به گزارش ایسنا، مریخنورد "استقامت"(preserverance) که اندازهای مشابه یک خودرو دارد و پیشرفتهترین رباتی است که تاکنون به سیارهی سرخ فرستاده شده پس از هفت دقیقه ترس و اضطراب در تاریخ ۱۸ فوریه ساعت چهار بعدازظهر به وقت منطقهی زمانی شرقی و ۲۱ گرینویچ(۰۰:۳۰ بامداد ایران) به آرامی در دهانهی ۴۵ کیلومتری جزرو فرود آمد.
ناسا روز گذشته با انتشار یک تصویر متحرک درباره مریخنورد استقامت نوشت:
۱۰۰ روز( روز مریخی) در مریخ و احساس مفید بودن
همه دوربینها و ابزارها را آزمایش کرده است
بیش از ۷۵ هزار تصویر ارسالی
استقرار بالگرد مریخی نبوغ و پروازهای آن
صداهای ضبط شده از سیاره مریخ
استخراج اکسیژن از جو
سفر به اولین منطقه اکتشافی خود در جنوب مریخ
هدف اصلی مریخ نورد "استقامت" که پیشتر "مارس ۲۰۲۰ " نامیده میشد و توسط موشک "اطلس۵" به مریخ فرستاده شد، بررسی حیات میکروسکوپی در مریخ است.
"استقامت" پس از گذراندن "۷ دقیقه وحشت" با سرعت ۱۲ هزار مایل در ساعت(۱۹۳۱۲ کیلومتر) از اتمسفر مریخ گذشت و بر روی سیاره سرخ فرود آمد. این عملیات، از آنجا که منطقهی فرود در دهانه "جزرو" با سنگهای ناهموار و موانع پر شده بود و هزاران کد نیاز بود تا این مریخنورد بتواند بدون دخالت انسان این ماموریت پیچیده را به اتمام برساند، عملیات سختی بود.
مونتاژ نهایی و آزمایش مریخنورد "استقامت" ناسا در مرکز فضایی کندی در فلوریدا انجام شد و در آخرین مراحل، چرخهای آن و چتر نجات آن نصب شدند.
دلیل طراحی نزدیک این مریخ نورد به "مریخ نورد کنجکاوی" کاهش خطر شکست ماموریت و صرفهجویی در بودجه و زمان توسعه آن بود.
شش چرخ "استقامت" با عرض و قطر ۵۲٫۵ سانتیمتر، از جنس آلومینیوم، ضخیمتر و بادوامتر از چرخهای مریخ نورد "کنجکاوی" هستند.
بخش نهایی سیستم مریخنورد "استقامت" از هفت موتور تشکیل شده که قسمتهای گوناگونی از جمله یک بازوی رباتیک را شامل میشوند. کار این بازوی رباتیک، جمعآوری نمونههای مورد نظر از سطح مریخ و گذاشتن آنها در یک قوطی است تا برای انتقال به زمین آماده شوند.
مجموعهای از تجهیزات علمی مانند رادار زمیننفوذ، طیفسنج برای بررسی ترکیبات خاک، چندین دوربین برای ثبت تصاویر پانوراما و کلوزآپ از سطح مریخ و ابزاری برای تولید اکسیژن از دیاکسید کربن همراه "استقامت" است. همه این تجهیزات به این دلیل طراحی شدهاند که اکتشافات آینده هم توسط ربات و هم توسط انسان، سادهتر و کارآمدتر صورت بگیرد.
این ماموریت، دو هدف دارد. نخستین هدف، بررسیهای علمی برای درک محیط مریخ در گذشته و حال و همچنین قابل سکونت بودن آن است. دلیل دوم نیز جمعآوری نمونههایی از خاک مریخ برای آوردن به زمین است. ماموریت دیگری که برای سال ۲۰۲۶ برنامهریزی شده است، قرار است لولههای آزمایشی جمعآوری شده توسط مریخنورد "استقامت" را به زمین بازگرداند تا مورد بررسی جامعتر قرار بگیرند.
انتهای پیام