فوق تخصص آنکولوژی و خون گفت: توده یا تومور مهم‌ترین علامت کانسر پستان است.
دکتر مهیار منصوری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا منطقه لرستان، با بیان اینکه سرطان پستان بدون هیچ علامتی در خود پستان، علائمی در اعضای دیگر به‌صورت درد استخوانی در یک محل خاص، تنگی نفس به دنبال درگیری ریه، زردی و سایر علائم ناشی از بزرگی کبد و... نشان می‌دهد، اظهار کرد: در این موارد معاینه دقیق و بررسی‌های تشخیص لازم می‌توانند بیماری در پستان ظاهر کند.
وی به علائم سرطان پستان اشاره کرد و با بیان اینکه توده یا تومور مهم‌ترین علامت کانسر پستان است که در اغلب موارد توسط خود بیمار به‌صورت اتفاقی کشف می‌شود و در بقیه موارد توسط پزشک در معاینه بالینی مشخص می‌شود، اضافه کرد: این توده ممکن است دردناک باشد ولی عموماً بدون درد است و از آنجا که هم در بیماری‌های خوش‌خیم و هم بدخیم پستان ممکن است دیده شود بهتر است در صورت وجود هر توده در پستان جهت بررسی آن فوراً به پزشک مراجعه شود.
منصوری تأکید کرد: گاهی سرطان پستان به‌صورت توده‌های متعدد بروز می‌کند، توده‌های مشکوک به سرطان در لمس به‌صورت سفت یا سخت، گاه غیر متحرک و با چسبندگی به نسوج اطراف لمس می‌شوند؛ اغلب این توده‌ها منفرد و بدون درد هستند.
وی خاطرنشان کرد: قضاوت در مورد خوش‌خیم و بدخیم بودن توده بر عهده پزشک است و پس از بررسی‌های دقیق امکان‌پذیر خواهد بود و شایع‌ترین علامت سرطان پستان، بروز یک توده منفرد و بدون درد در پستان است.
این فوق تخصص آنکولوژی و خون گفت: ترشح از نوک پستان معمولاً به دنبال بیماری‌های خوش‌خیم پستان ایجاد می‌شود. با اینکه ترشحات نوک پستان معمولاً همراه با سرطان پستان نیستند ولی به علت احتمال وجود سرطان در برخی از موارد، بررسی دقیق آن‌ها لازم است.
منصوری با بیان اینکه وجود ترشح از هر دو پستان و از چند مجرا به‌طورمعمول ناشی از یک اختلال هورمونی مصرف دارو، کیست پستانی و یا بیماری خوش‌خیم فیبروکیستیک است، بیان کرد: ترشحات پستان می‌توانند به رنگ‌های مختلف مشاهده شوند (سفید قهوه‌ای، آبی، خاکستری، قرمز، سبز و یا بدون رنگ) و ترشح ناشی از سرطان پستان معمولاً خون واضح و یا خونابه‌ای یا در برخی از موارد بی‌رنگ باشد.
وی گفت: ترشح خونی یا آبکی که خودبه‌خودی بوده و از یک پستان و از یک مجرا خارج شود، یا همراه با غده‌ای در پستان باشد، شک به سرطان را افزایش می‌دهد.
این فوق تخصص آنکولوژی و خون با اشاره به ترشحاتی که شک به وجود سرطان را برمی‌انگیزند، افزود: ترشحات خونی یا آبکی، ترشحاتی که از یک پستان و از یک مجرای نوک پستان خارج می‌شود، ترشحاتی که خود به خودی و بدون فشار خارج می‌شوند و ترشحاتی که همراه با توده در پستان باشند.
منصوری عنوان کرد: تغییرات پوست پستان صورت فرورفتگی و یا کشیدگی پوست بروز می‌کنند، این فرورفتگی پوست ممکن است به‌طور ثابت و مشخص وجود داشته باشد و یا در حالات خاصی از معاینه پستان دیده شود. کشیدگی پوست، اگرچه علامتی مهم است ولی یافته قطعی دال بر سرطان نیست و گاهی به دنبال بیماری‌های خوش‌خیم پستان نیز دیده می‌شود. در بعضی موارد چسبندگی تومور سرطانی به قسمت زیر پوست باعث تغییر شکل پستان می‌شود.
وی ادامه داد: در بعضی افراد فرورفتگی، نوک پستان ممکن است بعد از شیردهی یا پس از دوران بلوغ ایجاد شود که معمولاً به‌طور خود به خودی و یا با دست‌کاری خود فرد به حالت اول برمی‌گردد؛ درحالی‌که در سرطان، این فرورفتگی حالت ثابت دارد و با معاینه دقیق پستان ممکن است وجود غده‌ای در زیر نوک و هاله پستان مشخص شود.
این فوق تخصص آنکولوژی و خون با بیان اینکه نوعی از سرطان پستان نیز به نام بیماری پاژه وجود دارد که در آن تغییرات پوستی نوک پستان به‌صورت ضایعات اگزمایی (شبیه به حساسیت پوستی) دیده می‌شود. علائم این بیماری، خارش، سوزش، قرمزی، سفتی و پوسته و پوسته‌شدن نوک پستان است که به‌تدریج و در صورت عدم درمان بیماری به هاله اطراف نوک پستان و پوست نیز گسترش می‌یابد؛ گاهی این بیماران با تشخیص اشتباه اگزما و بیماری‌های پوستی، مدت‌ها تحت درمان با پمادهای موضعی قرار می‌گیرند و همین مسئله درمان را به تأخیر می‌اندازد، بیان کرد: بنابراین در هر بیماری که علائم پوستی نوک پستان مشاهده می‌شود. باید به فکر سرطان بود تا پس از نمونه‌برداری و قطعی شدن تشخیص، اقدامات درمانی مناسب توسط پزشک انجام شود. قرمزی و خارش نوک پستان همراه با پوسته‌پوسته شدن و ترک خوردن آن می‌تواند علامت نوعی از سرطان پستان به نام پاژه باشد، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
منصوری با اشاره به اینکه بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل همان‌گونه که قبلاً گفته شد، سلول‌های سرطانی توانایی پخش شدن از طریق خون و لنف و تهاجم به سایر نقاط بدن را دارند، افزود: شایع‌ترین محل تهاجم سرطان‌های پستان به عدد لنفاوی زیر بغل است و گاهش بزرگی غدد لنفاوی همراه با لمس غده‌ای واضح در پستان بوده ولی گاهی غده مشخصی لمس نمی‌شود.
وی خاطرنشان کرد: در این موارد انجام ماموگرافی برای تشخیص سرطان پستان به‌عنوان منشأ بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل، کمک‌کننده است، بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل می‌تواند به دلیل ضایعات خوش‌خیم و حتی التهاب‌ها و ضربه ناحیه دست و یا پستان باشد، بنابراین اگرچه این علامت بیمار را به سمت بررسی‌های بیشتر هدایت می‌کند ولی باید دانست این حالت از ابتدا نگران‌کننده نیست.
منصوری با اشاره به تغییر اندازه پستان‌ها گفت: گاهی اوقات به علت بزرگی بیش‌ازحد یک تومور و یا التهاب قابل‌توجه دور تومورهای کوچک‌تر، پستان در یک‌طرف، به‌طور واضحی بزرگ‌تر از طرف مقابل می‌شود. البته اندازه دو پستان در افراد سالم نیز کاملاً مشابه نیست ولی بزرگی یک پستان نسبت به‌طرف دیگر که اخیراً ایجاد شده است باید موردتوجه قرار گیرد و با انجام معاینه از عدم وجود توده و سلامت پستان مطمئن شد.
دکتر مهیار منصوری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا منطقه لرستان، با بیان اینکه سرطان پستان بدون هیچ علامتی در خود پستان، علائمی در اعضای دیگر به‌صورت درد استخوانی در یک محل خاص، تنگی نفس به دنبال درگیری ریه، زردی و سایر علائم ناشی از بزرگی کبد و... نشان می‌دهد، اظهار کرد: در این موارد معاینه دقیق و بررسی‌های تشخیص لازم می‌توانند بیماری در پستان ظاهر کند.
وی به علائم سرطان پستان اشاره کرد و با بیان اینکه توده یا تومور مهم‌ترین علامت کانسر پستان است که در اغلب موارد توسط خود بیمار به‌صورت اتفاقی کشف می‌شود و در بقیه موارد توسط پزشک در معاینه بالینی مشخص می‌شود، اضافه کرد: این توده ممکن است دردناک باشد ولی عموماً بدون درد است و از آنجا که هم در بیماری‌های خوش‌خیم و هم بدخیم پستان ممکن است دیده شود بهتر است در صورت وجود هر توده در پستان جهت بررسی آن فوراً به پزشک مراجعه شود.
منصوری تأکید کرد: گاهی سرطان پستان به‌صورت توده‌های متعدد بروز می‌کند، توده‌های مشکوک به سرطان در لمس به‌صورت سفت یا سخت، گاه غیر متحرک و با چسبندگی به نسوج اطراف لمس می‌شوند؛ اغلب این توده‌ها منفرد و بدون درد هستند.
وی خاطرنشان کرد: قضاوت در مورد خوش‌خیم و بدخیم بودن توده بر عهده پزشک است و پس از بررسی‌های دقیق امکان‌پذیر خواهد بود و شایع‌ترین علامت سرطان پستان، بروز یک توده منفرد و بدون درد در پستان است.
این فوق تخصص آنکولوژی و خون گفت: ترشح از نوک پستان معمولاً به دنبال بیماری‌های خوش‌خیم پستان ایجاد می‌شود. با اینکه ترشحات نوک پستان معمولاً همراه با سرطان پستان نیستند ولی به علت احتمال وجود سرطان در برخی از موارد، بررسی دقیق آن‌ها لازم است.
منصوری با بیان اینکه وجود ترشح از هر دو پستان و از چند مجرا به‌طورمعمول ناشی از یک اختلال هورمونی مصرف دارو، کیست پستانی و یا بیماری خوش‌خیم فیبروکیستیک است، بیان کرد: ترشحات پستان می‌توانند به رنگ‌های مختلف مشاهده شوند (سفید قهوه‌ای، آبی، خاکستری، قرمز، سبز و یا بدون رنگ) و ترشح ناشی از سرطان پستان معمولاً خون واضح و یا خونابه‌ای یا در برخی از موارد بی‌رنگ باشد.
وی گفت: ترشح خونی یا آبکی که خودبه‌خودی بوده و از یک پستان و از یک مجرا خارج شود، یا همراه با غده‌ای در پستان باشد، شک به سرطان را افزایش می‌دهد.
این فوق تخصص آنکولوژی و خون با اشاره به ترشحاتی که شک به وجود سرطان را برمی‌انگیزند، افزود: ترشحات خونی یا آبکی، ترشحاتی که از یک پستان و از یک مجرای نوک پستان خارج می‌شود، ترشحاتی که خود به خودی و بدون فشار خارج می‌شوند و ترشحاتی که همراه با توده در پستان باشند.
منصوری عنوان کرد: تغییرات پوست پستان صورت فرورفتگی و یا کشیدگی پوست بروز می‌کنند، این فرورفتگی پوست ممکن است به‌طور ثابت و مشخص وجود داشته باشد و یا در حالات خاصی از معاینه پستان دیده شود. کشیدگی پوست، اگرچه علامتی مهم است ولی یافته قطعی دال بر سرطان نیست و گاهی به دنبال بیماری‌های خوش‌خیم پستان نیز دیده می‌شود. در بعضی موارد چسبندگی تومور سرطانی به قسمت زیر پوست باعث تغییر شکل پستان می‌شود.
وی ادامه داد: در بعضی افراد فرورفتگی، نوک پستان ممکن است بعد از شیردهی یا پس از دوران بلوغ ایجاد شود که معمولاً به‌طور خود به خودی و یا با دست‌کاری خود فرد به حالت اول برمی‌گردد؛ درحالی‌که در سرطان، این فرورفتگی حالت ثابت دارد و با معاینه دقیق پستان ممکن است وجود غده‌ای در زیر نوک و هاله پستان مشخص شود.
این فوق تخصص آنکولوژی و خون با بیان اینکه نوعی از سرطان پستان نیز به نام بیماری پاژه وجود دارد که در آن تغییرات پوستی نوک پستان به‌صورت ضایعات اگزمایی (شبیه به حساسیت پوستی) دیده می‌شود. علائم این بیماری، خارش، سوزش، قرمزی، سفتی و پوسته و پوسته‌شدن نوک پستان است که به‌تدریج و در صورت عدم درمان بیماری به هاله اطراف نوک پستان و پوست نیز گسترش می‌یابد؛ گاهی این بیماران با تشخیص اشتباه اگزما و بیماری‌های پوستی، مدت‌ها تحت درمان با پمادهای موضعی قرار می‌گیرند و همین مسئله درمان را به تأخیر می‌اندازد، بیان کرد: بنابراین در هر بیماری که علائم پوستی نوک پستان مشاهده می‌شود. باید به فکر سرطان بود تا پس از نمونه‌برداری و قطعی شدن تشخیص، اقدامات درمانی مناسب توسط پزشک انجام شود. قرمزی و خارش نوک پستان همراه با پوسته‌پوسته شدن و ترک خوردن آن می‌تواند علامت نوعی از سرطان پستان به نام پاژه باشد، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
منصوری با اشاره به اینکه بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل همان‌گونه که قبلاً گفته شد، سلول‌های سرطانی توانایی پخش شدن از طریق خون و لنف و تهاجم به سایر نقاط بدن را دارند، افزود: شایع‌ترین محل تهاجم سرطان‌های پستان به عدد لنفاوی زیر بغل است و گاهش بزرگی غدد لنفاوی همراه با لمس غده‌ای واضح در پستان بوده ولی گاهی غده مشخصی لمس نمی‌شود.
وی خاطرنشان کرد: در این موارد انجام ماموگرافی برای تشخیص سرطان پستان به‌عنوان منشأ بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل، کمک‌کننده است، بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل می‌تواند به دلیل ضایعات خوش‌خیم و حتی التهاب‌ها و ضربه ناحیه دست و یا پستان باشد، بنابراین اگرچه این علامت بیمار را به سمت بررسی‌های بیشتر هدایت می‌کند ولی باید دانست این حالت از ابتدا نگران‌کننده نیست.
منصوری با اشاره به تغییر اندازه پستان‌ها گفت: گاهی اوقات به علت بزرگی بیش‌ازحد یک تومور و یا التهاب قابل‌توجه دور تومورهای کوچک‌تر، پستان در یک‌طرف، به‌طور واضحی بزرگ‌تر از طرف مقابل می‌شود. البته اندازه دو پستان در افراد سالم نیز کاملاً مشابه نیست ولی بزرگی یک پستان نسبت به‌طرف دیگر که اخیراً ایجاد شده است باید موردتوجه قرار گیرد و با انجام معاینه از عدم وجود توده و سلامت پستان مطمئن شد.
نظرات