به گزارش ایسنا به نقل از دفتر ارتباطات مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، محمدحسین رامشت در گفت و گویی به تبیین نقش منطقه‌ای ایران در سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت پرداخت و گفت: در بخش مبانی ایران‌شناختی سند الگو آمده «برخورداری ایران از جایگاه راهبردی سرزمینی، رتبه برتر در منابع انرژی و معدنی، تنوع اقلیمی، ظرفیت‌های فلات مرکزی، جاذبه‌های گردشگری، خطوط ساحلی و مرزهای آبی بین‌المللی، سرمایه انسانی جوان و مستعد، تجربیات مدیریتی و ظرفیت‌های علمی و فناوری، زمینه‌ساز پیشرفت و تحول دریاپایه و خشکی‌پایه به عنوان قطب ارتباطات منطقه‌ای و بین‌المللی است». بی تردید، زمینه و الزامات تحقق چنین هدفی را باید در تشکیل اتحادیه‌های منطقه‌ای و تغییر ساختار مدیریتی منطقه جستو جو کرد.
استاد گروه جغرافیای طبیعی دانشگاه اصفهان ادامه داد: بررسی‌ها حکایت از آن دارد که منطقه جنوب‌غرب آسیا با خروج آمریکا از منطقه با خلأ قدرت روبه‌رو خواهد شد و خلأ قدرت، ناپایداری و واگرایی سیاسی را به دنبال خواهد داشت. شرط لازم برای رفع این خلأ، ایجاد قدرتی منطقه‌ای با عنوان اتحادیه کشورهای جنوب‌غرب آسیاست که نه‌تنها خلأ قدرت را در منطقه رفع کند بلکه در برابر اتحادیه شانگهای و اتحادیه اوراسیا، توان موازنه قدرت داشته باشد. این اتحادیه باید دارای ساختاری فرهنگی و اقتصادی و دارای پارلمان مشترک، نهادهای مدیریتی مشترک، پول مشترک و قوانین اقتصاد ترجیحی و اقامتی باشد.
وی سپس به تشریح محاسن تشکیل این همگرایی منطقه‌ای در جنوب‌غرب آسیا پرداخت و گفت: مزیت این اتحادیه عبارت است از ایجاد پایداری سیاسی، مقابله جمعی با تحریم‌ها، هم‌افزایی قدرت به واسطه افزونی جمعیت سرزمین‌های عضو اتحادیه، رقابت و توازن قدرت در مقابل اتحادیه‌های فعلی در آسیا مانند اتحادیه اقتصادی اوراسیا و اتحادیه شانگهای و امنیت افزون‌تر.
عضو اندیشکده آمایش بنیادین مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت گفت: به طور کلی اگرچه بسیاری از شاخص‌های تشکیل اتحادیه منطقه‌ای چون تعرفه‌های ترجیحی، برداشتن ویزا و معاهدات تجاری مشترک با محور ایران در حال شکل‌گیری است ولی این نکته را نباید فراموش کرد که آنچه تحت عنوان تحریم شکل گرفته برای کشورهای منطقه به ویژه عراق، سوریه، لبنان و... نیز گسترش خواهد یافت و استمرار تعامل با دنیا، مستلزم وجود یک مرکز قدرتمند تجاری-اقتصادی با تعامل اتحادیه‌های دیگر منطقه‌ای مانند اتحادیه شانگهای و اوراسیا و حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی در منطقه است.
رامشت افزود: در واقع، به تعبیری می‌توان ادامه و استمرار حرکت اسلامی در ایران را در گرو برپایی چنین اتحادیه‌ای دانست زیرا خلأ قدرت در منطقه با خروج آمریکایی‌ها، پیامدی جز ناپایداری سیاسی کشورها نخواهد داشت و این ناپایداری می‌تواند به هضم کشورهای منطقه در اتحادیه‌های منطقه‌ای رقیب غرب و یا وابستگی بلامنازع آنها به متحدان عربی-عبری شود. ضرورت پرداختن به این موضوع، تنها به رخدادهای منطقه‌ای محدود نمی‌شود و تحقق سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و دستیابی آن به تمدن دریاپایه و خشکی‌پایه و ایجاد موازنه قدرت بین اتحادیه‌های رقیب با غرب نیز لازمه نقش‌آفرینی ایران در پیشرفت و توسعه منطقه بر اساس اصول و مبانی فرهنگ اسلامی است.
انتهای پیام