ادش بخیر ! روز سیزده آبان 57 من یه نوجوان 16 ساله بودم و کلاس سوم نظری. به اتفاق دوستان رفتیم دانشگاه تهران. البته ما نیم ساعتی دیر رسیدیم و به علت گاز اشک آور وحشتناکی که زده بودند نتونستیم از در اصلی وارد بشیم. گاردی ها تازه رفته بودند. ما از در پشت که تو بلوار کشاورز بود وارد شدیم و با صحنه های دلخراشی روبرو شدیم. زخمی هایی که بیشتر دانشجو بودند و یه چند نفر هم دانش آموز که با ژ3 از فاصله نزدیک هدف قرار گرفته بودند، توی طبقه هم کف یه دانشکده ولو بودند و وضع بدی داشتند. همه دنبال اورژانس و کمک بودیم. هر آن هم شایعه می شد که ساواکی ها و گاردی ها بر می گردند و وارد دانشگاه میشن و زخمی ها و بقیه رو می برند. اما کسی باکی نداشت. فقط می خواستیم زودتر زخمی ها رو ببریم که بدست اونا نیوفتند. یاد شهدای اون روز بخیر - با یه صلوات