به احتمال خیلی زیاد بیشتر افرادی که این روزها با وسایل نقلیه عمومی جابجا می‌شوند مجبورند و شاید محکوم. ترس را می‌شود به راحتی از چهره‌های ماسک زده‌شان دید و نگرانی را در چشم‌هایشان خواند. نگرانی و ترسی که تا دو ماه قبل وجود خارجی نداشت. آنها تا قبل از شیوع ویروسی به اسم کرونا، تنها دغدغه معاش و کار و گذران زندگی‌شان را داشتند اما حالا به اجبار تهیه معیشت و خرج نان و یا از دست ندادن  شغلشان باید علاوه بر سختی‌های کار و معیشت و قسط و اجاره خانه، هرروز ماسک زده و در جایی حضور پیدا کنند که صبح تا شب از تمام شبکه‌های تلویزیونی و دیگر راههای انتقال، پیام حضور در آنها منع شده و مدام از سهم بالای حمل و نقل عمومی در ابتلا به ویروس کشنده کرونا گفته می‌شود. با این حال به دلیل مجاز اعلام شدن فعالیت صنوف هر روز بر تعداد افرادی که باید در محل کار حضور پیدا کنند بیشتر می‌شود و در این بین اتوبوس‌ها و واگن‌های قطار مترو شلوغ تر و مسافران نگران و ترس خورده بیشتر.