به گزارش ایسنا، حسین آرامی در در تبیین الگوی توسعه بومی در قالب سند الگو، اظهار کرد: از دیرباز در باب توسعه یکی از نکاتی که مورد اجماع نسبی صاحبنظران و دست اندرکاران توسعه به ویژه در نیم قرن اخیر قرار داشته نیاز جوامع بشری به نسخه منحصر به فرد مخصوص خود است به تعبیر دیگر نسخه واحدی برای توسعه یافتگی همه جوامع بشری وجود ندارد.
دبیر اندیشکده آمایش بنیادین سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت افزود: اگر مفهوم توسعه را برآیند دو بردار آسایش و آرامش بدانیم، در زمینه آسایش و دسترسی به امکانات رفاهی و مجموعه وسایلی که زندگی را برای بشر آسان تر و آلام بشر را کمتر و امکان لذت بردن از ایام را فراهم تر می کند مثل مسکن، خدمات حمل و نقل و ارتباطات، آموزش، بهداشت و درمان؛ این امکانات تقریبا اشتراکات فراوانی بین مردم از نژادها و اقلیم‌های مختلف در کشورهای گوناگون وجود دارد به طوری که در هر نسخه ای از توسعه و با هر برداشت و باوری از آن تلاش در ایجاد امکانات یاد شده و نمود چشم نواز آن وجود دارد.
آرامی متذکر شد: اما در زمینه مولفه دوم توسعه یعنی آرامش، چنین تشابه و یکسانی وجود ندارد؛ زیرا احساس آرامش بیشتر متکی بر ساختار روحی روانی افراد و انگاره‌های ذهنی افراد جامعه است، امری که از جمله به طور وثیقی با مقوله فرهنگ و نظام ارزشی مرتبط است. چه بسا افراد و جوامعی که با وضعیت معیشتی ساده، از زندگی رضایت بالایی دارند و همین مسئله باعث ایجاد حس آرامش در آنان می شود و چه بسا افراد و جوامعی که علیرغم برخورداری از امکانات رفاهی بسیار بالا نه تنها احساس آرامش ندارند، بلکه به شدت احساس پوچی و بیهودگی می کنند و زندگی را تاریک و تکراری می پندارند.
وی خاطرنشان کرد: جهان بینی، فرهنگ، نظام ارزشی، احساس تعلق و مشارکت در سرنوشت خود و نظام سیاسی، نقش پررنگی در ایجاد حس آرامش در افراد جامعه دارد؛ از این رو توسعه واقعی یک جامعه متکی به نظام آرمانها، ارزش‌ها و مطلوبیت‌های فرهنگی و اجتماعی بستگی دارد و هر برنامه توسعه ای در یک جامعه باید به این مقولات توجه کند و بر مبنای آن طراحی و تدوین شود و این یعنی ضرورت تدوین برنامه توسعه بومی.
دبیر اندیشکده آمایش بنیادین سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت افزود: توسعه بومی یعنی توسعه کشور بر مبنای ارزش های داخلی جامعه. در ایران برای اجتناب از سوء برداشت از واژه توسعه، کلمه پیشرفت به کار برده می شود. به همین دلیل است که سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت طی یک دهه تدوین شد و این یعنی الگوی توسعه بومی در ایران بر مبنای ارزش های خودی و اقتضائات بومی است.
انتهای پیام