در بخشی از وصیت‌نامه شهید حمیدرضا رحمانپور آمده است: سلام به بارگاه مقدس حسین‌ابن‌علی (ع) و سلام به خاک‌های داغ کربلا که آغشته به خون هفتادوتن از یاران اوست و سلام به حسینی که چندین سال جوانان و مردم این مرزو بوم به خاطر آزادسازی بارگاه او و دفاع از مملکت دست از هر کاری کشیده‌اند و منتظر کمک خداوند در این امراللهی هستند و سلام خدمت خانواده گرامی من که چند سال زحمات و گرفتاری‌های فراوانی را در پای من کشیده‌اند تا اینکه مرا تا اینجا رسانده‌اند ولی افسوس که من به حقیقت نتوانستم جبرانه این زحمات را بکنم ولی چه کنم نادان بودم ان‌شاالله که مرا حلال می‌کنید و از جانب من از تمام فامیل حلالی طلب کنید.
آری بالاخره بنا بر ضرورت و احتیاج دوباره به جبهه آمدیم و منتظر قسمت هستیم باید بدانیم که فعلاً این عمل خیر یک وظیفه شرعی و الهی است و اگر در انجام این فریضه الهی کوتاهی کنیم وظیفه خود را انجام ندادیم و باید متحمل عذاب سختی در آخرت شویم زیرا که خداوند پس از فنا و از بین بردن موجودات در روز رستاخیز دوباره آن‌ها را بازمی‌گرداند وزنده می‌کند اما این بار زندگی در عالم دنیا وجهان ماده نیست بلکه زندگی در آخرت و عالم جاودان است.
آنجاست که روسفیدان و آنان که آزمایش دنیا را به‌خوبی پاسخ دادند و از امتحان سرافراز بیرون آمدند جلوه می‌کنند و در برابر خلایق قدرت‌نمایی می‌کنند و خداوند بهترین و شیرین‌ترین و جاودانه‌ترین پاداش را به آن‌ها ارزانی می‌بخشد وانجاست که بد کاران و فاسقان و منافقان بارویی سیاه رسوا می‌شوند.
در آخر به خانواده‌ام و دیگر خانواده‌ها توصیه می‌کنم که صبور باشند و انسان صبور کسی است که هر حادثه‌ای که به او رسد شکیبایی خود را حفظ کند و می‌گوید: «انا لله وانا علیه راجعون» ان‌شا الله که صبورید.
با خصم نبرد تن به تن باید کرد چون گل کفن سرخ به تن باید کرد
از خون شهیدان تبری باید ساخت شیطان بزرگ ریشه‌کن باید کرد
انتهای پیام