مردم یزد که از داشته‌های طبیعی همچون آب و زمین حاصل‌خیز محروم بودند، به‌ناچار برای زندگی اولین کاری که باید انجام می‌دادند بدست آوردن آب بود تا بتوانند شهری را برای زندگی و حیات در پهنه کویر ایجاد کنند. به همین منظور با خلاقیت، ذکاوت و سخت‌کوشی قنات را ابداع کردند. با این ابداع آب به شهر کویری آمد و آن موقع تنها داشته‌هایشان آب و خاک بود. شهرهای حاشیه کویر فاقد مصالح ارگانیک برای ساخت‌وساز بودند. مردمان شهر با همین آب و خاک تمام ساختمان‌ها، برج و بارو، حسینیه‌ها، ساختار نظامی و سازه‌های آبی مثل آب انبار و آسیاب را ساختند.