زهرا فتوره چی در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: بر اساس گزارش سال ۲۰۲۰ بانک جهانی، اگر در استخدام نیروی کار سهم نیروی کار زنان با مردان مساوی باشد بر اساس تخمین‌های صورت گرفته اقتصاد آمریکا ۵ درصد، اقتصاد ژاپن ۷ درصد، اقتصاد مصر ۳۴ و اقتصادهای ایران، عمان، قطر به طور مساوی ۳۰ درصد رشد خواهند نمود که بسیاری از کشورهای در حال توسعه هنوز از نقش میلیارد دلاری ارزش و ثروت آفرینی زنان در اقتصادهایشان غافل هستند و یا اهمیت چندانی نمی‌دهند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه یک پارادوکس در ارتباط با رشد اقتصادی و رشد جمعیت نیروی کار وجود دارد، تصریح کرد: از لحاظ اقتصادی تاکید بر این است که برای رشد اقتصادی، سهم و نقش زنان در اقتصاد باید افزایش یابد، اما از لحاظ جمعیتی مساله زاد و ولد زیر سوال می‌رود چرا که بر اساس مطالعات تجربی و داده‌های جهانی شاهد آن هستیم که کشورهای دارای سهم بالای مشارکت زنان در اقتصاد دارای نرخ باروری و زاد و ولد کاهشی می‌باشند.
فتوره چی ادامه داد: در واقع، زنان خانه دار و شاغل نه تنها به عنوان نیروی کار تلقی می‌شوند بلکه با به دنیا آوردن و تعلیم و تربیت صحیح فرزندان خود می‌توانند نیروی کار ارزش و ثروت آفرین را به جامعه تحویل دهند؛ به همین جهت برای حل این پارادوکس سیاست گذاران و صاحب اختیاران باید در زمان مناسب مداخله کرده و با اعمال و اتخاذ سیاست‌های مناسب مرخصی زایمان و سیاست‌های کمکی و حمایتی نگهداری فرزندان، سهم و اثر نیروی کار زنان را در اقتصاد افزایش داده و به تبع آن منجر به تسریع رشد اقتصادی شوند.
عضو هیأت علمی گروه اقتصاد دانشگاه محقق اردبیلی افزود: در ایران سهم زنان تحصیل کرده و متخصص نسبت به سهم جهانی خود زیاد است به طوری که بر اساس آخرین آمار منتشرشده بانک جهانی در سال ۲۰۱۶، نرخ خواندن و نوشتن زنان ۱۵-۲۴ ساله در ایران ۹۰.۹۳ درصد است اما برای این زنان تحصیل کرده و متخصص پتانسیل‌های اشتغال وجود ندارد.
وی اضافه کرد: بعضاً هم با وجود پتانسیل‌های اشتغال برای زنان، یا انتخاب آزادانه شغل به دلیل موانع خانوادگی وجود ندارد یا در شرایط استخدام به خصوص در بخش صنعت و معدن، نیروی کار مردان، نسبت به زنان در اولویت استخدام قرار دارند.
به اعتقاد فتوره چی، در صورت استخدام زنان نیروی کار در این بخش‌ها دستمزد کمتری نسبت مردان پرداخت می‌شود در واقع، برای کشورها و دولت‌های خواهان رشد و توسعه اقتصادی، تفکیک تفکیک‌های جنسیتی و دستمزدی در استخدام جهت افزایش سهم نیروی کار زنان تحصیل کرده و متخصص باید کنار گذاشته شود.
وی ادامه داد: بر اساس آخرین داده‌های منتشر شده توسط بانک جهانی در سال ۲۰۱۹، سهم مشارکت نیروی کار زنان (بالای ۱۵ سال) در دنیا ۴۷.۲۹، اتحادیه اروپا ۵۰.۸۵، آذر بایجان ۶۳.۲۵، ترکیه ۳۴.۲۷، افغانستان ۲۱.۷۶ و ایران ۱۷.۶۱ است و این یعنی سهم مشارکت نیروی کار زن در اقتصاد ایران نسبت به سطح جهانی بسیار اندک است.
عضو هیأت علمی گروه اقتصاد دانشگاه محقق اردبیلی گفت: با تکیه غیر مستقیم بر این آمار و بخش‌ها می‌توان نتیجه گیری کرد که در اقتصاد ایران نسبت زنان خانه دار بیشتر از زنان شاغل است.
به گفته این استاد دانشگاه، اگر یک زن خانه دار، صنایع دستی، محصولات خانگی مانند کیک، شیرینی، ترشی، مربا و سایر را برای خانواده خود عرضه کند و حتی از فرزند و اعضای خانواده خود مراقبت کند ارزش کارهای او در تولید ناخالص داخلی محاسبه نمی‌دهند و تنها در صورت فروش این محصولات خانگی، دستی و مراقبتی، تولید ناخالص داخلی افزایش یافته و به تبع آن اقتصاد رشد خواهد کرد.
فتوره چی افزود: در اقتصاد ایران برای افزایش سهم مشارکت نیروی کار زنان از یک طرف هم زنان خانه دار باید به تولید و فروش محصولات خانگی، دستی و مراقبتی بر اساس مزیت نسبی محل زندگی خود بپردازند و هم از طرف دیگر زنان تحصیل کرده و متخصص بر اساس تخصص و تحصیل خود حق انتخاب شغل مناسب را داشته باشند.
انتهای پیام