هادی رضایی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اعتراض ورزشکاران رشته‌های مختلف به دریافت پاداش بازیکنان فوتبال پس از بازگشت از جام جهانی قطر اظهار کرد: اگر نگاه دوطرفه‌ای داشته باشیم، فوتبال یک جامعه مخاطب بزرگ و چندین میلیونی در ایران دارد. با توجه به ابعاد اقتصادی و سیاسی فوتبال، این رشته ورزشی به هیج وجه قابل مقایسه با کشتی، والیبال و والیبال نشسته نیست، پس باید یک نگرش واقع‌بینانه به این موضوع داشته باشیم.
وی افزود: ورزشکاران تا جایی حق اعتراض دارند که میان رشته‌های ورزشی به غیر از فوتبال تبعیض واقع شود. کدام فوتبالیست تاکنون به دنبال شغلی در یک اداره دولتی بوده است؟ فوتبالیست‌ها حتی در لیگ یک فوتبال آنقدر دریافتی‌های بالایی دارند که حاضر نیستند در اداره و شرکت دولتی استخدام شوند، در حالیکه ورزشکاران به دنبال یک بیمه و استخدام در یک اداره دولتی هستند.
سرمربی تیم ملی والیبال نشسته ایران گفت: سایر ورزشکاران دوست دارند حمایت‌های حداقلی برایشان رعایت شود. یک ورزشکار باید حداقل بیمه تامین اجتماعی و خدمات درمانی داشته باشد. ورزشکاری که قهرمانی سه تا چهار پارالمپیک و جهانی را در کارنامه دارد، دیگر دریافت یک میلیونی از صندوق ورزشکاران برایش تامین معیشت نمی‌شود.
رضایی تصریح کرد: اگر می‌گوییم نباید خودمان را با فوتبال مقایسه کنیم، نباید از تبعیض‌های حداقلی نیز غافل شویم. ارگان‌های مربوطه باید معیشت و رفاه ورزشکاران را تامین کنند. یک ورزشکار وقتی مشاهده می‌کند که معیشتش فراهم نیست، اینگونه نسبت به این مسائل اعتراض می‌کند.
وی اضافه کرد: آیا این موجی که درست می‌شود نتیجه‌ای بابت آن گرفته می‌شود؟ در ۳۰ سال گذشته حمایت‌ها از فوتبال همیشه همینگونه بوده است. نحوه حمایت‌ها از فوتبال تغییری نکرده و این مسائل همیشه وجود داشته است، اما نباید انتظار داشته باشیم که همانند یک بازیکن فوتبال حواله خودرو دریافت کنیم. مگر بودجه وزارت ورزش و دولت چقدر است که بخواهد چنین حمایت‌هایی از ورزشکاران داشته باشد؟
سرمربی تیم ملی والیبال نشسته ایران تصریح کرد: کدام رشته ورزشی همانند فیفا و فوتبال درآمد و اسپانسر دارد؟ این موضوع مانند این است که درصد سود یک تاجر موفق زیاد و یک تاجر ناموفق نه تنها سودی ندارد، بلکه ورشکسته شده است. همچنین نباید انتظار داشته باشیم درآمد یک سوپرمارکت ۲۰۰ متری با یک سوپرمارکت ۲۰ متری یکسان باشد.
رضایی افزود: البته تاکید می‌کنم که هرچه از ورزشکاران حمایت کنند باز هم کم است. ورزشکار در بهترین دوران جوانی خود زحمت کشیده و تلاش کرده و برای کشورش افتخارآفرینی می‌کند. ورزشکاران وقتی حداقل یک بیمه ندارند و مشاهده می‌کنند که برای یک برد تیم ملی در جام جهانی، بازیکنان فوتبال چنین پاداشی می‌گیرند، طبیعتا ناراحت شده و اعتراض می‌کنند.
وی گفت: این موج در سال‌های قبل نیز به وجود آمده بود. در حال حاضر نیز فراموش خواهد شد و در سال‌های آتی نیز تکرار خواهد شد. آیا در دولت‌های مختلف این موضوع تغییری کرده است؟ فوتبال یک ورزش، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است.
انتهای پیام