چند خیابان اصلی شهر بیرجند مکان حضور کارگران است. کارگرانی که از صبح تا غروب بر روی پاهایی که سال‌هاست دویده‌اند، می‌ایستند تا لقمه نانی بر سر سفره خانواده خویش ببرند.
با توقف هر خودرو جلوی پایشان هجومی به سمت خودرو می‌آورند و گاهی حتی حاضرند با هر قیمتی سوار ماشین شوند و راهی کار؛ حتی با ارزان ترین قیمت و این به معنای ارائه مهارت با کمترین قیمت است تنها برای اینکه شکم خود و خانواده خود را سیر کنند. برخی‌هایشان حتی بسیار جوان بودند و برخی گرد پیری بر چهره و موهایشان نشسته بود.
یکی از آن‌ها که مهدی نام داشت و جوانی حدودا 30 ساله بود می‌گفت: چند سال پیش به دلیل تعدیل نیرو از کارخانه اخراج شدم و اکنون چندین سال است که آسفالت‌های این خیابان با من آشناست.
کاری که در آشفته بازار کرونا کساد شده
وی افزود: در ماه گذشته تنها دو روز سر کار بودم، اما هر روزم را اینجا می‌گذرانم به امید پیدا کردن کار که متاسفانه وجود ندارد؛ کرونا هم که بار مضاعف شده است.
این کارگر با بیان اینکه دو فرزند دارم که اگر همین گونه پیش رود نخواهم توانست آنان را به مدرسه بفرستم چراکه خرج تحصیلشان را ندارم، اظهار کرد: اینجا می‌ایستم به امید پیدا کردن کار آن هم در آشفته بازار کرونا ولی هم خطر کرونا مرا تهدید می‌کند و هم از سویی کاری پیدا نمی‌کنم و ظهرها شرمنده به خانه برمی‌گردم و باز عصر به اینجا می‌آیم.
روزی 40 هزار تومان کمتر
در همین حال، خودرویی دیگر می‌ایستد، همه به سمتش هجوم می‌برند، شیشه دودی ماشین پایین داده می‌شود؛ فرد داخل ماشین ابتدا می‌پرسد برای تمیزکاری یک خانه که دو روز بیشتر کار ندارد چند می‌گیرید؟ پس از چانه زدن‌های بسیار که حدودا 5 دقیقه طول می‌کشد، یکی از کارگران که از سر ناچاری رقم روزانه 35 تا 40 هزار تومان را می‌پذیرد سوار ماشین می‌شود و راننده نیز بدون هیچ عذاب وجدانی که این کارگر حداقل 40 هزار تومان کمتر برایش کار می کند کارگر را سوار می‌کند و از صحنه دور می‌شود.
کارگرانی که می‌مانند با غرغرزدن‌های بی امانشان از خیابان دور شده و سایه کوچک پیاده رو را دوباره برای نشستن برمی‌گزینند.
سراغ یکی دیگر از کارگران که اعصابش از یافتن کار تا این موقع از ظهر بهم ریهخته رفتم، او نیز از این وضعیت گلایه دارد، از وضعی که مجبور است در اوضاع کرونا در محیطی بدون رعایت پروتکل‌ها قرار گیرد و آگاه مانده و رانده از همه جا، به خانه برگردد.
ما گدا نیستیم
او که از زمانی که خوب و بد را از هم شناخته کارگر بوده و دست‌هایش گواه روزهایی است که گذرانده، به ایسنا می‌گوید: هر روز صبح دغدغه نان درآوردن دارد و این به معنای این است که یک شب را راحت نخوابیده است. می‌گوید فرزندی بیمار در خانه دارد که باید برایش دارو تهیه کند.
او از اینکه مانند گدایان با او و هم صنفانش رفتار می‌شود گلایه دارد، از اینکه مردم جلوی پایشان ترمز کرده و بلرایشسان غذا می‌آورند، او از دولت خواست این نگاه را برطرف کند چراکه ما تنها منتظر کار هستیم نه منتظر دسترنجی که بدون زحمت حاصل می‌شود.
حقیقت این است که کرونا بر مشکلات کارگران دامن زد، بسیاری با تعدیل نیروها و یا کاهش فعالیت‌های یک کارگاه بیکار شده‌اند. بسیاری از فعالیت‌ها نیز با شیوع کرونا از رونق افتاده، به طور مثال افراد جرات نمی‌کنند در شرایط کرونا کارگری را برای تمیزکاری یا انجام کارهای خانه به منزل خود بیاورند و این یعنی از دست دادن همه امید کارگران.
بسیاری از کارگران که کار خود را از دست داده‌اند و دولت هیچ کمکی به آن‌ها نکرده از ترس پیدا نکردن کار مصاحبه نمی‌کنند اما تو درمی‌یابی که چه درد عمیقی در سینه دارند؛ دردی که به مرهم نیاز دارد.
اگر به تعطیلی کارگاه‌ها و یا تعدیل نیروها به دلیل کاهش فعالیت‌ها فکر می‌کنیم باید به چگونگی معیشت آن کارگر که تنها امیدش این کار است نیز فکر کنیم. نمی‌توان ساعات کاری یک کارخانه را کاهش داد، کارگرهایش را از کار بیکار کرد و هیچ گونه اندیشه‌ای جایگزین این تصمیم نکرد.
عدم امنیت شغلی، لزوم تسریع در بررسی درخواست‌های بیمه بیکاری، استفاده از ظرفیت شرکت‌های تعاونی مصرف کارگری و فقدان پزشک متخصص در بیمارستان‌های تامین اجتماعی از مهم‌ترین مشکلات جامعه کارگری استان است. در واقع کارگران به دنبال افزایش حقوق نیستند؛ آن‌ها تنها می‌خواهند امنیت شغلی داشته باشند و این خواسته بزرگی برای فردی که سال‌ها مهارت آموخته نیست.
کرونا 6300 کارگر را بیکار کرد
غلامرضا اشرفی، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی خراسان جنوبی نیز گفت: معوقات کارگری در سال ۹۹ نسبت به سال قبل آن کاهش داشته است.
وی با بیان اینکه در سال ۹۹ نسبت به سال ۹۸ فوت ناشی از حوادث حین کار در استان ۵۶ درصد و حوادث منجر به جرح نیز ۳۸ درصد کاهش یافت، افزود: در سال ۹۹ تعداد فوتی‌ها چهار نفر و موارد جرحی ۲۷ نفر بود در حالی که تعداد فوتی‌ها و جرحی‌های سال ۹۸ به ترتیب، ۹ نفر و ۴۴ مورد بود.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی خراسان جنوبی بیان کرد: بیش از سه میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان کمک هزینه یارانه دستمزد به بیش از ۲۸۹ کارفرما در خراسان جنوبی پرداخت شد.
اشرفی با اشاره به اینکه در خراسان جنوبی ۱۲۲ هزار نفر بیمه شده تأمین اجتماعی هستند، تصریح کرد: سال گذشته ۵۷ تعاونی در استان با ۸۹۹ فرصت شغلی تشکیل شد.
وی با بیان اینکه تاکنون بیش از ۴۰۴ میلیارد تومان جذب تسهیلات داشته‌ایم که با استفاده از آن، 6900 فرصت شغلی در استان ایجاد شده است، افزود: از ابتدای شیوع کرونا تاکنون 6300 کارگر در سامانه جامع بیمه بیکاری خراسان جنوبی ثبت نام کرده‌اند که از این تعداد 5500 کارگر مشمول بیمه بیکاری شدند.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی خراسان جنوبی بیان کرد: از ابتدای عملیاتی شدن طرح پرداخت تسهیلات به بنگاه‌های آسیب دیده از کرونا در استان تاکنون بیش از ۷۵ میلیارد تومان تسهیلات پرداخت شده است.
وی بیان کرد: طی سال گذشته بنا بر مصوبات ستاد ملی و استانی کرونا در ۱۴ رسته شغلی به دلیل اعمال محدودیت‌های مستمر تعدیل‌هایی ایجاد شد.
اشرفی، هزینه‌های ناشی از وقوع حوادث و بیماری‌های شغلی را معادل 4 درصد تولید ناخالص ملی در هر کشور اعلام کرد و گفت: تاثیرات وقوع این حوادث بر نیروی کار ماهر و خسارات ناشی از فقدان آن چه برای واحد چه برای اجتماع مضر است.
کارگران قشر تاثیرگذاری در فعالیت‌های تولیدی هر کشور هستند، همانگونه که جامعه به پزشک و معلم و مهندس نیاز دارد؛ به کارگران نیز برای انجام فعالیت‌های یدی و تولیدی نیاز مبرم دارد، بنابراین نباید بگذاریم شیوع کرونا بیش از این باری را بر دوششان اضافه کند.
انتهای پیام