هر چند سالها از پایان جنگ تحمیلی میگذرد اما هر وقت به سراغ عکسهایی که گرفتهام میروم پیش از هر چیز،با آدمهای عکسها به سالهای دفاع مقدس برمیگردم. این چهرههای مصمم با احساسات صادقانه و عواطف با من حرف میزنند و من به لحظه ثبت عکس فکر میکنم.این چهرهها تا به امروز چگونه زیستهاند؟! این سؤالی است که همواره یکی از دغدغههای ذهنی من بودهاند و خواهند بود.تک تک این تصاویر یادآور انسانهای وارستهای هستند که برخلاف ظاهر جنگجویی در دل، رئوف و مهربان و سرشار از امید و آرزو برای آینده خود و کشورمان بودند و همین احساس، از ترس و اضطراب آنان میکاست و در راهی که برگزیده بودند همچون بنیان مرصوص محکم و استوارشان کرده بود. لبخندهایی که بر درد زخمهایشان سرپوش میگذاشت را هرگز فراموش نمیکنم.سالها از آن روزها گذشته است اما مگر میشود افتخارآفرینان حماسه دفاعمقدس را که پس از پایان جنگ بر سر کار و زندگی خود بازگشتند فراموش کرد؟.چهرههای خسته اما روحهای بلندشان هنوز هم به یاد دارم که در شرایطی که گلولهها صفیرکشان فضا را میشکافتند در قاب دوربین من لحظهای از زندگی شان ثبت میشدند. هنوز صدای تند نفسهایشان را میشنوم.در آن روزها از آینده عکسهایم خبر نداشتم! عکسهایی که صاحبان آنها جانشان را برای دستیابی به آرمانهای بلند در کف اخلاص گذاشته و سمبل غیرت و پایداری شده بودند اما من از عظمت روحهایی که جسمهایشان مقابل دوربینم قرار داشتند غافل بودم و تنها تلاش میکردم در عکسهایم واکنشهای صادقانه آن دریادلان را ثبت کنم.و اینک از پس غبار سالیان برآنم تا افراد جا گرفته در قاب عکسهایم را بیابم و با بیرون کشیدن آنان از درون عکس به آنان حیات ببخشم و به نسل امروز که سخت نیازمند دانستن باورهای آن دوره است، نشان دهم بنابر این از همه کسانی که در قاب عکسهایم جا گرفتهاند و یا کسانی که آنان را میشناسند میخواهم با سرویس عکس خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با شماره ۰۲۱۶۶۹۵۷۲۰۲ و یا ۰۹۱۲۳۹۳۶۱۱۲ تماس بگیرند و محل زندگی و کار خود را اعلام کنند تا یک بار برای تجدید خاطرهای دیگر به سراغشان برویم و با تهیه گزارش تصویری از زندگی امروزشان مجموعهای درخور و تأثیرگذار فراهم آورم.
سعید صادقی - عکاس جنگ
نظرات