هنر غذای روح آدمیزاد است، بارها به چشم دیده‌ایم آدم هایی که خداوند این نعمت بزرگ را به آنان ارزانی داشته، ولی بنا به دلایلی از آن فاصله گرفته اند، چه روح ناآرامی داشته‌اند، و هیچ چیز جز بازگشت به آن استعداد ذاتی و هدفمند کردن آن نتوانسته روحشان را آرام کند.

به گزارش ایسنا منطقه بوشهر، «نجمه خاتون راهداری»، سی و چهار سال دارد. دوران دانش آموزی خود را در مدارس سمپاد گذرانده و در دانشگاه رشته مهندسی صنایع خوانده است. او که در حال حاضر فعالیت های متنوعی در زمینه ساخت صنایع دستی چون زیورآلات رزین اپوکسی، برش سنگ، نگین سازی، نقاشی آبستره، رزین و چوب رزین و آموزش دارد، به ما می‌گوید از کودکی عاشق نقاشی و کارهای هنری بوده است، و کارهایش همیشه مورد تشویق و تحسین از طرف دیگران قرار می گرفته است.

علاقه، مهمترین پشتوانه‌ی پیشرفت

"بنا به دلایلی که مهمترین آن خواستِ والدینم به خواندن رشته های مهندسی بود، مهندسی صنایع خواندم، بنابراین در دبیرستان و مقطع کارشناسی از هنر فاصله گرفتم، چون در آن سال ها مرسوم نبود دانش آموزان زرنگ دنبال هنر بروند و بعد از اتمام تحصیلاتم در زمینه رشته ای که در دانشگاه درس خوانده بودم، نتوانستم صاحب شغلی شوم. بعد از آن نیز ازدواج کردم و خانه داری می کردم. صاحب فرزند هم شدم و کار هم می کردم اما نه به شکل جدی."  این ها حرف هایی بود که خانم راهداری برایمان بازگو کرد.  

احساس پوچی و فشار اقتصادی، اولین جرقه‌های بیداری من

راهداری در ادامه با اشاره به روحیه ضعیفی که چند سال پیش درگیر آن بوده است به خبرنگار ایسنا گفت: "شرایط زندگی من طوری پیش رفت که کلا در محیط خانه بودم و درگیر افسردگی شدیدی شدم." وقتی جویای دلیل افسردگی اش شدیم، مهمترین دلایل آن را احساس پوچی و مفید نبودنش اعلام کرد و هم اینکه احساس میکرده باید به لحاظ اقتصادی به کمک خانواده اش بیاید. این بانوی هنرمند ادامه داد: "از نظر اقتصادی نیز تحت فشار بودم، بنابراین این جرقه در ذهنم خطور کرد که چرا منی که کارهای گل آرایی و تزیینی مراسم دوستان و آشنایان را به بهترین شکل ممکن انجام می دهم و مورد تحسین قرار می گیرم نتوانم با آن کسب درآمد کنم. تا سه ماه اول درآمد آنچنانی نداشتم، بعد از  آشنایی بیشتر با دنیای مجازی، متوجه شدم دوستانی، با همین کارهایی که من دارم انجام می دهم کسب درآمد می کنند. من نیز به واسطه همین فضای مجازی کارم را شروع کردم و شناخته شدم، چون دوستانی که کارم را می دیدند و خوششان می آمد، آن را منتشر می کردند." 

|

همه کسانی که با آنها آشنا شدم، برایم یک سکوی پرتاب بودند

وی که کار حرفه ای خود را با گل سازی و ساختن گل های حنا شروع کرده بود. از دوستانی که در طی شروع کارش با آنها آشنا شده بود برایمان گفت و آنها را همچون زمینه جهش و سکوی پرتابی در زمینه کاری خود عنوان کرد. او با اشاره به حمایت های همسرش و با شرح روایتی از نحوه آغاز فعالیت و مشکلاتش گفت: "یک روز که برای خرید رفته بودم با خانمی که کار ساختن و فروش گل کریستال را انجام می داد آشنا شدم و او موسسه باران مهر لیان را به من معرفی کرد، این موسسه که به واسطه افراد خیّر در خدمت و حمایت از توانیابان فعالیت می کند، مرا با دنیای تازه ای آشنا کرد، چون مکانی را در اختیار ما قرار می داد که می توانستیم محصولاتمان را در معرض فروش قرار دهیم، در همان برهه زمانی سفری به تهران داشتم که آنجا در خیابان و خیلی اتفاقی مغازه‌ای را دیدم که کار نقاشی رزین و آبستره داشت، بنابراین فعالیتم را در این زمینه نیز شروع کردم و محصولاتم را در مکانی که این موسسه در اختیارمان گذاشته بود به فروش می رساندم، همچنین در این موسسه به معلولان آموزش رایگان می دهم."

|

با آموزش به معلولان حس معنوی خوبی دارم

نجمه خاتون می گوید: " از آشنایی با موسسه شخصا تمایل پیدا کردم که به این عزیزان کمک کنم، چون از نزدیک آنها را می دیدیم، و من با این کار احساس عرفانی و معنوی بسیار لذت بخش و خوبی دارم، و نه تنها من بلکه همه دوستانی که به نوعی با موسسه در ارتباط هستند، بدون هیچ چشمداشتی به این عزیزان کمک می کنند و خودم به شخصه وقتی آموزش می دهم طرح هایشان را در کنار کارهای خودم برای فروش می گذارم و برایشان تبلیغ می کنم."

راهداری توانیابان را بسیار توانمند دیده است و از خاطراتش با یکی از این توانیابان به نام هدی گفت. "هدی که از بچه های تحت حمایت موسسه است، نقاشی های باورنکردنی می کشد، وقتی او را برای آموزش پذیرفتم گمان نمی کردم بتواند به این خوبی از عهده کارش برآید ولی هدی فوق العاده و به بهترین شکل آموزش ها را دریافت می کرد. به همین خاطر روزهایی که با هدی کار می‌کردم روزهایی بود که واقعا شاد بودم." 

توانمندی زنان دو برابر مردان است

این بانوی توانمند و کارآفرین بوشهری توانمندی زنان را بسیار بالا می داند و می گوید "ز نان توانمندی زیادی دارند، که باید آنها را بشناسند، یک مرد نمی تواند هم در محیط خانه کار کند و هم به فعالیت های بیرون بپردازد ولی یک زن می تواند هر دو را به نحو احسن انجام دهد. "او با لبخند توانمندی زنان را دو برابر مردان دانست و از احساس خیلی خوب امروزش گفت. از اینکه دیگر خود را وارد مسائل و حواشی بی ارزش نمی کند خیلی رضایت داشت، و ادامه داد: "روح من در حال حاضر خیلی آرام است به گونه ای که شب‌ها با رضایت درونی کامل از فعالیت روزانه ام، به خواب می روم." 

|

احساس مفید بودن باعث خودباوری ام شد

او محیط خانه را جامعه ای کوچک خواند که همراه همگی ماست، و ادامه داد: "ما مجموعه بزرگتر و گسترده تری به نام جامعه داریم که با ارتباط گرفتن با هم نوع های خود می توانیم مستقیما چیزهای مفیدی را یاد بگیریم و در محیط خانة خود به کار ببندیم."اوخود باوری اش را چندین برابر سال های قبلش ذکر کرد و گفت: "اگر من دو سال پیش در این زمینه به خودم نمره‌ی 20 می دادم هم اکنون نمره 100 می دهم، چون اگر دو سال پیش کوچکترین مشکلی برایم پیش می آمد دنیا برایم تمام می شد ولی الان این قدرت را در خودم می بینم که بتوانم با هر مشکلی مواجه شوم و با قدرت با آن برخورد کنم، چون احساس مفید بودنم مرا به خودباوری عمیقی رسانده است."

توصیه های نجمه خاتون به زنان 

نجمه خاتون از خانم ها می خواهد هیچوقت خودشان را محدود نکنند. "قطعا خانه داری وظیفه‌ی ماست ولی باید این را بدانیم که جزیی از وظایف ما به شمار می رود و مسئولیت های دیگری نیز داریم، زنان باید در جامعه حاضر باشند و با مطالعه، دیدن و یاد گرفتن، به زندگی خود کمک کنند." اینها توصیه های نجمه خاتون به زنان است. او هر کسی را دارای استعداد نهانی می داند و می گوید که هیچ کسی مثل خودِ شخص قادر به کشف آن استعداد نیست، بنابراین بانوان ما باید استعدادهای خود را پیدا کرده، آن را هدفمند نموده و پیشرفتش دهند.