مهدیس پرپنچی در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه هر روزه با موضوع سرعت و کیفیت اینترنت مواجه هستیم و نیاز به گفتن ندارد که وضعیت اینترنت خوب نیست، اظهار کرد: طبیعتا از نامزدهای ریاست جمهوری انتظار نداریم که بگویند وضعیت اینترنت در ایران خراب است؛ همه این موضوع را در هر سطحی درک میکنند اما اینکه چطور میتوانست درست باشد و چه برنامهای برای بهبود وضعیت دارند، اهمیت دارد. اما این سوال هم مطرح است که چه ابزاری برای اندازهگیری عملکرد دولت دوازدهم با محوریت آقای آذریجهرمی وجود دارد که مشخص کند چه اقداماتی را برای بهبود کیفیت اینترنت انجام ندادهاند؟
وی ادامه داد: ما نمیدانیم این دولت به چه منابع و ابزارهایی نیاز داشت و آیا دسترسی به این ابزارها موجود بود و نمیدانیم موانع و محدودیتها چه بودند. از طرفی باید قضاوت کنیم که آیا میتوانست اقدامات مورد نظر را انجام دهد یا خیر و دولت بعدی چه کارهایی میتواند انجام دهد. نمیتوان بدون نگاه کارشناسی درباره این مسائل قضاوت کرد. اکنون باید دید نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری چه می کنند. ابتدا باید درباره ریشههای مشکلات اینترنت صحبت کنند. اگر ریشهها عامل محدودکننده نداشته و صرفا کمکاری کارشناسی و مدیریت بود، باید دید چطور میتوان این مسائل را حل کرد.
این کارشناس و فعال حوزه فناوری اطلاعات تاکید کرد که مسئله مورد انتظار مردم در حوزه دسترسی به شبکههای اجتماعی این است که راههای محدودکننده برداشته شود و همه دسترسی برابر و آزادی به این شبکهها داشته باشند.
پرپنچی اظهار کرد: یکی از دلایلی که در حال حاضر در حوزه اینترنت، با سختی روبرو هستیم، این است که برای خواندن خبر و نوشتن نظر در یک شبکه اجتماعی باید فیلترشکن روشن کنیم، بعد برای استفاده از یک سایت داخلی، باید فیلترشکن را خاموش کنیم بدین ترتیب، بخشی از وقت و انرژی سر این موضوع تلف میشود. از طرفی کار کردن یا نکردن فیلترشکن هم مسئلهای است، زیرا درباره حفاظت از اطلاعات خودمان دغدغه داریم.
وی با بیان اینکه نامزدهای انتخابات ۱۴۰۰ باید درباره این موضوعات صحبت کنند که مشکلات مدیریت اینترنتی چه مواردی بوده و برای آن چه راهکار و برنامهای دارند، افزود: باید بگویند دسترسی مردم به شبکههای اجتماعی و فضای اینترنت به عنوان دسترسی همگانی چطور خواهد بود؛ این دو مسئله ای است که باید به آن پرداخته شود. یک نکته خیلی مهم این است که مدیریت شبکههای مجازی بستن این شبکهها نیست. این یک اشتباه بزرگ است که اگر برخی شبکهها را بسته و دسترسی مردم قطع شود، میتوان محتوای فضای مجازی را مدیریت کرد.
این کارآفرین خاطرنشان کرد: زمانی که شبکههای اجتماعی را محدود میکنیم، والدین به این شبکهها دسترسی ندارند اما جوانها به علت کنجکاوی، دسترسی لازم را برای استفاده از این شبکه اجتماعی پیدا میکنند و در این صورت دیگر قادر به مدیریت آنها نیستیم. وقتی دسترسی والدین به شبکههایی چون توییتر و یوتیوب بسته شود و فرزند خانواده مطالبی را ببیند که نمیتوان سازگار با این مسائل، راههای تربیتی را انتخاب کرد، چطور میتوان نوجوان خانواده را مدیریت کرد؟
پرپنچی خاطرنشان کرد: یکی از موضوعات مهم این است که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری شفاف بگویند درباره دسترسی به شبکههای مجازی چه رویکردی دارند.
انتهای پیام