جواد روشندل در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به آداب و رسوم ایام نوروز مردم منطقه کوهسرخ گفت: این آداب و رسوم به دلیل تحول عظیمی که بعد از یک خواب زمستانی در طبیعت شکل می‌گیرد با شکوه فراوان در کوهسرخ برگزار می‌شود.
وی با بیان اینکه مردم کوهسرخ با فرا رسیدن ایام نوروز به مکان‌هایی به نام عیدگاه می‌روند، افزود: در این عیدگاه‌ها آداب و رسوم رایج به خصوص شادی و نشاط اجتماعی شکل می‌گیرد.
این پژوهشگر مسائل بومی بیان کرد: مردم با جمع شدن در این عیدگاه‌ها نه تنها رفتارهای نشاط‌بخش را به نمایش می‌گذاشتند بلکه به انجام سرگرمی‌ها و بازی‌های کودکانه مانند هفت‌سنگ، گوی بازی، خاک پیشمار، لَب پروازی، تیله‌بازی، هرنگ هرنگ، اُو پُشتَک بازی، دست‌های لولو گاو، ریگ بازی می‌پرداختند.
وی عنوان کرد: مردم کوهسرخ در این عیدگاه‌ها آداب و رسوم سنتی و جشن‌های شادمانی مانند عروسی برگزار می‌کردند، به طوری که کاروان عروس پس از عبور از پس کوچه‌ها برای انجام آداب مخصوص از جمله دادن هدایا به عروس و یا برگزاری رقص چوب و بازی اسب چوبی و غلام سیاه در این میدان گاه‌ها توقف می‌کردند.
روشندل همچنین تصریح کرد: عیدگاه‌ها مکانی برای فریادخوانی و آوازها هم بود، کسانی که صدای خوبی داشتند در این مکان‌ها شروع به فریاد خوانی و نوروز خوانی می‌کردند، افرادی هم رقص چوب را به نمایش می‌گذاشتند.
وی اظهار کرد: آیین‌هایی هم مخصوص مراسم سنتی بود به عنوان مثال یک شب قبل از روز عید طرف داماد برای عروس عیدی می‌برد و خانواده عروس با برگزاری مهمانی اقوام داماد را به منزلشان دعوت می‌کردند و اگر کدورتی هم بین افراد بود با این آیین‌ها از بین می‌رفت.
این پژوهشگر مسائل بومی با بیان اینکه عیدگاه‌ها مکانی برای تجمع جوانان و نوجوانان بود و آداب و رسوم دینی، مذهبی و ملی اجرا می‌شد، گفت: از آداب و رسوم رایج دیگر کوهسرخی‌ها در نوروز رفتن بر سرمزار مردگان بود.
وی ادامه داد: پخت سمنو یکی دیگر از اعتقادات و باورهای سفره‌های هفت سین نوروزی بود که معمولاً این کار بین افراد به صورت مشترک انجام می‌شد و بین هم توزیع می‌کردند.
روشندل عنوان کرد: اهالی کوهسرخ در این عیدگاه‌ها تمامی کارها را می‌کردند تا سال جدید اسباب شادی و همزیستی سالم فراهم شود.
انتهای پیام