محمد کافی در گفتوگو با ایسنا در خصوص برنامه راهبردی دانشگاه فردوسی مشهد در سالهای ۱۴۰۰ تا ۱۴۱۰، اظهار کرد: دانشگاه فردوسی مشهد همواره تلاش میکند که به صورت برنامه محور فعالیتهای خود را پیش ببرد. در این راستا برای خود ماموریت و آرمانی ترسیم کرده و در جهت تحقق این ماموریت و آرمانها عمل میکند.
وی افزود: برنامه سند راهبردی ۱۰ساله اول از سال ۱۳۹۰ شروع شده و در پایان سال ۱۳۹۹ به پایان رسید. در این برنامه ۱۰ساله تجربه مدیریت استراتژیک یا کار با برنامه در دانشگاه موجود است. تلاش تیم مدیریتی دانشگاه این بود که قبل از پایان سند راهبردی اول، سند راهبردی دوم دانشگاه فردوسی تعیین شود. برنامهریزی برای سند راهبردی دوم دانشگاه از نیمههای سال ۱۳۹۸ و با تشکیل دبیرخانه و شورای راهبردی سند دوم راهبردی دانشگاه آغاز شد.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: در برنامهریزی سند راهبردی دوم دانشگاه از تمام ظرفیتهای درونی و بیرونی استفاده کردیم. این سند در اسفند سال ۱۳۹۹ به تصویب هیات امنای دانشگاه رسید. از ابتداء سال ۱۴۰۰ در راستای اجرای سند راهبردی دوم دانشگاه فعالیت میکنیم. منابع مالی در اختیار دانشگاه طبق این سند مدیریت میشود. برخی از هزینههای دانشگاه اجتناب ناپذیر است، پس از انجام این هزینهها تمام آنچه باقی میماند تلاش میشود تا در جهت تحقق اهداف سند راهبردی هزینه شود.
ماموریت اصلی دانشگاه، ارتقاء آموزش و کیفی سازی آن است
کافی خاطرنشان کرد: مانند تمام دانشگاههای کشور ماموریت اصلی خود را ارتقاء آموزش و کیفیسازی آن میدانیم. همچنین در خصوص پژوهش و فناوری، حرکت در مرزهای دانش و از طرفی دیگر انجام پژوهشهای کاربردی و کاربست دانش دارای اهمیت است. پژوهشها بایستی به عمل تبدیل شوند و کاربرد آنها را مشخص کنیم. در کنار تمام این اهداف مباحثی از جنس مسئولیت پذیری اجتماعی و پررنگ شدن نقش دانشگاه در اداره جامعه نیز دنبال میشود. اعضاء دانشگاه فردوسی این روزها در رسانه نقش پررنگتری پیدا کردهاند و مصاحبههای بیشتری از آنها انجام میشود و همچنین در نشستهای تخصصی نخبگان بیشتری حضور دارند که این امر نمونه پررنگ شدن نقش اجتماعی است.
رویکرد اول دانشگاه، خود اتکایی مالی است
وی در اشاره به سه ماموریت ویژه دانشگاه فردوسی مشهد در ۱۰ سال آینده، تشریح کرد: یکی از ماموریتهای دانشگاه خود اتکایی مالی است. در این خصوص تا حد امکان تلاش میکنیم تا از منابع دولتی کمتر استفاده کنیم و از منابع درآمدی دانشگاه، حمایتهای خیرین و از دیگر هدایای دریافتی دانشگاه در جهت خود اتکایی مالی دانشگاه حرکت کنیم تا درصد بیشتری از اعتبارات خود را تامین کنیم.
رویکرد دوم دانشگاه، بینالمللیسازی
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد گفت: رویکرد دوم دانشگاه در ۱۰ سال آینده بینالمللیسازی دانشگاه است. دانشگاه فردوسی درحال حاضر به نسبت بسیاری از دانشگاههای دولتی ایران از این جهت ممتاز است که دانشجویان بینالمللی ما حدودا ۱۱ درصد از کل دانشجویان دانشگاه را تشکیل میدهند. درحال حاضر بیش از ۲۶۰۰ دانشجوی بینالملل از کشورهای مختلف در دانشگاه فردوسی تحصیل میکنند. باتوجه به پتانسیلهای خراسان رضوی مانند ظرفیتهای اسکان، پروازهای بینالمللی و زیر ساخت دانشگاه باعث شده است دانشگاه در جهت بینالمللی سازی حرکت کند. در راستای بینالمللی سازی دانشگاه گروهی تعریف شده است.
رویکرد سوم دانشگاه، افزایش مهارتزایی و کارآفرینی
کافی اظهار کرد: ماموریت سوم دانشگاه مهارتزایی، اشتغالزایی و کارآفرینی است. همواره تلاش میکنیم تا دانشجویان دانشگاه فردوسی بتوانند حرفه خود را ایجاد کرده و کارآفرین باشند تا بتوانند بر اساس تقاضاهای موجود فعالیت کنند. در این راستا برنامههای ویژهای داریم تا بتوانیم اشتغال پذیری و ظرفیت کارآفرینی دانشجویان را افزایش دهیم. توجه دانشگاه در سه محور خود اتکایی مالی، بینالمللیسازی و مهارت افزایی و اشتغالزایی متمرکز است. برای هر سه این محورها کارگروههای ویژه تشکیل شده است و در ۱۰ سال جاری به صورت موازی به پیش خواهند رفت.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص تاثیر برنامههای راهبردی در دهه اخیر، ادامه داد: از آنجایی که بر اساس برنامهریزی حرکت کردهایم با مشکلاتی که دانشگاههای همتراز ما مواجه شدند، روبرو نشدیم. طبیعتا در میان دانشگاهها تبعیض برای پرداخت بودجه بر اساس معیارهای وزارت علوم و سازمان برنامه و بودجه وجود ندارد. باتوجه به اقدامات برنامه محور دانشگاه با هر واحد یا پژوهشکده توافقنامهای امضا کردیم که بر اساس آن این مراکز موظف شدند تا در راستای اعتلاء دانشگاه و بهبود کیفی آموزش و پژوهش حرکت کنند.
کافی تشریح کرد: در دانشگاه فردوسی مشهد، برنامهریزی را به صورتی انجام دادیم تا تمام بودجه خود را صرف حقوق کارکنان نکنیم. برخی از دانشگاههای همتراز بیش از ۹۰ درصد اعتبارات خود را صرف حقوق کارکنان میکنند. در دانشگاه فردوسی مشهد با مدیریت توانستیم این عدد را به زیر ۷۰ درصد برسانیم. در نتیجه دست ما برای صرف اعتبارات در جهت برنامههای کیفی بازتر است.
انتهای پیام