به نقل از نیوز، دانشمندان اظهار کردند: بیماران سالمندی که به دلیل دیابت در بیمارستان بستری شده بودند بیش از ۶ برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل بودند.
در این تحقیق ۳۰۰۰ سالمند مبتلا به دیابت نوع یک که ارتباطی با چاقی ندارد، مورد بررسی قرار گرفتند.
استاد راشل ویتمر، رئیس دانشگاه کالیفرنیا، دیویس ایالات‌متحده در بیانیه‌ای گفت: «در افراد دیابتی، بالا و پایین بودن سطح قند خون وضعیت اضطراری محسوب می‌شود و می‌توان از هر دو حالت افراطی تا حد زیادی جلوگیری کرد. بااین‌حال، هنگامی که این موارد رخ می‌دهد منجر به کما، افزایش بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ خواهد شد.»
با کاهش جریان خون در مغز، دیابت، به‌عنوان یک عامل خطر برای زوال عقل در نظر گرفته می‌شود. کارشناسان تخمین می‌زنند که با تغییر سبک زندگی می‌توان از یک سوم موارد جلوگیری کرد.
ویتمر ادامه داد: «در حال حاضر، افراد مبتلا به دیابت نوع یک، طول عمری بیشتری نسبت به گذشته دارند و ممکن است در معرض خطر بیماری‌هایی مانند زوال عقل قرار گیرند و اگر ما به‌طور بالقوه بتوانیم خطر زوال عقل آنان را با کنترل سطح قند خون کاهش دهیم، این مورد می‌تواند اثرات مفیدی برای آنان و سلامت عمومی داشته باشد.»
دیابت نوع یک، بیماری مزمنی است که در آن پانکراس نمی‌تواند به اندازه کافی هورمون کنترل‌کننده گلوکز، انسولین تولید کند و معمولا این بیماری از کودکی آغاز می‌شود.
این مطالعه به ترتیب دوره‌هایی از قند خون بالا یا پایین یعنی موارد اضطراری در بیمارستان، افزایش قند خون و کاهش قند خون را تجزیه‌وتحلیل کرد. مورد دوم می‌تواند منجر به بیهوشی شود و مورد اول با بیماری قلبی عروقی و نابینایی همراه است.
شرکت‌کنندگان بستری‌شده برای هر دو عارضه تا ۶ برابر بیشتر احتمال داشت که سال‌ها بعد به زوال عقل مبتلا شوند و افرادی که فقط یکی از این موارد را تجربه کردند، مستعدتر بودند.
محققان ۲۸۲۱ شرکت‌کننده با میانگین سنی ۵۶ سال را به مدت هفت سال ردیابی کردند. از این تعداد، به ترتیب ۳۳۵ (۱۲ درصد) و ۳۹۸ (۱۴ درصد) نفر به ترتیب قند خون بالا و یا پایین و ۸۷ نفر (سه درصد) از هر دو مورد رنج می‌بردند. طی این مطالعه، ۱۵۳ مورد، حدود پنج درصد از جمعیت با زوال عقل تشخیص داده شدند.
این خطر در بین افراد با قند خون بالا یا پایین بیش از دو برابر (و با افزایش ۷۵ درصد) بود و بعد از محاسبه سن، جنس و قومیت ابتلا به آلزایمر در افرادی که هر دو مورد را تجربه کردند بیش از ۶ برابر افزایش یافت در مقایسه با همسالانی که به هیچ یک از این بیماری‌ها مبتلا نبودند.
ویتمر افزود: «یافته‌های ما نشان می‌دهد، قرار گرفتن در معرض موارد شدید گلیسمیک ممکن است عواقب طولانی مدتی بر سلامت مغز داشته باشد و باید محرک دیگری برای افراد دیابتی در نظر گرفته شود تا از وقوع گلیسمیک شدید در طول زندگی جلوگیری شود.»
وی خاطرنشان کرد: شرکت‌کنندگان فقط در صورت ابتلا به زوال عقل شمارش می‌شدند و بسیاری از موارد تشخیص داده نمی‌شد و این مورد بیان می‌کند که ممکن است خطرات حتی بیشتر از این میزان باشد.
وقایع شدید قند خون می‌تواند گاهی اوقات به شکل متداول دیابت نوع دو رخ دهد که ناشی از رژیم‌های ناسالم و عدم ورزش است.
نتایج این تحقیق در نشریه Neurology منتشر شده است.
انتهای پیام