غلامرضا ظریفیان در گفت وگو با ایسنا، با بیان این که تا حد زیادی تمام دولت ها در آغاز به کار خود دست به تغییرات مدیریتی گسترده می زنند، اظهار کرد: البته دولت های ابتدای انقلاب اینگونه نبودند و تا دولت اول آیت الله هاشمی، نظرات و دیدگاه های مختلف در کابینه حضور داشتند. دولت روحانی هم تا حدودی با ترکیب دیدگاه های مختلف تشکیل شده بود.

وی ادامه داد: نظام سیاسی ما پیوند گسسته ای با نظام حزبی دارد در حالی که در بسیاری از کشورها نظام سیاسی و حزبی پیوند دقیقی دارد و دولت به وسیله حزب یا ائتلافی از احزاب تشکیل می شود و حزب شکست خورده هم دولت سایه تشکیل می شود. پست های اصلی در اختیار حزب پیروز قرار می گیرد.

این فعال سیاسی خاطر نشان کرد: جامعه از عملکرد دولت ها ارزیابی دارند و حزبی که مسئولیت دولت را پذیرفته باید توقعات جامعه را برآورده کند. جامعه بررسی می کند که دولت تا چه حد موفق بوده است و معمول است که جامعه پس از ارزیابی خود، به حزبی که در قدرت نبوده اعتماد می کند مانند اتفاقی که اخیرا در آلمان رخ داده و یک حزب پس از 16 سال از قدرت کنار رفت.

ظریفیان با اشاره به این که ما در ایران به جای احزاب با جریان های سیاسی روبه رو هستیم، اظهار کرد: این جریانات عمدتا در آستانه انتخابات فعال شده و فرصت ندارند که برنامه ای داشته باشند در دوره ای هم که مسئولیت ندارند اپوزیسیون دولت می شوند و به جای تهیه برنامه بیشتر منتقد هستند بنابراین وقتی دولت ها سرکار می آیند مهم ترین دغدغه آنها جابه جایی مدیران می شود تا آنها را براساس جریان خود آنها را سرکار بیاورند در حالی که تجربه کافی ندارند.  

وی اضافه کرد: به دلیل تغییرات گسترده در نیروی انسانی و مدیریتی، دستگاه حافظه آن سازمان یا وزارتخانه پاک می شود معمولا دولت جدید هم این توهم را دارد که می خواهد درهای بهشت را روی جامعه باز کند و تصور می کند آن چیزی که در سال های گذشته انجام شده حتما نادرست بوده است بنابراین مسیر گذشته ادامه نمی یابد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان این که کارشناسان در هر دستگاهی حافظه آن مجموعه محسوب می شوند و باید حفظ شوند، تصریح کرد: با این حال هر دولتی می آید می خواهد از صفر شروع کند و به جای برطرف کردن نقاط ضعف گذشته، مسیر جدید انتخاب می کند. افراد جدید هم که می آیند چون پشتوانه حزبی نداشته و برنامه ای در اختیار ندارند، چند سال طول می کشد تا با آن دستگاه آشنا شود حتی اگر در آن دستگاه در گذشته مسئولیت داشته باشد، به دلیل تغییر شرایط و خواسته های مردم و تغییر سبک زندگی مردم، آشنایی کافی با آن دستگاه ندارد. نتیجه این می شود که افراد مجبور هستند با تغییر ریل دولت مجبور هستند سیاست ها را تغییر دهند و اینگونه کار از صفر شروع شود.

ظریفیان ادامه داد: تقریبا همه جریان های سیاسی درگیر این مسائل هستند نتیجه این می شود که تجربه انباشته وجود نداشته و فرصت ها از دست می رود و وقتی کارآمدی حاصل نمی شود، با نقد دولت های گذشته، تلاش می شود تا جامعه اغنا شود.

وی در پایان گفت: برای این که به شرایط باثبات و پایدار برسیم باید از نیروهای باتجربه استفاده کنیم بدنه کارشناسی دستگاه ها نباید با تغییر دولت ها کنار گذاشته شود، مشکلات کشور عام و ملی و حاصل انباشت مشکلات در سال های طولانی است، بنابراین از هر نیروی ملی که توان حل مشکلات را دارد باید استفاده کرد.

انتهای پیام