حجت‌الاسلام و المسلمین مسعود عالی در مراسم احیا شب بیست‌وسوم ماه رمضان که شامگاه گذشته، ۱۵ اردیبهشت ماه، در حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: شب بیست‌وسوم ماه رمضان از شب‌هایی است که بسیار مورد تأکید اهل بیت بوده و حضرت زهرا(س) در این شب اهتمام داشتند تا فرزندانشان در این شب بیدار باشند.

وی ادامه داد: طبق روایات از شب‌های نوزدهم، بیست‌ویکم و بیست‌وسوم به عنوان شب‌های قدر یاد شده، اما شب بیست‌وسوم به دلیل روایت عبدالله بن انیس انصاری‌جهنی ترجیح دارد. روزی یک عرب بیابان‌گرد به نام جهنی که در خارج از مدینه به دامداری مشغول بود نزد پیامبر اکرم(ص) آمد و گفت که به دلیل مشکلات نمی‌تواند هر سه شب را احیاء گیرد و پیامبر در گوش او مطلبی را بیان کردند و مردم پس از آن دیدند که جهنی هر سال تنها در شب بیست‌وسوم رمضان به مدینه می‌آمد.

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: از قرینه این روایت استفاده می‌شود که شب بیست‌وسوم شب قدر اصلی باشد. البته در بعضی روایات آمده که شب قدر دارای سه مرحله است. در شب اول برنامه‌ریزی می‌شود، در مرحله دوم بررسی و در شب سوم امضا می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: شب قدر را امام هر زمانی شب قدر می‌کند و تمام ملائکه نازل می‌شوند و رحمت بی‌نهایتی از عالم ملکوت به عالم ملک کشیده می‌شود. مهمان اصلی شب قدر امام هر زمانی است. اوست که میهمانی ویژه دارد، لذا  کسانی که سر سفره حضرت نشسته و متوسل به حضرت هستند از یمن رحمت ضیافتی که برای امام زمان گذاشته می‌شود، دیگران هم ریزه‌خوار آن سفره هستند.

عالی افزود: پس از این‌که قرآن به سر گذاشتیم و پس از گفتن نام خدا، نام تک‌تک معصومین را ذکر می‌کنیم که معنایش این است که ای اسم اعظم و ای ولی خدا، ما در محیط ولایت شما هستیم، لذا کسانی که از محیط ولایت الهی خارج شوند شب قدر ندارند. شب قدر مال کسانی است که در محیط ولایت اهل بیت قرار دارند. شب قدر باید ارتباط با امام زمانمان را بیشتر کنیم از یمن عنایت و رحمت خداوند متعال به امام زمان امید است به ما هم عنایتی برسد.

این کارشناس مذهبی با اشاره به خطبه ۱۶۷ نهج‌البلاغه، عنوان کرد: در این خطبه تعبیری است که به بازنگری نسبت به خود و عمر خود بدون توجیه و بهانه به درگاه خدا اشاره کرده و به توبه و شکستن در مقابل خدا تأکید کرده است. توبه کردن یکی از کارهای مهم شب قدر است. امام علی(ع) فرموده‌اند که مومن صبح را شب و شب را صبح نمی‌کند مگر به خودش سوء ظن داشته باشد. انسان باید به نفس خود سوء ظن داشته باشد و با چشم اتهام باید به خود نگاه کند و به اعمال نیکش خودشیفته نشود و بین خوف و رجا قرار گیرد به تعبیر قرآن مومنین بین خوف و رجا هستند.

وی ادامه داد: حضرت خدیجه(س) تمام ثروتش را در خدمت دین قرار داد با وجود این همه خدمت بزرگ آخر عمر در بستر می‌گریست. هنگامی که پیامبر(ص) علت را جویا شد گفت می‌ترسم خدمتم سزاوار نباشد که در این لحظات جبرییل نازل شد و به پیامبر(ص) فرمود که خداوند فرموده من کمال رضایت را از خدیجه(س) دارم.

عالی با بیان این‌که «اولیا و خوبان درگاه الهی در قبال کار نیک خود منت بر خدا ندارند و طلبکار نیستند»، گفت: اولیا خدا نسبت به خود و نفسشان ترس داشتند، اما ما گاهی با چند بار زیارت رفتن و اندکی اشک ریختن طلبکار خدا می‌شویم.

وی با تأکید بر این‌که «توجیه گناه از خود گناه بدتر است»، خاظرنشان کرد: چهار گناه از خود گناه بالاتر است؛ اول اصرار بر گناه که برای فرد عادت می‌شود. دوم کوچک شمردن گناه یعنی توجیه‌کردن گناه که از خود گناه بدتر است. سوم افتخار کردن به گناه و زرنگی شمردن گناه و چهارم خوش بودن با گناه است. توجیه گناه باعث می‌شود فرد مرتکب از خدا عذرخواهی نکند، در حالی که صفت انبیاء و اولیاء و خوبان درگاه الهی این بود که از خطا و گناه توبه می‌کردند. هنگامی که آدم و حوا از بهشت رانده شدند از خدا طلب مغفرت کردند، اما صفت شیطان توجیه گناه خودش بود و وقتی از بهشت رانده شد از درگاه الهی عذرخواهی نکرد.

عالی بیان کرد: کسی که شجاعت ندارد، زیر بار گناه خود نمی‌رود، لذا اگر عذرخواهی در مسائل فردی ارزشمند است، آنان که مدیریت کلان دارند و خطا می‌کنند عذرخواهی‌شان به مراتب ضروری‌تر است؛چراکه با سوء مدیریت و ضربه به جامعه به مراتب گناهشان بیشتر است.

وی افزود: چرا برخی از مسئولان یاد نگرفته‌اند عذرخواهی کنند و اگر به مردم شوک وارد می‌کنند تقصیر را گردن دیگری می‌اندازند. تقصیر را گردن دشمن و یا تحریم‌ها می‌اندازند. این عذرخواهی اگر برای یک فرد ارزشمند است برای مسئولین ضرورت دارد.

انتهای پیام