در دوره‌های مختلف تاريخی همواره تاثيرپذيری هنر هر دوران از آيين، دين و اعتقادات حاكم بر هر جامعه وجود داشته است. به گزارش ایسنا منطقه اصفهان، مریم خدام محمدی و دکتر محسن مراثی در مقاله‌ای با عنوان "مطالعه نقش مایه گل در ایران پیش از اسلام و تطبیق آن با نشان‌های قرآن‌های سده چهارم تا نهم ه.ق" به بررسی نقش مایه گل در اسلام پرداختند. در دوره‌های مختلف تاريخی همواره تاثيرپذيری هنر هر دوران از آيين، دين و اعتقادات حاكم بر هر جامعه وجود داشته است، علاوه بر آن پيشينه تاريخی و اعتقادی جامعه مورد بررسی نيز سهم بزرگی را در شكل گيری هنر آن عهده دار بوده بوده است. مطابق این تحقیق ايرانيان طی دوره‌های مختلف تاريخی با دقت و ظرافت تمام به خلق آثاری ارزنده دست يافته‌اند و برای زيباتر جلوه دادن، آنها را با نقش مايه‌های متنوع آراستند. پس از اسلام بيشترين تلاش هنرمندان صرف نگارش و آراستن آيات الهی و به ويژه قرآن، كتاب آسمانی مسلمانان شد. از پر کاربردترین آرايه‌های قرآن را می‌توان نشان‌های قرآنی دانست كه استفاده زياد از نقش مايه گل در حالت‌های مختلف در آن ديده می‌شود. همچنین هدف اصلی اين تحقيق معرفی و تحليل نقش مايه گل در آثار ايران پيش از اسلام و تطبيق اين نقش مايه‌ها با نشان‌های قرآنی است. سوالات این پژوهش شامل وجوه تشابه بين نقش مايه گل در نشان‌هاي قرآني و آثار ايران پيش از اسلام كدام است؟ وجوه تشابه در كدام دسته از نقوش گل‌ها ديده مي‌شود؟ است. طبق این مطالعه براي رسيدن به پاسخ این سوالات، نمونه‌هایی از نشان‌های قرآنی دربردارنده نقش مايه گل متعلق به قرآن‌های قرن‌های چهارم تا نهم ه.ق. انتخاب و با نمونه‌های مشابه در آثار ايران باستان، مطابقت داده شد .اين تحقيق به روش توصيفی- تحليلی و رويكرد تطبيقی با بررسي اسناد كتابخانه‌ای و مشاهده آثار به گردآوري داده‌ها پرداخته است. نتايج این مقاله حاکی از آن بود که در نشان‌های پنج آيه، نشان‌های متصل به سرسوره و نشان‌های حزب و جزء و نشان‌های تزيينی می‌توان نقش مايه گل را ملهم از نقوش به كار رفته در آثار ايران باستان، از دوره پيش از زردشت تا دوره ساسانيان، مشاهده کرد كه در حالت‌ها و زوايای مختلف به كار رفته است. به گزارش ایسنا؛ این مقاله در فصل نامه علمی-پژوهشی مطالعات تطبیقی هنر (هنر و معماری) دانشگاه هنر اصفهان منتشر شد.