به گزارش ایسنا، با شدت گرفتن گسترش ویروس کرونا از اسفند سال ۱۳۹۸ بسیاری از مشاغل و کسب و کارها به ویژه صنوف خدماتی آسیب دیده و ماهها با رکود و تعطیلی مواجه شدند، این امر به کاهش درآمد و بیکاری بخش اعظمی از نیروهای کار شاغل در این مشاغل منجر شد.
بیش‌از دوسال است که این ویروس منحوس بسیاری از مشاغل و فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را تا تحت تاثیر قرار داده و با گرفتاری زیادی مواجه کرده است.
صنایع دستی جزو آن دسته بخشهایی است که در مدت شیوع کرونا از اثرات آن در امان نمانده است.
صنایع دستی از جمله بخشهای اشتغالزا و درآمدزایی محسوب می شود که در صورت حمایت، ارزش افزوده و ارزآوری بالایی برای کشور به ارمغان می آورد با این حال در دوران کرونا کسب و کار شاغلان صنایع دستی مساعد نبود و هتل ها، زائرسراها، مراکز اقامتی و بوم گردی و گردشگری بی رونق بودند.
تا قبل از کرونا گردشگران زیادی به شهرها سفر کرده و سوغات خریداری می کردند ولی کرونا باعث شد تا تعداد گردشگران و فروش سوغاتی کم شود.
آنطور که رئیس اتحادیه فروشندگان اشیاء قدیمی و صنایع‌ دستی می گوید: علاوه بر کرونا تورم هم ضربه مهلکی به صنایع‌دستی زده و گران شدن مواد اولیه مانند مس، نقره، برنج، لعاب و سایر مواد و همچنین گران شدن ابزارها باعث شده تا بهای تمام‌شده محصولات بالاتر برود در نتیجه  محصول، گران‌تر به دست مصرف‌کننده برسد.
وی گردشگران را مهمترین خریداران صنایع‌ دستی در کشور می داند و می گوید: از اواخر سال ۱۳۹۸ با شیوع کرونا میزان فروش در بازار محصولات این صنعت به حداقل رسید. قبل از کرونا، عده‌ای برای برگزاری مراسم‌های ملی مثل یلدا و نوروز ترجیح می‌دادند از صنایع‌دستی ایرانی استفاده کنند اما امروز علاوه بر اینکه دیگر مراسمی برگزار نمی‌شود وضعیت اقتصادی مردم هم این اجازه را نمی‌دهد.

عبداللهی با بیان اینکه بسیاری از هنرمندان از محل خلق آثار هنری امرار معاش می‌کنند، می افزاید: هنگامی‌که فروشنده نتواند کالای خود را بفروشد طبعاً سفارش جدید هم ندارد و به همین ترتیب هنرمندان به مشکل برمی‌خوردند. این مشکلات در کنار گرانی مواد اولیه، ابزار، کارگر و دیگر عوامل به هنرمندان آسیب زده است.
به گفته وی در دوران کرونا به فروشندگان صنایع‌دستی کمکی نشد و بیمه و مالیات توجهی به تعطیلی فروشندگان ندارند اما هنرمندانی که به تائید وزارت میراث فرهنگی رسیده باشند از مالیات و بیمه معاف هستند.
در همین راستا استاد رضایی، مدیرعامل اتحادیه تعاونی های صنایع دستی استان تهران در گفت وگوبا ایسنا می گوید: تعاونی ها و فعالان بخش صنایع دستی و گردشگری در حوزه بیمه و تامین اجتماعی با مشکلات زیادی مواجه هستند و در چند سال گذشته با بیمه های تفکیک شده و خرد توانستیم این بخش را حفظ کنیم.
او می گوید: صندوق حمایتی یا اعتبار مشخصی وجود ندارد که به صورت اضطراری به واحدهای تولیدی صنایع دستی تزریق و بخشی از ضرر و زیان وارده به کارگاههای تولیدی ازاین طریق جبران شود و صندوق ضمانت سرمایه گذاری بخش تعاون در راستای حمایت از تعاونی ها تا سقف ۵۰۰ میلیون تومان طرح هایی که دارای توجیه اقتصادی و قابل سرمایه گذاری باشند را ضمانت می کند.
به گفته وی، برای کاهش زیان فعالان بخش، فروش اینترنتی صنایع دستی در دوران کرونا در دستور کار قرار گرفت تا فعالان صنایع دستی در بستر شبکه های اجتماعی و سایتهای اینترنتی بتوانند به فعالیت ادامه دهند.
به گزارش ایسنا، داشتن چند ویژگی صنایع دستی را از دیگر صنایع متمایز می کند از جمله اینکه با هزینه و سرمایه کم می تواند اشتغال گسترده ای ایجاد کند. ویژگی صادراتی بودن محصولات و صنایع دستی باعث شده تا این صنعت علاوه بر ارزآوری، ارزش سرمایه گذاری هم داشته باشد و به شرط شناسایی بازارهای هدف، تولیدات صنایع دستی ایرانی را به اقصی نقاط جهان معرفی و صادر کند. در دوران کرونا بازارچه ها ونمایشگاههای صنایع دستی که زمانی برپا بود و رونق داشت، تعطیل شد و بیشتر شاغلان صنایع دستی به دلیل عدم فروش با رکود در فعالیت مواجه شدند و نبود درآمد معیشت آنها را دچار مشکل کرد.
انتهای پیام