بسيار زيبا،از نظر هنر عكاسي اين اثر سركار خانم تجلي،و بسيار غم انگيز از نظر اينكه هم نوعان ما با اينگونه شرايط در اين دنياي بي وفا روزگار ميگذرانند.......ديدن كودكان اين محله مرا ياد اين شعر مي اندازد:من از روز ازل بختم كج افتاد...چرا كه مادرم شير غمم داد

این عکس را به مردم نشان ندهید به یه عده دیگه نشون بدید

قلبمون مچاله میشه و نمیدونیم چه کاری میتونیم انجام بدیم

این منطقه مثل برخی مناطق حاشیه‌ای تهران چون خارج از ضوابط و بدون مجوزهای شهری ساخته شده بهش امکانات نمیدن احتمالا ...کاملا مشخصه از بافت منطقه ...در تهران از این محلات زیاد بود که یا سروسامان گرفتند یا نه

کودکان محله «ول‌آباد» کمترین امکاناتی برای بازی و تفریح در اختیار ندارند و بیشتر وقت خود را در زمین‌های متروک اطراف چادر می‌گذرانند، که حتی شناسنامه هم ندارند. مرجع ضمیر «شناسنامه ندارند» کجاست ؟ احتمالا منظور بچه‌ها هستند نه زمین‌های اطراف ولی اینجوری که نوشتید انگار زمینهای اطراف شناسنامه ندارند... کودکان محله «ول‌آباد» که حتی شناسنامه هم ندارند کمترین امکاناتی برای بازی و تفریح در اختیار ندارند و بیشتر وقت خود را در زمین‌های متروک اطراف چادر می‌گذرانند.

درود بر شما چگونه میتونم با خبرنگار محترم سرکارخانم تجلی گفتگویی داشته باشم.

واقعانا قلبم بدرد میاد که مردم سرزمينم با کمترين امکان زندگی را سپری میکنند و مسولان حتی نيم نگاهی نمیاندازد

با درود فروان به خانم تجلی واقعا از دیدن این عکس ها ناراحت شدم خیلی خیلی ناراحت کننده بود کاش میتونستیم به یه نوعی بهشون کمک کنیم از طریق کمپین یا چیزهای اینجوری.چون ما نمیتونیم به راحتی زندگی خودمونو داشته باشیم در صورتی که هم نوعان ما به این شکل زندگی میکنند.