حجتالاسلام والمسلمین حبیبالله فرحزاد در ویژهبرنامه ماه مبارک رمضان که در امامزاده سید علی( ع) برگزار شد، اظهار داشت: خیلی از عزیزان از بستگان و فامیل و آشنایان ما سال گذشته صحیح و سالم بودند والان زیرخاک هستند که باید قدر این ماه بابرکت را بدانیم و همواره در مسیر رضای الهی گام برداریم.
وی افزود: متأسفانه همچنان مرگ را باور نکردهایم و هنوز برخی افراد اختلاس و حرامخوری و ربا انجام میدهند و علت آن این است که قیامت را باور نکردهاند.
استاد حوزه علمیه با تأکید بر لزوم بهرهمندی از برکات ماه مبارک رمضان بیان کرد: نیت خوب انسان را روشن و نیت بد انسان را تاریک میکند و هیچ عملی بدون پاسخ نمیماند، باید در ماه مبارک رمضان قدم روشنی برداریم.
فرحزاد عنوان کرد: ماه مبارک رمضان یک ماه استثنایی است و هرلحظه آن بابرکت است، ثواب قرائت یک آیه قرآن در ماه رمضان همانند یک ختم قرآن در ماههای دیگر است، دو رکعت نماز واجب در این ماه هفتاد برابر ثواب بیشتر از نماز در ماههای دیگر دارد.
وی افزود: فلسفه روزه یعنی انسان کنترل داشته باشد و بهسوی گناه نرود و از نور الهی بهرهمند شده و گناه نکند، حال و هوای ماه مبارک رمضان بهگونهای است که انسان باید از کارهای دنیایی دوری کند و تا جایی که میتواند از فعالیتهای دنیا دور شود.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: آیتالله بهاءالدینی نقل میکرد که در ماه مبارک رمضان به نانوایی رفتم و مشاهده کردم شاطر آب خورد، خواستم که وی را امربهمعروف کرده و نهیب بزنم ولی یکلحظه به خودم گفتم کهای بهاءالدینی اگر خودت هم در این گرما نانوا بودی آب میخوردی یا خیر.
فرحزاد عنوان کرد: آیتالله بهاءالدینی گفت که این اتفاق که افتاد با خودم گفتم که ممکن بود منم جای وی بودم روزه نمیگرفتم و بر این اساس با ملایمت با وی صحبت کردم.
وی افزود: آیتالله بهاءالدینی در حال گذر از کوچهای بود که بچهها در آن مشغول بازی بودند، یکی از چوبهایی که بچهها با آن بازی میکردند بهپای آیتالله بهاءالدینی برخورد کرد و سبب شد از پای این عالم ربانی خون جاری شود ولی اصلاً ناراحت نشد.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: بچهها به عیادت مرحوم آیتالله بهاءالدینی رفتند و از ایشان عذرخواهی کردند، این عالم ربانی به بچهها گفت که من اشتباه کردم و نباید از محل بازی شما عبور میکردم، این موضوع نشاندهنده بزرگواری و گذشت مرحوم بهاءالدینی است چون کوچه محل عبور عابر است، باید در زندگی گذشت و صبر داشته باشیم و هیچگاه بر اشتباه خود اصرار نکنیم.
انتهای پیام