به گزارش ایسنا، دکتر بهرنگ آبادپور، جراح و متخصص اورولوژی و ناباروری مردان و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا برای پاسخ به این پرسش‌ها در ابتدا یادآور شد: باید توجه داشت که کل زمانی که بشر با این ویروس مواجه شده، کمتر از دو سال است و بنابراین، دانش امروز ما مبتنی بر مطالعات انجام‌شده در همین مدت محدود است و نمی‌توان درباره عوارض و آثار طولانی‌مدت این بیماری اظهار نظر کرد.
دکتر آبادپور با اشاره به شباهت‌های ویروس کرونای جدید با سارس گفت: در سال ۲۰۰۲ جهان شاهد اپیدمی بیماری سارس یا بیماری فوق حاد ریوی در بزرگسالان بود که کروناویروس جدید از نظر ظاهری، ساختاری و چرخه تکثیر شباهت بسیاری به ویروس‌سازی دارد. البته چند تفاوت مهم نیز دارد؛ کروناویروس نسبت به سارس، گستردگی بیشتری دارد، میزان کشندگی آن کمتر است و مدت طولانی‌تری در بدن می‌ماند. اما توجه به شباهت‌های این دو ویروس در مطالعات محققان بسیار مهم و راهگشا بوده است.
این متخصص اورولوژی درباره خاستگاه پرسش مربوط به ارتباط ابتلا به کووید-۱۹ و کاهش قدرت باروری مردان، توضیح داد: نخستین دلیل برای طرح این دغدغه، شباهت بیماری کووید-۱۹ به سارس و ساختار مشابه این دو ویروس بود. از آنجا که در مبتلایان به سارس شواهدی از اختلالات تولیدمثلی دیده شده بود، محققان به این وجه از بیماری کووید-۱۹ نیز توجه کردند و مطالعات در این زمینه آغاز شد. دلیل دیگر برای طرح این پرسش این بود که بشر از دیرباز با ویروس‌ها سر و کار داشته و بیماری‌های ویروسی متعددی مانند، اوریون، هپاتیت سی، تبخال تناسلی، زگیل تناسلی، ابولا و ... بر سیستم تولیدمثل اثرگذار بوده‌اند. بنابراین، آثار تولیدمثلی ویروس کرونای جدید نیز مورد مطالعه قرار گرفت.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا در ادامه افزود: دلیل دیگری که پژوهش درباره آثار تولیدمثلی ابتلا به کووید-۱۹ را ضرورت می‌بخشید این بود که اگرچه تظاهر اصلی و شدید بیماری کاهش سطح اشباع اکسیژن شریانی و درگیری گسترده ریه است، اما بررسی مبتلایان نشان داده که دیگر ارگان‌ها و سیستم‌های بدن، مانند قلب، دستگاه گوارش و سیستم عصبی نیز درگیر شده‌اند و بنابراین، این فرضیه مطرح شد که ابتلا به کووید-۱۹ می‌تواند سیستم تولید مثل را نیز درگیر کند. افزون بر این دلایل، نحوه تولیدمثل و تکثیر این ویروس نیز از دلایل توجه به عوارض تولیدمثلی آن بود. ویروس برای تکثیر نیاز دارد که وارد سلول زنده شود. وقتی وارد آن شد با کپی کردن اطلاعات ژنتیکی و ساختاری سلول، شروع به تکثیر می‌کند و پس از متلاشی کردن سیستوپلاسم سلول، آزاد می‌شود و با درگیر کردن دیگر سلول‌ها تکثیر می‌شود. این فرایند مستلزم وجود رسپتورها یا گیرنده‌های خاصی در سلول است که رسپتور خاص این ویروس یعنی 2ACE در سلول‌های تنفسی و ریه بسیار دیده می‌شود و به همین دلیل عارضه اصلی و جدی بیماری درگیری گسترده ریوی است. اما این رسپتورها منحصراً در سلول‌های تنفسی وجود ندارند، بلکه در سلول‌های قلب، روده، کلیه، سیستم عصبی و همچنین بیضه نیز وجود دارند. بنابراین، این ویروس می‌تواند بافت بیضه را نیز درگیر کند.
دکتر آبادپور سپس خاطرنشان کرد: توجه به این نکته ضروری است که آسیب به سیستم تولیدمثل لزوماً نتیجه تهاجم مستقیم ویروس به بافت بیضه نیست. اگرچه مهم است که ببینیم آیا ویروس در مایع منی هم دیده می‌شود یا خیر، اما برای آسیب‌زایی لازم نیست ویروس مستقیماً در سلول‌های اندام‌های تولیدمثلی حضور داشته باشد. تهاجم مستقیم ویروس به سیستم تناسلی یکی از سازوکارهای آسیب‌زایی آن است و سازوکارهای دیگری نیز وجود دارد.
وی با اشاره به تأثیر ویروس بر سیستم ایمنی بدن، توضیح داد: یکی از سازوکارهای آسیب‌زایی ویروس، فعال شدن بیش از حد سیستم ایمنی یا در اصطلاح سایتوکان استورم است. در واقع سیستم ایمنی بدن برای مقابله با ویروس به‌طور سیل‌آسا فاکتورهای ایمنی را ترشح می‌کند و در این وضعیت، سیستم ایمنی نه فقط به ویروس، بلکه به سلول‌های بدن نیز آسیب می‌زند و التهاب شدیدی در بدن ایجاد می‌کند و همین امر می‌تواند موجب اختلالات باروری شود.
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا سازوکار دیگر آسیب‌زایی غیرمستقیم ویروس را شکسته شدن سد خونی-بیضه‌ای دانست و گفت: به‌طور طبیعی سلول‌های بیضه از سلول‌های سیستم ایمنی و سیستم خونی بدن جدا هستند تا سیستم ایمنی آنها را به عنوان عامل مهاجم شناسایی نکند. اگر این سد شکسته شود، می‌تواند باعث آسیب به سلول‌های دستگاه تناسلی شود. عواملی مثل بالابودن مداوم حرارت بیضه‌ها می‌تواند باعث شکسته شدن سد خونی بیضه‌ای شود. وقتی یکی از عارضه‌های کووید-۱۹ تب است، بنابراین طبیعی است که این تب و افزایش حرارت بدن می‌تواند باعث شکسته شدن این سد و آسیب به سلول‌های تولیدمثلی شود. البته شدت و مدت تب در میزان آسیب مؤثر است.
این متخصص اورولوژی با اشاره به افزایش مرگ سلولی به‌عنوان یکی دیگر از راه‌های غیرمستقیم آسیب‌زایی کرونا، بیان کرد: یکی از عوارض ابتلا به کووید-۱۹ افزایش مرگ سلولی است. به‌طور طبیعی سلول‌های سالخورده بدن می‌میرند و سلول‌های جوان جایگزین آنها می‌شوند، اما ابتلا به این ویروس روند مرگ سلولی را شتاب می‌دهد، بی‌آنکه امکان جایگزینی برای این سلول‌ها وجود داشته باشد. به همین دلیل، به‌تدریج لوله های ریز تولید و انتقال اسپرم نازک می‌شوند و غشای سلولی آنها تحلیل می‌رود.
دکتر آبادپور سازوکار دیگر آسیب‌رسانی ویروس کرونا را ایجاد تغییرات در سطوح هورمونی دانست و گفت: در موارد متوسط و شدید بیماری، میزان تولید هورمون ال‌اچ (LH) افزایش و میزان هورمون تستوسترون کاهش می‌یابد. در واقع نسبت هورمون LH به هورمون تستوسترون کاهش می‌یابد. این تغییرات هورمونی باعث آسیب سلولی در بیضه‌ها می‌شود، البته خوشبختانه این آسیب موقت است و معمولاً پس از گذشت حدود سه ماه، این عوارض از بین می‌روند. همان‌طور که گفته شد، ابتلا به بیماری کووید-۱۹ می‌تواند به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به سیستم تولیدمثل آسیب برساند، البته شدت و مدت بیماری در میزان آسیب بسیار تعیین‌کننده است. به نظر می‌رسد بخشی از این آسیب‌ها با گذشت زمان برگشت‌پذیر است، اما هنوز برای اظهارنظر درباره عوارض طولانی‌مدت این ویروس زود است.
این متخصص اورولوژی درباره آثار واکسن کرونا بر دستگاه تولیدمثل توضیح داد: واکسیناسیون مهم‌ترین و قوی‌ترین ابزار برای مقابله با ویروس کرونا است. خوشبختانه مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهد که واکسن کرونا عارضه‌ای برای سیستم تولیدمثلی چه در خانم‌ها و چه در آقایان به دنبال ندارد. همچنین، واکسیناسیون خانم‌های باردار یا افرادی که قصد بارداری دارند، بسیار ضروری است، زیرا ابتلا به کووید-۱۹ در دوران بارداری می‌تواند باعث تشدید عوارض و تهدید حیات خانم باردار شود؛ بنابراین تمام خانم‌ها و آقایان می‌توانند بدون نگرانی از عوارض باروری، واکسن بزنند و انواع مختلف واکسن نیز از این نظر هیچ فرقی ندارند و هیچ‌یک از واکسن‌های موجود بر توان باروری فرد اثر منفی ندارد.
وی درباره واکسیناسیون افرادی که در سیکل درمان ناباروری قرار دارند، افزود: خانم‌ها و آقایانی که قصد درمان ناباروری و انجام آی وی اف دارند، بدون نگرانی می‌توانند واکسن بزنند. بر اساس مطالعات صورت‌گرفته دریافت واکسن کرونا نه بر سیستم تناسلی اثر منفی دارد و نه بر سیستم تولیدمثلی خانم. بنابراین، این عزیزان در هر مرحله‌ای از درمان می‌توانند واکسن بزنند. خانم‌هایی که در سیکل تحریک تخمک‌گذاری یا انتقال جنین قرار دارند نیز می‌توانند واکسن بزنند، زیرا مصرف داروهای هورمونی تداخلی با واکسن کرونا ندارد. البته از آنجا که ممکن است واکسن کرونا برخی عوارض خفیف مثل سردرد، بدن‌درد و ضعف ایجاد کند و این علائم با عوارض عمل اشتباه گرفته شود، به خانم‌هایی که عمل پانکچر در پیش دارند یا آقایانی که عمل تسه در پیش دارند، توصیه می‌کنیم که حداقل سه روز قبل و سه روز بعد از عمل واکسن نزنند تا بتوانیم علائم بیمار را به درستی پایش کنیم.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه ابن سینا، دکتر آبادپور یادآور شد: واکسیناسیون کرونا تنها راه عبور از پاندمی و توقف زنجیره تکثیر و انتقال ویروس کرونا است. بنابراین، همه حتماً باید واکسن بزنند و به یاد داشته باشند که عوارض ابتلا به بیماری کووید-۱۹ بسیار بیشتر از هر عارضه احتمالی واکسن است، زیرا ابتلا به کووید-۱۹ می‌تواند موجب آسیب به سلول‌های دستگاه تناسلی شود، اما واکسن کرونا چنین عارضه‌ای ندارد. بنابراین، به‌طور خاص زوج‌هایی که قصد بارداری دارند، بهتر است پیش از اقدام به بارداری یا شروع درمان ناباروری واکسن بزنند.
انتهای پیام