مرا ببین

تندیس‌ها، سردیس‌ها، نمادها و مجسمه‌هایی که پیش‌تر، تنها در موزه‌ها می‌شد ملاقاتشان کرد، مدت‌هاست که سر چهارراه‌ها و خیابان‌ها و پل‌ها نظاره‌گر ما هستند؛ اما ما نامشان را می‌دانیم؟ شناسنامه‌هایشان را می‌خوانیم؟ دیدن فضله‌ی کبوترها، گردوغبار فصل‌ها و خط و خش عابران روی حجم ارزشمند و بی‌دفاعشان، تأثرمان را برمی‌انگیزد؟ آیا اصلاً متوجه فقدانشان می‌شویم؟

فقر اقتصادی_فرهنگی، انفعال عمومی و غفلت مسئولان، دست‌به‌دست هم داده و سریال سرقت از شهر را ساخته؛ سریالی که هر قسمت آن، روایت کم شدن، گم‌شدن یا مخدوش و تخریب شدن بخشی از زیبایی‌های شهر است.

آن‌ها که اخبار را دنبال می‌کنند، می‌دانند که بخش میانی «تقدیس» اثر پرویز تناولی، طی سال‌های گذشته، سه بار از مقابل ساختمان مرکزی شهرداری اصفهان به سرقت رفته، رئیس اداره مجسمه و نمادهای سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان نیز اعلام کرده که شناسنامه‌ی سردیس‌های بوستان مشاهیر بارها دزدیده شده و حتی وقتی از جنسی فاقد ارزش برای درج جزئیات آثار استفاده‌شده، آن را هم به طریقی از بین برده‌اند! همچنین، بخشی از یادمان «شبستان» قدرت الله عاقلی از آن جدا و مفقود شده، دست مجسمه «مطالعه» اثر محمد سلامت زاده را شکسته‌اند و حتی پیام صلح کبوترهای نماد «درخت دوستی» مرتضی نعمت‌اللهی هم، نتوانسته مانع این دشمنی جاهلانه با شهر شود.

در این گیر و دار، برخی تصمیم گیران، چاره را انتقال آثار ارزشمند سطح شهر به موزه می‌دانند و برخی دیگر معتقدند که این، تنها پاک کردن صورت‌مسئله است و بس.

ایسنا، چندی پیش در مصاحبه با جواد طاهری، مجسمه‌ساز و مدرس دانشگاه، راهکارهای جلوگیری از سرقت‌های این‌چنینی را منتشر کرد؛ گفت‌وگویی که در آن، ضرورت انجام اقداماتی نظیر بالا بردن کیفیت خدمات اجتماعی و سیما و منظر شهری، حفظ و صیانت از مجسمه و مبلمان شهری با سرکشی دوره‌ای و مرمت به هنگام، افزایش امنیت آثار با جانمایی و نصب درست، اطلاع‌رسانی عمومی هنگام جابه‌جایی این آثار توسط مسئولان شهری و البته، آگاهی‌بخشی درباره‌ی ارزش این آثار که در کنار نهادهای مسئول و مرتبط، به رسانه‌ها نیز گوشزد شده بود.

حسب وظیفه‌ای که ایسنا به‌عنوان یک رسانه در این زنجیره داشت و به مدد راهنمایی این مدرس دانشگاه که پیش‌تر، مجسمه‌ها و نقش برجسته‌های شهر اصفهان را در سه دهه ۷۰، ۸۰ و ۹۰ مورد تحقیق و مطالعه قرار داده بود، فهرستی از آثار نفیس موجود در سطح شهر تهیه شد و محمد آذربرزین، عکاس ایسنا،از این آثار و در برخی موارد، از جای خالی‌شان _که با هیچ توضیحی پر نشده بود_ عکس گرفت.

اینک، این شما و این بخشی از زیبایی‌های اصفهان، که باید دید، باید شناخت و باید مواظبشان بود:

«نی زن» اثر ملک دادیار گروسیان، جنب سی و سه پل
«شیخ بهایی»، اثر مرتضی نعمت‌اللهی، چهارباغ عباسی
«طیران»، اثر مرتضی نعمت اللهی، جنب پل فردوسی
جای خالی سردیس «حکیم نظامی»، اثر حمید شانس، بوستان کودک
«علامه مجلسی»، اثر رضا قره باغی، میدان قدس
​​​​​
«یاد اصفهان»، اثر غلامرضا خیاطان، جنب پل خواجو
جای خالی سردیس «شیخ صدوق»، اثر مرتضی نعمت اللهی، خیابان سعادت آباد
«علی اکبر بنا اصفهانی»، اثر مرتضی نعمت اللهی، خیابان استانداری
«کاوه آهنگر»، اثر ایرج محمدی، میدان آزادی
«تقدیس»، اثر پرویز تناولی (بدون بخش میانی)، میدان امام حسین(ع)
«فردوسی»، اثر مرتضی نعمت اللهی، جنب پل فردوسی
جای خالی سردیس «صائب»، اثر ایرج محمدی، آرامگاه صائب
«تختی»، اثر جعفر نجیبی، چهارراه تختی
جای خالی سردیس «شهید مطهری»، اثر مشترک محمدعلی مددی و ایرج محمدی، خیابان شهید مطهری
«بزرگمهر»، اثر ارژنگ، میدان بزرگمهر
جای خالی یادمان «شبستان»، اثر قدرت‌الله عاقلی، خیابان باغ گلدسته
جای خالی سردیس «محتشم کاشانی»، اثر حمید شانس، خیابان محتشم کاشانی

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ / ۰۸:۵۵
  • دسته‌بندی: اصفهان
  • کد خبر: 1400022013400
  • خبرنگار :