جهمنی که انسان ها با تخریب جنگل ها و شکار بی رویه برای حیات وحش درست کرده اند باعث شده تا طی دهه های گذشته روند انقراض بخش زیادی از حیوانات با شتاب زیادی پیش برود.

طبق آماری که سال گذشته از "صندوق جهانی طبیعت" منتشر شد، طی ۵۰ سال اخیر دو سوم جمعیت حیات وحش با دخالت انسان ها از بین رفته و حالا این روند با سرعت بیشتری هم ادامه دارد.

حیات وحش و خانه اش در مقابل بی رحمی انسان ها بی پناه مانده اند و هر روز تعدادشان کم و کم تر می شود، با این وجود گاه انسان هایی هم پیدا می شوند که جان حیات وحش برایشان مهم است و می دانند که چقدر وجودشان گرانبهاست.

اسعدالله دوستی و دوستانش دسته ای از همین انسان های خوب هستند، آدم هایی که جانشان را به خاطر جان حیات وحش به خطر می اندازند تا نسل‌شان منقرض نشود.

این حامی حیات وحش که ریاست هیات کوهنوردی شهرستان پاوه را نیز برعهده دارد، از حدود چهار سال پیش به همراه برخی دیگر از دوستان و کوهنوردان شهرش برای حمایت از کل و بزهای کوه های شاهو در سرمای سخت زمستان به دل کوه می زنند تا جان حیات وحش را حفظ کنند.

 "گاهی شب‌ها تا سرمای منفی ۱۲ درجه را هم در کوه تحمل می‌کنیم، کسی هم حمایتمان نمی کند، خودمان همه تجهیزات را خریده ایم تا ناجی جان کل و بزهای کوه های شاهو باشیم" این ها شروع حرف های اسعدالله دوستی است، مردی که امسال برای چهارمین سال متوالی به همراه دیگر کوهنوردان پاوه ای به ارتفاعات شاهو رفته تا نگذارند جان کل و بزهای این کوهستان توسط شکارچیان به خطر بیفتد.

او در ادامه گفت و گو با ایسنا بیشتر از کارش برایمان توضیح می دهد و می گوید: هرساله اواخر آذر، فصل جفت گیری کل و بزهای کوهی در کوهستان شاهو است که به آن فصل "کل مستی" می گویند. باوجود اینکه کل و بزهای کوهی در سایر فصل های سال معمولا شب ها برای چریدن از مخفیگاهشان بیرون می آیند و بسیار هم مراقب و باهوش هستند، اما دراین فصل برای پیدا کردن جفت خود تمام شب و روز را بیرون می مانند و در حال پیدا کردن جفت هستند، برای همین توجهشان به محیط اطراف کم می شود و شکارچیان هم بهترین فرصت را برای شکار آنها بدست می آورند.

ناجی جان کل و بزهای شاهو و دوستانش برای اینکه دست شکارچیان به این حیوانات نرسد، خودشان دست به کار می شوند و ۱۰ تا ۱۵ روز آخر آذر ماه را در کوه اتراق می کنند، موضوعی که خودش در توضیحش می گوید: شکارگاه های مهم کوهستان را با کمک دیگر کوهنوردان و طبیعت دوستان منطقه شناسایی کرده ایم و یک تیم ۱۰ نفری هستیم که بصورت شیفتی شب ها را در کوه اتراق می کنیم. باوجود اینکه ما فقط ۱۰ نفریم، اما کسانی که از ما حمایت می کنند بسیار زیاد هستند، از مردم روستاهای اطراف گرفته تا مردمی که در شهر زندگی می کنند و با کوهستان فاصله دارند. گاهی وقتی شکارچیان به کوه می آیند، مردم محلی به ما اطلاع و گزارش می دهند.

آنطور که این حامی حیات وحش می گوید، او و تیمش تمام تلاششان این است که از طریق مذاکره و بحث و استدلال و منطق و اینکه نسل این حیوانات زیبا روبه انقراض است، شکارچیان را از کارشان منصرف کنند و تاکنون هم موفقیت هایی در این رابطه داشته اند، بگونه ای که برخی از شکارچیان هم به گروه آنها ملحق شده اند و حالا خودشان نیز به جای اینکه جان سِتان کل و بزها باشند، ناجی جانشان شده اند.

او در ادامه حرف هایش می گوید: زمانی در کوهستان شاهو می شد گله های ۲۰۰ تا ۳۰۰ تایی کل و بزهای کوهی را دید، اما شکار بی رویه انسان ها باعث شده اکنون گله های بسیار کوچکی را ببینیم که حاکی از آن است که این گونه های جانوری در شاهو به سرعت درحال انقراض اند. البته طی چهارسال گذشته با این کارمان مانع از آن شده ایم که دیگر به مانند قبل کل و بزهای آن قستمی از شاهو را که محافظت می کنیم، شکار شوند و فرصتی بوجود آمده تا دوباره  تعدادشان در منطقه زیاد شود.

اینکه قوانین ما در برخورد با بسیاری از جرائم چندان بازدارنده نیست، در حوزه برخورد با شکارچیان غیرمجاز هم صدق می کند و این کوهنورد پاوه ای ضمن اشاره به آن می گوید: تلاش کرده ایم تا در سایه قانون بتوانیم با شکارچیان غیرمجاز برخورد کنیم، بگونه ای وقتی برای شکار به کوه می آیند از آنها فیلم و عکس می گیریم و تحویل مراجع قضایی می دهیم، اما آنها را نهایتا ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان جریمه می کنند که برای فردی که اسلحه ای ۵۰ میلیون تومانی در دست گرفته این رقم چیزی نیست. البته در سالهای اخیر فرهنگی بین مردم رواج پیدا کرده که دیگر به مانند گذشته به شکار نگاه نمی کنند و آن را زشت می دانند و این مسئله هم به ما کمک کرده تا با همراهی مردمی که ما را پشتیبانی می کنند، مصمم تر حرکت کنیم.

۱۵ روز را در سرمای منفی ۱۰ تا ۱۲ درجه ای در کوه سپری کردن کار هر کسی نیست، اما این تیم ۱۰ نفره این کار را می کنند، چرا که برای هدفی می جنگند که بسیاری از مردم هم حامی آن هستند. هیچ کدام از ارگان های دولتی و یا خصوصی هم کمکشان نمی کند، از جیب خودشان تجهیزات و دوربین تله ای و شکاری خریده اند، چندباری از محیط زیست  تجهیزات و کمک هایی خواسته اند، اما جوابی نشنیده اند.

این حامی حیات وحش کوهستان شاهو با احساس رضایت از کاری که خودش و تیمش انجام می دهد، در پایان حرف هایش می گوید: ما حافظان حیات وحش شاهو هستیم، چراکه زیستگاه حیوانات زیبایی است که حق زندگی در آن را دارند، حتی در این مدت ما پلنگ شاهو و گربه وحشی را که سالهاست در شاهو دیده نشده را توانستیم ببینیم که خبری خوب برای علاقمندان به محیط زیست است.

انتهای پیام