مژگان عزیزی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: وقتی کودکتان شیر می‌خورد، شیره‌های گوارشی او بیشتر شیر را به یک قند ساده به نام گلوکز که منبع اصلی سوخت بدنش است، تجزیه می‌کند، گلوکز وارد جریان خون او می‌شود و در آنجا هورمونی به نام انسولین به سلول‌های بدن کمک می‌کند که گلوکز را برای رشد خود و تأمین انرژی مصرف کنند.
وی با اشاره به اینکه در دیابت نوع یک، لوزالمعده انسولین تولید نمی‌کند، عنوان کرد: در دیابت نوع دو، لوزالمعده انسولین را تولید می‌کند اما سلول‌های بدن قادر به جذب آن نیستند، در هر دو مورد، گلوکز در خون تجمع می‌کند، سرریز و وارد ادرار می‌شود و از بدن دفع خواهد شد و این به معنای آن است که گلوکز برای تأمین انرژی بدن مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
عزیزی با اشاره به اینکه با نظارت دقیق بر سطح گلوکز بدن و درمان مناسب می‌توان دیابت را کنترل کرد، ادامه داد: اما اگر بیماری در طول سال‌های زیادی به طور متناسب مدیریت نشود، می‌تواند به کوری، بیماری کلیه، قلب، آسیب به عصب‌ها، عفونت لثه و پوست، پوکی استخوان، قطع عضو اندام حرکتی و حتی مرگ منجر شود.
این متخصص کودکان و نوزادان با اشاره به علائم دیابت در کودکان، تصریح کرد: ازجمله علائم دیابت در کودکان می‌توان به افزایش تشنگی، پُر ادراری، افزایش اشتها یا پُرخوری، کاهش وزن ناگهانی، بوی دهان میوه‌ای، شیرین یا شراب مانند اشاره کرد، اگر فرزندتان یک یا چند مورد از این علائم را دارد، لازم است با پزشک او در مورد ابتلا به دیابت صحبت کنید.
وی با اشاره به اینکه دیابت یکی‌از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن در کودکان است، بیان کرد: دیابت نوع یک، اختلالی خودایمنی است که باعث می‌شود بدن به سلول‌های تولیدکننده انسولین در لوزالمعده حمله کند، اگرچه ژنتیک تا حدی در این بیماری نقش دارد، اما بیشتر افراد مبتلا به این نوع دیابت، هیچ سابقه خانوادگی از این بیماری ندارند ...
عزیزی با اشاره به اینکه دیابت نوع دو در گذشته عمدتاً پس‌از ۴۰ سالگی بروز می‌کرد، اما اخیراً کودکان بیشتری مبتلا به این نوع دیابت تشخیص داده می‌شوند، عنوان کرد: ژنتیک نقش پُررنگ‌تری در دیابت نوع دو بازی می‌کند و کسانی که تبار آفریقایی، لاتین یا آسیایی دارند، ریسک بالاتری برای این بیماری دارند.
این متخصص کودکان و نوزادان ادامه داد: چاقی و نداشتن تحرک کافی نیز از عوامل خطرساز است، اما اینکه خوردن شکر و شیرینی زیاد منجر به دیابت می‌شود، یک باور غلط است.
وی با اشاره به اینکه اگر کودک شما مبتلا به دیابت است، دیابت او به احتمال بسیار زیاد، دیابت نوع یک است، اما به‌طورکلی دو نوع دیابت در کودکان وجود دارد، تصریح کرد: دیابت نوع یک یا همان دیابت وابسته به انسولین و این به معنای آن است که لوزالمعدۀ کودک تولید انسولین را متوقف کرده و او به تزریق منظم انسولین برای پردازش گلوکز نیاز دارد.
عزیزی بیان کرد: گرچه دیابت نوع یک، فقط پنج تا ۱۰ درصد از کل موارد بیماری دیابت را تشکیل می‌دهد، اما شایع‌ترین نوع دیابت در میان کودکان است، در واقع ۸۵ درصد از موارد دیابت نوع یک که اخیراً تشخیص داده شده مربوط به کودکان و جوانان زیر ۱۸ سال است و به همین دلیل، به آن دیابت جوانان نیز گفته می‌شود.
این متخصص کودکان و نوزادان ادامه داد: دیابت نوع دو که در گذشته دیابت بزرگسالان نامیده می‌شد، زمانی اتفاق می‌افتد که لوزالمعده انسولین را می‌سازد اما بدن نمی‌تواند از آن استفاده کند، احتمال بروز این نوع از بیماری پس از ۴۰ سالگی بیشتر بود، اما اخیراً زودتر از این سن ظاهر می‌شود که احتمالاً به دلیل آن است که کودکان بیشتری از همان سن پایین اضافه وزن یا حتی چاقی مفرط دارند و چاقی مفرط هم بر لوزالمعده فشار می‌آورد که می‌تواند شروع دیابت نوع دو باشد.
وی تأکید کرد: دیابت نوع یک، بیماری‌ای جدی بوده که نیازمند نظارت و پایش روزانه و مراقبت مناسب است.
انتهای پیام