایط بهتری رقم بخورد.

گفتنی است علاقه‌مندان برای تماشای این نمایشگاه می‌توانند تا ۲۹ اردیبهشت ساعت ۱۷ تا ۲۱ به گالری دیدار واقع در خیابان توحید، خیابان شهید قندی(مهرداد)، کوچه شهید قاسمی، پلاک ۶ مراجعه کنند.

انتهای پیام