به گزارش ایسنا، با پایان یافتن سوخت‌های فسیلی و همچنین افزایش آلودگی‌های زیست‌محیطی ناشی از سوخت‌های فسیلی، اهمیت استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر روز به روز بیشتر می‌شود.
انرژی‌های تجدیدپذیر به محیط‌زیست صدمه نمی‌زنند و به دلایل مختلف از جمله افزایش قیمت نفت، در دنیا مورد توجه زیادی قرار گرفته‌اند. به همین دلیل کشورهایی از جمله ایران نیز باید رویکرد اساسی نسبت به دستیابی
بهتولید برق از منابع تجدیدپذیر را در دستور کار خود قرار دهند.
در حال حاضر چهار منبع خورشیدی، آبی، بادی و زمین گرمایی برای تولید برق از انرژی‌های تجدید پذیر در دسترس است. یکی از مهم‌ترین سوالات برای سیاست‌گذاری آینده صنعت برق ایران در شرایط مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فنی و محیط زیستی این است که میزان تولید برق با کدام یک از این منابع تجدیدپذیر بیشتر است؟ و هدف‌گذاری‌های کلان توسعه شبکه برق ایران، باید بر پایه توسعه کدام یک از این نیروگاه‌ها باشد؟
بر همین اساس پژوهشگران تاثیر انواع منابع انرژی‌های تجدیدپذیر را بر تولید برق در ایران در دوره سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۹۶ بررسی کردند. برای انجام این مطالعه، از داده‌های بانک اطلاعات سری زمانی وزارت نیرو و بانک جهانی استفاده شد.
نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که از بین انواع منابع انرژی‌های تجدیدپذیر، انرژی خورشیدی در مقایسه با سایر انرژی‌ها بر میزان تولید برق بیشتر تاثیرگذار است. بنابراین در ایران باید سرمایه‌گذاری درانرژی خورشیدی را در اولویت قرار داد.
همچنین باید توجه داشت که در مناطق بادخیز، به دلایل مختلف مثل شبانه‌روزی بودن، تمام فصل بودن و هزینه‌های نسبتا کمتر، اولویت با انرژی بادی است؛ ولی در این پژوهش، کل کشور مورد بررسی قرار گرفته است.
پژوهشگران این مطالعه با توجه به نتایج به‌دست آمده توصیه می‌کنند: «برای افزایش تولید برق در بلندمدت ازبین انواع منابع انرژی تجدید پذیر(خورشید، آب، باد و زمین گرمایی)، در ایران سرمایه‌گذاری در انرژی خورشیدی در اولویت قرار داده شود، تولید این نوع انرژی مورد حمایت دولت قرار گیرد؛ به این صورت که برای سرمایه‌گذاران انرژی خورشیدی تسهیلات با نرخ بهره کمتر، معافیت‌های مالیاتی بیشتر و اگر نیاز به کالاها یا دستگاهایی دارند که وارداتی است، در تعرفه‌های گمرکی آن‌ها تخفیفاتی صورت گیرد».
همچنین آن‌ها عنوان می‌کنند: وزارت نیرو می‌تواند، برقی را که با انرژی خورشیدی تولید می‌شود، با قیمت بالاتری برای تشویق سرمایه‌گذارران انرژی خورشیدی بخرد واز طرفی دولت هم می‌تواند در بحث انرژی برای خصوصی‌سازی، انرژی خورشیدی را عنوان کند و برای الگوسازی در جامعه، برق فسیلی را به برق خورشیدی در ساختمان‌ها و مراکز دولتی تبدیل کند. علاوه براین از آن‌جا که امروزه همه دولت‌ها درگیر مسائل زیست محیطی هستند، انرژی خورشیدی می‌تواند یکی از گزینه ها برای کم کردن این نوع آلودگی باشد و برای کسانی که مصرف انرژی خورشیدی بیشتری دارند، امتیازات و گواهینامه‌های مختلف قائل شوند.
در انجام این تحقیق؛ علی دهقانی؛ استادیار اقتصاد دانشگاه صنعتی شاهرود، ابراهیم قائد؛دانشجوی دکتری اقتصاد پولی و محمدطاهر احمدی شادمهری؛ دانشیار اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد، مشارکت داشتند.
یافته‌های این مطالعه بهار سال جاری، به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «بررسی تاثیر انواع منابع انرژی‌های تجدیدپذیر بر تولید برق در ایران» در دو فصل‌نامه علمی انرژی‌های تجدیدپذیر و نو منتشر شده است.
انتهای پیام