در دامنه کوه‌های پشت کلاه قاضی، ساختمان متروکه‌ای که ۴۰، ۵۰ سال قبل خوابگاه کارگران معدن بود، به مرور به پاتوق معتادان، بی‌خانمان‌ها و ارازل و اوباش تبدیل شده بود. تا اینکه هنرمندی گمنام در یک روز بارانی به این منطقه آمد و از ترکیب خاک و آب باران مجسمه‌هایی ساخت و بر در و دیوار ساختمان نصب کرد. حالا این ساختمان به پاتوق شهروندانی تبدیل شده که بسیاری تا پیش از این به هیچ گالری هنری نرفته بودند و تجربه‌ای از خلق یک اثر با دست‌های خودشان را نداشتند، اما از وقتی با این گالری خاکی آشنا شدند، دست به دست عمو مصطفی، هنرمند گمنام این جا دادند، راه درست کردند، آب آوردند، چاله‌های جاده خاکی را پر کردند، دست فرزندانشان را گرفتند و خانوادگی به این فضای متفاوت فرهنگی، تفریحی و هنری آمدند. و حالا این ساختمان متروکه پاتوق متفاوت، اما دلنشینی برای اهالی منطقه شده است. عمو مصطفی امیدوار است اینجا به کارگاه دائمی هنرهای تجسمی رایگان برای مردم تبدیل شود و بعد اینجا را بسپارند به دست مردم و بروند در کوه و دشت و شهر دیگری همین اتفاق را رقم بزند.